FanFic.nl

Fame and Pain

Why??!!

"Tunder" Ik schud mij zelf wakker
"Matthew wat heb je gedaan na dat ik de brief heb verzonden" Hij kijkt me kill aan. "Kom op ik moe het weten" Zonder iets te zeggen loopt hij de kamer uit en word ik de kamer uitgezet en loop ik naar huis. Waarom?? waarom nu?? Ik zeg niks en ik loop gelijk naar mijn bed. Ik gooi mezelf in het bed en ik probeer te slapen. Een leeg gevoel bekruipt me. Het zelfde toen mijn vader weg ging. Trannen overspoelen mijn wangen. Mijn neus gaat verstopt zitten en ik beslis om naar buiten te lopen. Ik zie mijn gitaar staan. Ik had hem samen met mijn vader gekocht. Ik heb zo irritant naar gevoel van binnen. Het duurde jaren om er van af te komen en nu komt het weer terug. Boos, bang, verdrietig loop ik naar de schommel en begin ik het liedje dat ik voor mijn vader heb geschreven te zingen.

Nog meer tranen overspoelen mijn ogen ik zet mijn gitaar neer en ik gooi mijn lichaam op de grond. De pijn trekt snel weg. Het is de leegte in mij dat blijft. Ik leg mijn hoofd op zij en ik begin het gras uit de grond te trekken.
"Pap hoe kon je" Ik zie iets glimmen. Ik rek mijn arm uit en ik pak het tussen het gras uit. Het is een plectrum. Niet zomaar een.. die van mijn vader. We warem hem kwijt. Ik bal mijn vuisten en ik sla op de grond. Waarom?!!! waarom?!! Waarom moet ik hem nu vinden??!! Ik sta op. Ik loop naar het beeld van mijn vader en ik kijk hem boos aan.
"Waarom??!! Waarom??!!Waarom!! Waarom!!!!" Mijn stem word steets luider en al snel merk ik dat het nutteloos is. Ik zak in elkaar. Waarom ik?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.