FanFic.nl

Onbereikbare liefde (gestopt)

Hoofdstuk 8: opluchting

De volgende ochtend word ik wakker met een grote gaap. Ik draai me op mijn zij en doe mijn ogen open. Ik zie 2 blauwe ogen en gillend kom ik overeind. 'Kiro! Waarom?' Vraagt ik terwijl ik de dekens helemaal over me heen trek. 'Je moet me iets vertellen, you silly sleepy head.' Zegt hij lachend. 'Moet dat nu? Het is zo vroeg.' Zeg ik en plof weer neer in de kussens. 'Vroeg? Het is 12 uur s'middags. Dat is niet vroeg!' Zegt hij lachend. 'Het is al 12 uur. O. Nou oké dan, maar vertel het alsjeblieft niet aan Romeo. Als je dat doet, dat sla ik je met al je apen!' Zeg ik lachend. 'Je bent in een good mood. Mooi zo. Ik beloof plechtig, en ik zweer het op mijn apen, dat ik niets, maar dan ook helemaal niets nade noppes aan Romeo vertel. Wat het dan ook is.' Zegt Kiro en steekt zijn handen op om te laten zien dat hij zijn vingers niet gekruist had. Ik zucht diep en schraap moed bij elkaar. 'Weet je nog dat Shin en ik aan het praten waren in de keuken? Heb jij daat iets van gehoord? Wij dachten namelijk van wel. Dat is ook een van de redes dat ik even het huis uit moest.' Zeg ik. 'Wel iets over Romeo, maar meer hoorde ik niet.' Zegt hij. Ik zucht opgelucht. 'kiro, wordt niet boos, alsjeblieft.' Zeg ik. 'Waarom zou ik boos worden?' Vraagt hij. 'Omdat ik verliefd op hem ben.' Flap ik er in een keer uit. Kiro's ogen worden groot. Hij wil iets uitbrengen, maar er komt alleen een piepje uit zijn keel. 'Kiro?' Vraag ik. 'Ik voel me nu zo schuldig. Het spijt me, Strify! Ik wist het niet!' Zegt hij en staart voor zich uit. 'Waarom spijt het je?' Vraag ik. 'Omdat ik Romeo van je af heb gepikt. Ik wist het niet. Ik hoop dat we vrienden kunnen blijven. Je zult me wel haten.' Zegt hij overstuur. 'Ik haat je niet. Ik ben juist hartstikke blij voor jullie!' Zeg ik en sla mijn armen om Kiro heen. 'Je bent blij voor ons?' Vraagt Kiro verbaast. 'Ja! Heel blij. Natuurlijk blijf ik heel erg jaloers, maar ik ben wel blij voor jullie.' Zeg ik. 'O, Strify! Waarom?' Vraagt Kiro. 'Waarom maak je je zo zorgen? Je weet nu wat me dwars zat. Het enige wat je hoeft te doen is wat je altijd doet en je mond dicht te houden bij Romeo.' Zeg ik. 'M..maar.' Stotterd Kiro. Ik Glimlach en wrijf zijn haar door de wat. 'Maar voel je je al wat beter?' Vraagt Kiro na een hele lange stilte. 'Veel beter. Het lucht echt op.' Zeg ik en zucht opgelucht. 'Dus dat betekend dat je weer naar huis komt?' Vraagt Kiro. 'Morgen kom ik weer naar huis. Vandaag ga ik een bedankt dingetje voor Shin zoeken. Weet jij iets?' Vraag ik. 'Je kan de eerste naam van Cinema Bizarre waar brengen en hem trakteren op een bioscoopje. Of je kan met hem naar Moviepark Germany gaan.' Zegt hij. 'Die 2e is beter. Shin heeft me echt geholpen.' Zeg ik lachend. 'En kom nu maar eens uit dat bedje van je. Je moet ontbijten.' Zegt Kiro. 'Oké, Oké ik ga al.' Zeg ik lachend en stap uit bed. Ik was vergeten dat ik alleen een boxer. Kiro staart naar mijn lichaam. 'Wat?'Vraag ik en kijk dan naar beneden. 'O, ja.' Zeg ik lachend en trek snel een broek aan. We lopen naar beneden.

Reacties: