Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Nooit gedacht.. » .002. Afgebeten nagels en gillende meiden.
Nooit gedacht..
.002. Afgebeten nagels en gillende meiden.
“Gummi beer
springend red ik mij weer keer op keer
Daarom heet ik ook een Gummi beer …”¯
Mijn immer oh zo goed getrainde oren vangen al snel het bekende melodietje op en ik kan me niet bedwingen om zachtjes mee te zingen. Nu ja, wat je zachtjes noemt…uit volle borst zal ook wel zachtjes zijn, wat denken jullie? Auwtchie… zelf denken lukt de laatste tijd niet meer zo vlot, waarschijnlijk door al die kapsters en stylistes die steeds weer aan men haren liepen te trekken. Geloof me, al die haarlak kan niet gezond zijn voor de inhoud van je hersenpan! Zeker niet als je Kaulitz noemt, kijk maar naar dat geval dat zich mijn broer noemt...
Och ja, die drie maanden vakantie gaan me echt goed doen.
Wat staat dat mens aan de kassa nu zo raar naar me te kijken, had ik haar dan niet net mijn visa-kaart toegereikt. Oké, duidelijk wel dus, aangezien ze me mijn geliefde gouden kaartje terug geeft. IEUW afgebeten nagels! Laat men kaart nou snel los!
Nog snel prevel ik een “danke”¯, gris mijn vier zakken kleding bij elkaar en loop de winkel uit.
“Gummi beer
springend red ik mij weer keer op keer”¯ zing ik deze keer wat zachter.
Dat lied wil echt niet meer uit mijn hoofd!
“psst is dat niet…”¯ “Ja toch die ene van…”¯ “Dat meen je niet..”¯ “Aaaaaah!”¯
Ohoh… rennen Billyboy rennen, dat is duidelijk het geluid van een ophol geslagen kudde fans! Maar te laat, veel te laat, ik raak hier nooit meer heelhuids weg. Wel 25 gillende fans omringen me al, damn waar is Tom als je hem nodig hebt! Als hij hier was konden de fans hem aanvallen en kon ik er stiekem vandoor gaan.
Half platgedrukt neem ik een stift uit mijn tas en begin ik allerlei voorwerpen en lichaamsdelen te signeren.
Bitte broertje, kom nu snel uit die pettenwinkel…
TOM pov
Pet, pet, mooie pet en veel meisjes in mijn bed… tralalalaaa…
neuh mijn gedacht sporen niet, so what?!
Pet, pet, mooie pet… oooh bandanaaa… lalaaalaaaaa
FLO pov
“Seb kerel, wat is daar aan de hand?”¯ vraag ik omdat een enorm gegil op nog geen 20 meter van ons vandaan bijna mijn trommelvlies doorboort.
“Weet ik veel Flo-babe, wil je gaan kijken ofzo?”¯ zei Seb wat luider om boven het gegil uit te komen.
“Hmm lijkt me wel interessant Seb-boy!”¯ kirde ik met mijn vervelendste stemmetje.
“Noem me zo niet Flo!”¯
“Oké dude, als jij me ook zo niet meer noemt! En als we NU meteen gaan kijken.”¯
“Mensen, we gaan checken wat daar aan de hand is!”¯ roept Seb nu naar de rest van de groep.
Al dollend en lachend om wat er zich misschien zou kunnen bevinden tussen dat hoopje gillende kippen lopen we er op af.
“Yo Lisa! Zijn dat niet die wijven die jou van de trap wilden duwen aan het begin van het schooljaar?”¯ vraag ik, hopende dat ze het zijn zodat we ze een lesje kunnen leren. Nadat we ze opgesloten hadden op de toiletten werden we op school immers nauwlettend in de gaten gehouden door zowat elke leerkracht.
“No shit Flo, dat zijn ze echt! Dit is onze kans chick!”¯ gilt Lisa terwijl een grote grijns haar gezicht siert.
Dit is echt onze kans, hier zal niemand ons tegenhouden om ze eens goed hun waarheid te geven. Die huppels waren echt gestoord, ze haalde al het hele schooljaar het bloed onder onze nagels uit en gingen daarna als heilige boontjes klagen bij de directie. Dit pikte we echt niet!
“Oké Lisa, let’s go!”¯
Samen duwen we een eerste stelletje meiden aan de kant en werken we ons zo tot vlak achter onze slachtoffertjes, ze gaan eraan!
“5…4…3…”¯ Al fluisterend in mijn oor telt Lisa af “2…1… AAAAAAAAAAAAAAH!!!!”¯ Om ter luidst gillen we in die wijven hun oor. Met een pijnlijk en geschrokken gezicht draaien huppel één en huppel twee zich om en nog voor ze iets kunnen uitkramen schreeuw ik ze al wat toe. “Zo huppelkutjes! Moven met die dikke reet! En maak je maar snel uit de voeten, je staat in men weg!”¯
Met een arrogant gezicht kijkt huppel één me aan, maar nog voor ze wat kan zeggen heeft Lisa haar al een mep verkocht en word ze weggesleept door huppel twee.
“Meid, die actie was vet!”¯ roep ik Lisa toe.
Ondertussen word ik zowat gek van het gegil rondom me, ik kan echt niet tegen deze vervelende drukte. Ik word dan ook haast platgedrukt en heb het gevoel dat ik elk moment kan flauwvallen. O jee, ik voel een woede uitbarsting opkomen. Hou je rustig Flo , hou je rustig… Te laat, mijn mond opent zich als vanzelf en de meest verschrikkelijke scheldwoorden vliegen in het rond, de meiden rondom me deinzen achteruit. Eigenlijk best wel erg want ze hebben niet eens iets misdaan, nu ja buiten me bijna geplet en verstikt. Als ik eindelijk het gevoel heb genoeg ruimte en vooral lucht te hebben pers ik nog, “En nu moven! Of ik verander jullie leven in een echte hel!”¯, uit mijn mond. Dit laatste blijkt vrij effectief, want die meiden verdwijnen als sneeuw voor de zon! En nu een applausje voor mezelf??
Reacties:
iewie
love this story!!!
leuk personage. een rebelse meid met een beetje agressie.
t lijkt me leuk om die groep te zien>.< al ben ik absoluut heilig boontj...
mr echt leuk verhaal. na 2 deeltjes wil ik al meer.
so ga je snel liefteren???
Haha, Flo is een koewl mens