FanFic.nl

The Vampire Ball [Romeo]

Chapter Three

De volgende dagen verlopen traag. Ik zit met mijn gedachtes alleen bij Romeo en het bal. Op school was ik ook veel afwezig en in me gedachtes verzonken. Hoe zo’n iemand je helemaal in zijn greep kan houden. Meerdere malen ben ik de klas uit gestuurd nablijven hoefde ik niet. Elke dag toen ik uit school kwam ging ik gelijk naar huis toe naar mijn kamer, dromend over die ene avond weer. Tijdens het eten zijn mijn gedachtes er ook niet bepaald er bij, ik denk nog steeds aan hem. Altijd als ik zijn gezicht op me netvlies zie voel ik kriebels in mijn buik. Iets in mijn zegt van dat ik hem weer zal zien op het bal, die elke week plaats vind. Over een paar dagen is het zover. Ook de volgende dagen verlopen traag, ik zit nog steeds met mijn hoofd bij hem en bij het bal. Dit keer doe ik een andere jurk aan. Het is eindelijk de dag van het bal. Ik wordt vroeg wakker zodat ik me jurk aan kan trekken en dat het naaimeisje het nodige nog kan aanpassen. Deze jurk is even mooi als de andere, hij is niet te opvallend maar toch mooi. Ik hoop zo dat hij me herkent. Natuurlijk gaan de uren weer traag voorbij, ik wacht met smart op me kamer op de koets die me naar het kasteel waar de bal word gegeven. “Kim, de koets is er eindelijk”� zegt mijn moeder die de kamer in loopt. “Eindelijk”� zeg ik blij. “Je ziet er werkelijk prachtig”� zegt me moeder terwijl ze een rondje om me heen loop. Samen met het dienstmeisje loop ik naar beneden en stap voorzichtig in de koets. Weer kijk ik tijdens de rit naar buiten. De natuur is werkelijk prachtig. De koets stopt met rijden, we zijn eindelijk aangekomen bij het kasteel. Het deurtje gaat weer op en voorzichtig stap ik eruit. Rustig loop ik naar de ingang. De deur word open gedaan en ik loop rustig naar binnen. Weer wordt ik aangekeken door de mannen. Lichtjes verschijnt er een blosje op mijn wangen. Ik loop door de menigte heen, zoekend naar Romeo. Per ongeluk loop ik tegen iemand op. “Sorry”� zeg ik geschrokken. “Geeft niet hoor”� zegt Romeo. Kriebels verspreiden zich weer in mijn buik. “Wil je ook vanavond weer met me dansen”� vraagt Romeo terwijl hij mij zijn hand reikt. Ik knik en pak zijn hand vast. Samen lopen we naar de dansvloer en beginnen weer te dansen. Romeo’s warme adem slaat in me nek. We dansen dicht tegen elkaar aan. *Romeo POV* We dansen dicht tegen elkaar aan. Ergens heb ik de neiging om haar te bijten maar ik doe het niet, ze mag het niet te weten komen van wat ik ben. Kriebels overheersen in mijn lichaam. De hele week heb ik alleen maar aan haar gedacht, hopend dat ze zou komen. De tijd vliegt voorbij en ze moet naar huis toe maar eigenlijk wil ik helemaal niet hebben dat ze naar huis toe gaat, ze moet bij mij blijven. Ja, in zeer korte tijd ben ik verliefd op haar geworden. “Kunnen we wat vaker afspreken, want ik vindt het zo jammer om nu afscheid te nemen”� vraag ik. Kim knikt. Uit mijn zak pak ik een papiertje waar ik toevallig al me nummer had op geschreven, ik geef het aan haar. “Bel maar wanneer je maar wilt”� zeg ik. Met deze woorden nemen we afscheid. Kim stapt in de koets, de koets rijdt weg en verdwijnt uit mijn zicht. *Kim POV* Ik heb zijn nummer. Helemaal blij zit ik in de koets op weg naar huis. Maar de blijheid vergaat me snel, ik zie hem weer een week niet. Thuis aangekomen kruip ik snel in me bed en val in een rustige slaap.

Reacties: