FanFic.nl

Your my first and last true love. [R.W.]

2. 6 Years later.

6 jaar later.
“Cliseo !”� gilde je luid. De trap waar je op neerkeek veranderde in een glijbaan en je zag een rood hoofd naar beneden glijden. “oh ja ! nu heb ik je !”� lachte je. “wacht maar ik krijg je nog wel.”� Riep een hijgende Ron. Je zwaaide met je toverstok en de trap werd weer normaal. “Waar denken wij mee bezig te zijn?”� kut dacht ik meteen. “eh niets meneer.”� Antwoordde ik op mijn liefst. Ron kwam de trap op gerend. “sorry professor het is mijn schuld ik daagde haar uit.”� Perkamentus glimlachte. “ah. Meneer Weasley. Prettig genoegen. Let de volgende keer op en maak geen ongelukken alstublieft.”� We knikte allebei. Prof. Perkamentus gaf ons een knikje en wandelde richting zijn kantoor. “oh en meneer Weasley.”� “ja meneer.”� “Prettig dat u een goed voorbeeld geeft.”� “hoe… hoe bedoeld u meneer?”� “Dat Zwadderich en griffoendor geen vijanden hoeven te zijn.”� Antwoordde Perkamentus. Ron werd rood en glimlachte naar Perkamentus. Oh wat is hij toch schattig zo… gelijk zette ik mijn gedachte recht. Zo mag ik niet denken over hem. “wingardium leviosa!”� ik slaakte een gil. “Ron zet me neer !”� “haha nee ik zei toch dat ik je terug ging pakken.”� “Ron !”� ik deed een poging om die irritante rok recht te houden. “Ron zet me neer! Toe…”� zei op mijn zieligst. Ik zag Ron twijfelen en hij liet me zakken. “expeliarmus !”� riep ik en zijn toverstok vloog weg. Ik rende naar hem toe en porde in zijn buik met mijn toverstok. “geef je je al over?”� “nooit.”� “oke dan zal ik het maar kwaadschiks moetten doen.”� Hij keek me vaag aan. “wat ga je dan doen?”� “dit.”� ik trok aan zijn kraag en drukte een vlugge kus op zijn mond. Hij werd knalrood. “en nu?”� “j..ja.”� triomfantelijk lachte ik. “het is al laat… late we maar weer gaan.”� Samen liepen we de trap af. “zie je morgen tijdens toverdranken.”� Riep ik en rende naar de kerkers. Terwijl hij naar de torens liep.
Ik wou net het wachtwoord van Zwadderich zeggen toen een sluwe Malfoy me ineens aankeek. “zo zo… een rendez vous met Weasley gehad?”� ik keek hem vaag aan. “wat bedoel je…”� en ik zei het wachtwoord. “oh ik heb je wel gezien. Leuk plaatje, een Zwadderich en een grifoendortje. Je verpest heel onze reputatie.”� “ik weet niet waar je het over hebt.”� Antwoordde ik terwijl ik naar binnen liep. “o nee? Wat was die kus dan.”� Ik draaide me om en had mij toverstok al in mijn hand. “kus? Welke kus.”� “oh ik heb alles gezien. Je ontwapende hem. Liep naar hem toe en kuste hem.”� “ha tuurlijk, ik een Griffoendor zoenen? Geloof je het zelf.”� “oh ik heb alles gezien, en niet alleen ik krijg het te zien… heel de leerlingen kamer.”� Hij hield een foto omhoog waarop het tafereel te zien was. ik lachte vals. “je gelooft toch zelf niet dat dat echt was? Dan ben je wel heel zielig.”� Pleas laat hem niet zien dat ik lieg, hoopte ik diep. Hij keek me nors aan en liep de leerlingenkamer binnen en gooide de foto in het haardvuur.
Opgelucht zuchtte ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.