FanFic.nl

Fame and Pain

Dead

Ik trek mijn knieen op en ik sla mijn armen er om heen. Mijn lichaam is koud, Voelt koud. Het heeft geen nut meer om te leven. Ik ben een nutteloos mens. en nog meer trannen overspoelen mijn ogen. Ik voel dat er een warme wind langs me waait. Raar... Ik voeld dat er een hand op mijn schouder wordt gelegt. Ik schrik, maar ik hoor weer rustig als ik Matthew hoor fluisteren in mijn oor.
"Ik zal je alles vertellen wat ik weet....." Hij slaat zijn ogen neer "Ik haat je zo te zien" Ik bijt op mijn lip. Ik kijk voor me. Ik moet me in houden ik mag niet.. ik mag niet.. Ik bijt te hard en ik voel een straaltje bloed over mijn lip lopen.
"Kaira.." Hij gaat naast me zitten en legt zijn armen om mij heen.
"Matthew, w..wat isss e allemaal met je.." Ik kan het niet tegen houden en mijn wangen worden overspoelt met trannen.
"Stt" Hij tilt een hand op en gaat langzaam met zijn hand over mijn hoofd.
"Ik wil je geen pijn doen. Het is niet geweldig wat ik heb gedaan, maar het is gebeurt en ik wil dat je niet boos wordt op me..."
"Draai er nit om heen alsjeblieft"
"Okee.. Nadat ik je brief had gekregen was ik helemaal van slag. Ik wist net als jij dat je vader het niet ging overleven dus wou ik dat ik bij hem kom zijn" Ik houd mijn adem in " Ik schreef een brief en tot mijn verbazing namen ze een jongetje van ondertussen elf aan. Ik ging mee. Jou vader wist het niet. We berihjkten het oorlogs gebied. Bommen kwamen ons gemoed. Mannen sneuvelden door de vele mijnen. Wij hadden het gered tot het gedeelte bij de vijanden." Hij sluit langzaam zijn ogen en ik sla mijn armen om zijn middel. "We stapten uit de auto's en ik ging op zoek naar je vader....... Het was een lange nacht en na een tijd hat ik hem gevonden. Jammer genoeg... Ze hadden mij in heet viezier en Je vader zag het. Hij sprong voor me en ving de honderde kogels op." De reactie die ik daar op maak kan ik zelf niet vatten, maar ik pak Matthew steviger beed. Ik klamp mezelf om hem heen. Ik wil hem niet meer los laten, maar de gedachte aan mijn vader spoken door mijn hoofd. Ik voel voo eht eerst twee-strijd in mijn hoofd. "Ik werd gek en ik schoot toen vele mensen van de tegen partij dood. Ik kon het niet vatten.. Hoe kan hij mij... redden... hij had zo'n mooie dochter thuis.. Hoe??... Ik denk met pijn elke dag aan hem.. door mij is hij nu dood.."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.