FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

day inpakken

Kishu:
het is al half 12 als ik ontwaak uit een heerlijke nachtrust. ik ga even recht zitten. althans. dat was mijn plan... ik voel iets van me afglijden terwijl ik overeind kom en zie dat het de arm van Tom was die half over mij heen lag. hij draait zich langzaam om en opent 1 slaperig oogje. 'ik zet die meiden toch altijd de deur uit vóór 10 uur?' mompelt hij. grrr... verkeerde tijd, verkeerd persoon, verkeerde opmerking! ik pak mijn hoofdkussen en geef met een sierlijke boog een mep op zijn hoofd met het kussen.
'auw! dat flikt niemand me 's ochtends!' roept hij en zit ineens half overeind met een kussen in de aanslag. ja dacht het even lekker niet! mij slaan? nee hoor! ik maak me doorlatend en het kussen gaat gewoon door me heen. Tom knippert even en wrijft in zijn ogen. 'o wacht. jij bent het. sorry.' mompelt hij.
Tom ging het bed uit en liep naar zijn kledingkast. ik kroop ook uit mijn nestje van dekens wat ik gecreeërd had en ging naast hem staan. 'wow. zijn die allemaal van jou?' vroeg ik wijzend op een enorme pettencollectie op een plank samen met bandana's. Tom knikte nog wat slaperig. 'maar tegenwoordig draag ik alleen nog maar bandana's. petten minder. pas deze eens?' hij pakte een van de voorste petten van de plank en plantte die op mijn hoofd. 'hmm. staat goed.' zei hij en pakte vervolgens zelf kleding uit zijn kast. ik deed de pet weer af en legde hem netjes terug. 'ik ga ook even kleding smeken bij Bill.' zei ik en Tom grinnikte. 'succes dan.' zei hij en ik slofte naar de kamer van zijn broer. 'Bill! laat me er please in!' riep ik terwijl ik op de deur bonkte. maar natuurlijk deed hij niet open. 'wacht maar.' zei Tom die ineens achter me stond waardoor ik schrok. 'sorry. maar dit ken ik wel kijk.' hij haalde een of ander raar stukje ijzer tevoorschijn en haalde het door de deur. de deur ging open en ik kon naar binnen. 'tadaa. maar je had ook gewoon door de deur kunnen lopen hoor.' zei hij en ik snoof even. 'ja maar hem wakkermaken is leuker. en daarbij wil ik me gewoon menselijk kunnen voelen. dus niet door deuren lopen als het niet gevraagd is.' Bill lag slapend nog op bed en ontwaakte nu dus ook. 'ha Tom, eindelijk weet ik hoe je binnen komt.' zei hij met een schorre stem. 'let maar op. bij het ontbijt is hij het al weer vergeten.' fluisterde Tom in mijn oor terwijl hij doorliep naar de badkamer.

ik haalde snel wat kleding uit mijn tas en mocht van Tom een pet lenen. 'alleen die van de meest linker rij.' had hij gezegd. dus nu droeg ik een zwart exemplaar met witte blokjes.

'kom op jongens! koffers pakken!' riep Simone vanuit de keuken. we zaten lekker lui op de bank te hangen en een beetje te zappen op de tv. 'waarom?' vroeg Tom. 'dat weet je best. anders hebben we morgenochtend weer paniek. en dat is niet nodig.' Bill rolde met zijn ogen. 'de enige die pas echt paniek gaan krijgen morgen zijn ikzelf en ma.' ik gniffelde. 'Bill Kaulitz. dat was te horen. maak maar heel snel dat jouw koffertje gepakt is of ik stop je er nog eens in een.' Bill trok wit weg en spurtte naar boven. Tom en ik schoten in de lach en stonden toen ook langzaam op.

pas rond 8 uur 's avonds was de laatste koffer gepakt. die van Bill natuurlijk. ik had het mooi makkelijk met mijn ene halve koffer.
ik had dus Tom en Bill geholpen. ook hadden we uit verveling eens Tom's kledingkast doorgekeken. in mijn tas zaten dus ook en aantal oudere petten van hem. daar was ik erg blij mee. want Tom's petten, die zijn echt wel gaaf!
van Bill's kledingkast moesten we afblijven. en dat deden we maar al te graag! mean, ik dacht dat een kledingwinkel goed gevult was maar dit sloeg alles!

maar ja, nu mochten we dus weer naar bed toe. order van Simone en Gordon omdat we morgenochtend 6 uur al op moesten. althans. order voor de jongens. maar ik luisterde dus ook gewoon.
ik kroop weer in het enorme bed van Tom. lekker slapen dus...

Reacties: