FanFic.nl

Bonnie & Clyde

Hoofdstuk 35

Urs strikt zijn strikje en kijkt goedkeurend in de spiegel. Hij pakt zijn jasje, en na een laatste blik in de spiegel besluit hij naar Ginevra te gaan. Hun verhouding heeft een opdonder gekregen na hun gesprek over haar familie. Urs weet nog steeds niet wat hij er mee aan moet maar hij weet wel dat hij haar niet kwijt wil. Aan de andere kant is hij huiverig voor kennismaking met haar familie. God weet waar hij daar weer in verzeilt geraakt. Misschien moet hij zijn carrière als inspecteur wel opgeven, nog voor hij daar voor afgestudeerd is. Hij is nog steeds aan het denken als hij even later op haar bel drukt. De deur vliegt open en ze omhelst hem onstuimig. Ze overvalt Urs een beetje.
"Ginevra, wat is er aan de hand? Ik was toch niet te laat?”�
“Nee, Urs maar ik heb je zo gemist en ik was even bang dat je me liever niet meer zag, nu je weet van mijn familie en zo…..”�
Hij kijkt diep in haar ogen en fluistert: “Niets maar dan ook niets kan mij bij jou weghouden. Maar vandaag wordt er niet over jouw familie gepraat maar maken wij er een leuke dag van.”� Hij kust haar teder en maant haar vervolgens haar jas aan te trekken zodat ze kunnen gaan.

In huize Miller is Natalia achter David aan het jagen, die net terug is van de honden uit te laten.
“David, schiet op. Jouw pak ligt op het bed en je schoenen zijn gepoetst. Kom maar hier met piraatje en co, dan zorg ik wel dat co een strik omkrijgt.”� David overhandigt haar de honden en maakt zich richting badkamer. Hij is erg blij dat Natalia zoveel plezier aan piraatje beleefd. Dat geeft hem toch een goed gevoel. Hij is zo vaak van huis in verband met zijn werk. Vooral als hij ’s avonds de deur uit moet vindt hij het een veiliger idee. Als hij zich aan het kleden is valt zijn blik op het strikje dat geknoopt moet worden. Niet zijn favoriete bezigheid. Na een aantal verwoede pogingen besluit hij Natalia het te laten doen.
“Kom eens hier jij, dat ik jou eens goed aan kleed, David. Zo kan ik toch niet met jou de deur uit”� moppert ze goedmoedig. David neemt haar in zijn armen en laat haar het strikje knopen. Als ze klaar is knuffelt ze hem.
“We moeten gaan David. Pakt jij de hond dan neem ik het bestek wel mee?”�
“Goed, lieverd. Laten we gaan.”�


Op het landgoed van Sebastien is het al aardig druk. Jammer dat zijn ouders dit niet meer mee kunnen maken. Maar de vele ooms en tantes, die massaal zijn gekomen maken veel goed. Hij kijkt nog een laatste keer in de spiegel, neemt de ringen en stopt die in zijn binnenzak om vervolgens gewapend met bloemen naar Sofie te gaan. Op de gang komt de fotograaf hem al tegemoet om hem te vergezellen naar Sofie. Hij klopt op haar kamerdeur. Hij knippert met zijn ogen als hij haar ziet. Ze ziet er adembenemend uit. Hij is voor een moment sprakeloos.
“Seb, lieverd je ziet er geweldig uit”� ze kust hem teder. Hij kust haar terug en maakt zich dan los van haar en bekijkt haar aandachtig.
“Sofie is dit jouw eigen ontwerp? Je ziet er adembenemend uit liefje”� zegt Seb dan eindelijk. Ze knikt.
“Papa, ikke ook”� klinkt het dan naast Sofie. Seb zakt door zijn knieën en tilt Elisa op.
“Mijn kleine prinses, ben jij er klaar voor?”�
“Ja, papa maar ikke wil af. Ik moet bloemen strooien”� zegt de kleine meid verontwaardigd. Seb zet haar weer neer en biedt Sofie zijn arm aan.
“Zullen we dan maar?”�
“Graag, ik kan bijna niet meer wachten om mevrouw Izambard te worden”�zegt Sofie lachend.
“Ikke ook niet”� klinkt het voor hen. Seb en Sofie schieten in de lach. Hun dochter is aardig op dreef vandaag dat kan nog leuk worden.

Als een poosje later het jawoord klinkt, meent Elisa dat zij nog even van zich moet laten horen. Als Seb zegt: “Ja, ik wil”� roept de kleine meid enthousiast: “Papa, Lisa wil ook.”� De priester kijkt glimlachend naar de kleine meid en knikt goedkeurend.
Na de receptie besluiten David en Seb dat het tijd is voor Elisa’s cadeautje. Seb tikt tegen zijn glas om de aandacht van de aanwezigen te vragen. Als hij die heeft begint hij iedereen te bedanken voor hun komst. Vervolgens neemt hij Sofies hand en vertelt haar dat hij een verrassing voor zijn beide dames heeft. Elisa heeft aan het woord verrassing genoeg en springt al om haar vader heen.
“Wat is die verrassing papa. Mag ik die uitpakken?”� Ze kijkt rond of er ergens een cadeautje is dat nog niet is uitgepakt. Sebastien wenkt David die nu met de hond komt aanlopen. Seb hoeft niets meer te zeggen want zijn dochter rent al gillend naar de hond toe.
“Papa, is die echt van ons. Mag Lisa die houden? Mag die bij mij slapen?”� Ondertussen knuffelt ze het beestje bijna dood. Sofie kijkt Seb aan en knuffelt hem vervolgens.
“Lieverd je weet niet half hoe blij je ons maakt met een hondje. Je bent een schat. Dank je wel. Ze kust hem teder en loopt dan samen met hem naar de hond, waar Elisa al beslag op heeft gelegd.
“Hoe gaat hij heten?”� vraagt David belangstellend aan de kleine meid. Elisa denkt even na en roept dan: “Lassie.”� De omstanders schieten in de lach.
“Elisa dit is toch geen collie”� begint Seb.
“Daar kan Lassie niks aan doen”� antwoordt ze dan gewichtig. “Hij heet nu eenmaal Lassie.”�
“Nou Seb dat wordt lachen als we met die twee op cursus moeten. Lassie en Piraatje en dat voor herdershonden. Dat zijn nu nog eens echte politiehonden namen”� grinnikt David. Seb lacht gelaten.
“Het is niet anders David maar goed dat we samen kunnen dan valt het minder op”� zegt Seb lachend. Sofie is nu ook bij de hond gaan zitten en knuffelt het beest.
“Wat een lief beest ben jij ook”� spreekt zij de hond toe.
“Zijn jullie er blij mee meiden?”�
“Ja”� klinkt het in koor.



Het orkest is inmiddels begonnen met spelen en Sofie en Seb doen de openingsdans. Urs en Ginevra komen na een tijdje ook de dansvloer op. Seb kijkt zijn collega na en bedenkt zich ineens dat hij het laatst wel eens over zichzelf heeft kunnen hebben. Is Ginevra familie van de Italiaanse maffia? Als dat zo is moet hij dringend met Urs praten voordat hij in de problemen komt. Het is wel heel duidelijk dat hij heel veel voor deze dame voelt. Hij neemt zich voor maandag een uitgebreid gesprek met Urs te hebben. Zijn ogen zoeken David die ook aan het dansen is met Natalia. Nu kan het dus even niet maar maandag zal hij het er ook met David over hebben. Nog meer onrust kan hij niet hebben in zijn team. Want als Urs gevaar loopt, lopen David en hij dat ook. En wie weet ook wel hun families. Het is alsof een koude hand om zijn hart sluit. Hij heeft een slecht voorgevoel over de hele situatie. Hij besluit maandag ook de bewaking rond Davids en zijn eigen familie aan te scherpen. Koortsachtig denkt hij na wat hij allemaal nog moet doen als inderdaad blijkt dat Ginevra iets met de onderwereld van doen heeft. Aan de ene kant was dat wel een manier om wat meer te weten te komen van diverse misdadigers maar aan de ander kant is dit niet zonder gevaar voor Urs. En een verliefd mens doet nu eenmaal wel eens gekke dingen. Hij loopt de dansvloer op en tikt Urs op zijn schouder.
“Mag ik even met deze mooie dame dansen?”� vraagt hij beleefd. Urs is verrast maar laat dat niet merken en laat Ginevra aan Seb over. Zelf gaat hij op zoek naar de bruid om haar ten dans te vragen.
“Leuk dat jij met Urs bent meegekomen”� begint Seb het gesprek met zijn danspartner. “Ben jij hier uit de buurt?
“Ja, ik woon in Rome maar mijn familie woont op Sicilië”� antwoordt zij onbevangen.
“Dat is interessant. Sicilië? Is daar niet veel criminaliteit dan?”�
“Valt mee. Althans ik heb dat thuis niet als zodanig ervaren”� antwoordt Ginevra.
“Volgens mij kent iedereen elkaar op het eiland of niet?”� gaat Seb nieuwsgierig verder.
“Ja dat wel. Het is één grote familie. Al mijn neven, nichten, ooms en tantes wonen er. Volgens mij woont er niemand die wij niet kennen.”�
“Gezellig. Maar waarom bent u dan in Rome komen wonen. Ik bedoel dan is Sicilië toch uw thuis?”�
“Ja, dat wel maar ik wilde niet telkens over mijn schouder worden gekeken door mijn familie. Hier kan ik ongestoord doen en laten wat ik wil. En eerlijk is eerlijk als ik hier niet woonde had ik Urs nooit leren kennen.”�
“Dat klopt”� antwoordt Seb. De dans is ten einde en Seb brengt haar hoffelijk terug naar Urs.
“Bedankt voor deze dans”� zegt Seb en gaat er van door. Zijn hoofd maalt over de dingen die hij net aan de weet is gekomen. Iedere politieman weet dat Sicilië het hoofdkwartier van de onderwereld is. Hij maakt zich oprecht zorgen om Urs maar ook om Davids en zijn eigen familie.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.