FanFic.nl

GazeRockIsNotDead(Gestopt, tijdelijk?)

Where Are My Black Pants?

"Ah, ze eet?" een andere, al bekende stem klonk door de kamer heen en ik stopte met eten. De meisjesachtige jongen kwam de woonkamer in gelopen en hij keek me glimlachend aan. Aoi volgde hem en Ruki gaf voor mij antwoord. "En ze lijkt het ook lekker te vinden." Aoi kwam voor me staan en ik zag hoe zijn hand dichterbij kwam. Verbaasd legde ik de stokjes in het kommetje en keek hem met grote ogen aan. Ik voelde iets kriebelen bij mijn lippen en opende mijn mond geschrokken. Aoi lachte en hield me toen een van die sliertjes voor. "Mond open." zei hij en ik keek hem weer aan. Ik opende toen mijn mond weer en hij duwde voorzichtig dat sliertje in mijn mond. "Aoi je bent gek." de meisjesachtige jongen lachte lief en ik keek hem aan. Aoi keek hem weer glimlachend aan en ik keek naar het kommetje. Hij was bijna leeg en er lagen nog een paar sliertjes in. Jammer, want ik had nog wel meer gelust van dit heerlijke eten. Ik at de rest ook gauw op en zette toen het kommetje weer terug. Ik keek ondertussen naar Ruki en Kai die naast elkaar op de bank zaten. Ze praatden wat maar dat ging zo snel dat ik het niet kon bijhouden. "Moet je je rijst niet op eten?" de meisjesachtige jongen stond nu naast me en ik keek naar hem op. "Uruha, gun haar ook wat rust. Ze moet niet gelijk zo vol zitten dat ze er alles uit kotst!" Aoi gaf hem een afkeurende blik en de meisjesachtige jongen, die dus Uruha heette, keek Aoi verbaasd aan. Ik lachte en schudde mijn hoofd. "Het is niet erg." fluisterde ik tegen de twee en Uruha en Aoi keken nu weer naar mij. Uruha glimlachte blij en Aoi keek verbaasd. Ik pakte het andere, nog volle kommetje en zag dat hier dit keer geen stokjes bij zaten. Nadenkend keek ik er naar. Hoe ga ik dit eten.. met mijn hand? Ik beet op mijn onderlip en bleef nadenken. "Je hebt deze er voor nodig." er werden weer stokjes voor me gehouden en ik keek er naar. Ik knikte, pakte ze aan en zette ze in het kommetje met rijst. Althans, Uruha zei dat het rijst was. "Kom, ga zitten." Ik voelde een zachte hand op mijn schouder en werd lichtelijk vooruit geduwd. Ik keek om naar degene die me vooruit duwde en Aoi keek me glimlachend aan. Ik knikte en liep met hem mee naar de bank. Beide gingen we zitten en Uruha kwam aan de andere kant van me zitten. Voorzichtig hield ik het kommetje met rijst voor me en keek er naar. De stokjes staken erin omhoog en de witte kleine stukjes, werden opgevrolijkt door de groene, rode en gele stukjes. "Dat zijn groentes, de witte dingetjes zijn de rijst." Uruha wees het me aan en ik knikte glimlachend terwijl ik er naar keek. Ik ben zo blij dat ze het begrepen dat ik haast niks snapte of wist wat het was en dat ze het me vertelden. "Dankje." fluisterde ik en keek hem dankbaar aan. Zijn hand ging over mijn haren heen en hij lachte. "Graag gedaan." ik keek weer naar de rijst en groentes en pak de stokjes vast. Op de gok dat het goed ging, zette ik de stokjes opnieuw in de rijst en probeerde het te pakken. Tot mijn verbazing wou het ook nog, maar bleven verschillende stukjes rijst aan elkaar kleven met een beetje groente ertussen.
Een paar weken later:
"Reita? weet jij waar mijn zwarte broek is gebleven?" Met enkel een handdoek om, liep ik mijn slaapkamer uit de gang op. Reita zijn hoofd verscheen onderaan de trap waar ik heen was gelopen. Glimlachend keek ik hem aan en zag ik hem rood kleuren vanonder zijn neusband. "Vond je het niet even nodig om je beter aan te kleden?" vroeg hij ligt geïrriteerd. Ik grinnikte met een grijns. "Ik moet eerst mijn zwarte broek vinden. weet jij waar die is?" ik keek hem met puppy oogjes aan en trok een pruillipje. Reita zuchtte en keek me flauw glimlachend aan. "Ik zal je helpen zoeken." hij kwam de trap opgelopen en ik glimlachte blij. "Dankje Reita-san!" Riep ik vrolijk en huppelde in mijn handdoek naar mijn kamer.

Reacties: