Hoofdcategorieën
Home » Overige » [SA's] » all the things she said
[SA's]
all the things she said
Wanhopig sla ik mijn hoofd tegen de muur. Regen vermengt zich met mijn tranen, mascara laat sporen achter op mijn gezicht. Ik verlies mijzelf in mijn eigen gedachte stroom. Is het zo fout? De enige reden dat ik om hulp vroeg, is omdat zij mijn ogen heeft geopend. Ben ik dan zo anders?
Ruw duwt ze mij van zich weg als ik haar probeer te kussen.
'Doe het niet, dit is fout. Dit is ziek - JIJ BENT ZIEK!' Ze schreeuwde, waardoor ze mijn hart uit mijn borstkas rukte en erop ging staan. Hoe kan iets zo fout zijn, als het mij zo gelukkig maakt?
Uit pure miserie trek ik aan mijn haar dat als een klein bosje op mij hand beland.
Jaloers kijk ik hoe de wind het meeneemt, ergens ver hier vandaan, juist de plek waar ik wil zijn. Met een zucht sluit ik mijn ogen, maar het verhindert niet dat ze weer voor mijn ogen verschijnt.
'Lisa, Lisa-NEE! Kom terug, alsjeblieft...' Mijn stem vervaagt, en alleen het pijnlijke geluid van weg lopende voetstappen weergalmt in mijn oren.
'Lisa! Blijf staan, LISA! Betekende het dan niet ? Mijn liefde, Jouw liefde? Onze nachten ? Lisa, GEEF ANTWOORD!' In de verte zie ik haar omdraaien.
'Nee Natascha, het betekende niets. Helemaal niets.'
En zo liet ze mij achter, als een hoopje verdriet, met naast mij mijn vertrapte hart.
Ze zegt dat het mijn fout is. Maar ik wil haar zo graag! Ik zou kunnen doen alsof? Zou ik kunnen doen alsof ik haar vergeten ben? Langzaam schudde ik mijn hoofd. Ik wil weg - weg van mijn eigen gedachte, maar ik zit gevangen in mijn eigen krankzinnige kooi.
'Mama, kijk dan. Kijk naar mij. Vertel het, zie je het aan mij? Mama, VERTEL HET! Is het zo verkeerd? Ja Mama.. ik heb mezelf verloren , mezelf verloren bij haar..
'Papa? Papa, kijk mij aan. Zal ik ooit normaal zijn, Papa? Ben ik te ver gegaan? Papa? Ben ik wel je dochter nog ..?
Ik hoor voetstappen naast mij, en zie haar staan. Wanhoop weerspiegeld in haar ogen.
'Natascha’, fluistert ze, ‘Kus mijn schaamte weg. Alsjeblieft.. het spijt me zo.’
Ik glimlach. Ik glimlach alle gedachten weg, want wat ik voel voor haar, voelt zij voor mij. En we zijn samen.. samen zijn we vrij.
Reacties:
woow, weet je, die emoties... je weet ze goed te beschrijven, meid
het was misschien niet makkelijk te schrijven, maar het resultaat is echt geweldig....
I like your style
Er staat een DT-fout, het moet zijn 'Geef antwoord'.
Sorry, ik ben een kommaneuker.
Voor de rest is het heel erg goed.
<3
'Mama, kijk dan. Kijk naar mij. Vertel het , zie je het aan mij ? Mama , VERTEL HET ! Is het zo verkeerd ? Ja Mama.. ik heb mezelf verloren , mezelf verloren bij haar..*stilte* Oh Arii, dat stukje is zo mooi... <3
'Papa ? Papa, kijk mij aan. Zal ik ooit normaal zijn , Papa ? Ben ik te ver gegaan ? Papa ? Ben ik wel je dochter nog .. ?
Okay, de hele SA is mooi, maar dat stukje en de zin daarvoor spannen de kroon, Arii, prachtig
Hell yesh I like it <3
(Oh, und tschuldigung voor deze crapreactie, maar hij is echt heel mooi, like always, en ik zit met mijn kop bij Zomertijd... <3)
Dit wil je niet lezen met Angels van Robbie Williams op de achtergrond.
Serieus.
Mijn kippenvel zal nog wel eventjes blijven kleven.
Sjeededee Ari.
GiGANtisch.
Geweldig.
Groots.
En Geen Grap.
Zoef