FanFic.nl

Hero is deep inside your heart...

>1< What's wrong with my own town?

Voorzichtig, maar zeker rijdt ik op m'n paard door het dorp.
Ik kijk naar de ingetrokken balkons, de café's die gesloten zijn en de heilige fontein wwar een barst in zit, er is iets goed mis!Natuurlijk is het 's ochtends vroeg, maar er is altijd wel wat te beleven.
Eragon rijdt verder en komt aan het einde van het dorp, ze spoort haar paard aan en gaat in galop naar het dorp van haar oom.Als ze daar aankomt ziet ze iets vreemds, net als in haar eigen dorp is het stil, normaal is het hier nog veel drukker en zijn er altijd vroege vogels op pad. Maar zelfs die zijn niet te bekennen.
Ik stap van m'n paard af, loop naar het huisje van m'n oom en bind hem vast voor het huisje. Ik klop op de deur en wacht, er komt geen reactie, ik klop nog een keer, ik hoor nu zacht gerommel en zie dat de deur op een kiertje op en gaat.
Oom kijkt voorzichtig om het hoekje, als hij mij ziet staan zwaait de deur open en wordt ik naar binnen getrokken.Alles is dicht de gordijnen in de woonamer zijn gesloten en er brand maar een spotje.(kklein lampje in het plafon)
Hij loopt op z'n tenen naar de bank en gaat zitten. "Je moet fluisteren oké?!"
"Waarom moeten we fluisteren?"vraag ik."Nou er is iets vreemds gebeurd hier"begint hij."Alle bewoners waren vannacht overstuur, niet zomaar als normaal maar echt, net alsof er een draak was geweest?!""Nee"begin ik, "Dat meent u niet...Dat kan niet, alle inwoners bij mij uit het dorp waren ook overstuur.Ik dacht dat er een gek bezig was maar toen ik vannochtend opstond zag ik enorme voetsporen!""Dus het kan, meisie, dat er vannacht zowaar een draak langs is gekomen.
Zo zitten we daar en komen daar voorlopig ook niet meer weg, opeens vraagt hij, wil je wat te drinken en te eten, het is al middag en we hebben nog niets gehad.We eten en drinken wat en gaan dan naar het hutje achter zijn huis, ook wel de kleine knusse werkplaats door ons genoemd.
Het is daar schoon en licht dus we kunnen daar gaan werken, maar als we daar aan komen hebben we geen zin meer.
Er staat wat onverwachts op ons te wachten maar ik weet niet wat.

Reacties: