FanFic.nl

Dance me to the end of love

Dance me to the end of love 6

Door de ogen van Thalia.
Ik liep rustig de trap af, ik voelde zijn lichaam nog altijd tegen mij, beschermende knuffel en zijn handen op mijn rug. Ik liep verder de keuken in, waar Simone al was begonnen met afwassen.
‘En heb je het kunnen uitpraten?’ ‘Ja, geen probleem hij was heel lief.’ ‘Pas maar op Thalia.’ Ik fronste mij wenkbrauwen, wat wil ze hiermee zeggen? Ze begreep uit mijn gezichtsuitdrukking dat ik niet echt volgde dus ging ze verder. ‘Wel, als moeder zou ik dit niet moeten zeggen over mijn eigen zoon maar, ik heb al veel meisjes gezien, gekwetst door Tom en ik wil niet dat jij één van hen wordt. Want geloof me Tom trekt het zich echt niet aan. Ik heb al vaak met hem over gehad maar hij wil gewoon niet, hij zal nu eenmaal altijd zo blijven een vrouwenzot. Het spijt me dat ik dit moest zeggen.’ Ik wist dat iedereen dit zei over hem maar als zijn eigen moeder nu ook bevestigd dan moet het wel zo zijn. Ik ben geen fan, ik zal het eerlijk toegeven en het deed me ook niet echt veel dat ze in mijn woonkamer zaten maar hen niet kennen is onmogelijk. Ze zijn bijna op elke zender en ze staan elke week in de boekjes. Ik had altijd gedacht dat wat er gezegd werd op tv en in de tijdschriften met ene korreltje zout moest genomen worden. Ze waren meesters in overdrijven en zochten altijd naar sensatie maar zijn eigen moeder zou toch niet liegen. Ik besloot om niet meer te denken, ze had gelijk, beter voorkomen dan genezen. Ik haalde diep adem en ging verder met borden afdrogen. Daarna ging ik direct slapen, het had mij toch harder geraakt dan ik dacht of wilde. Ik kroop onder de wol en bleef nog piekeren. Ik moest eens en voor altijd vrede sluiten met mijn leven, er is nooit plaats gewest voor geluk in mijn leven en zal ook nooit zijn. Na veel piekeren viel ik in slaap. Ik zou morgen naar huis gaan en Tom zelden zien, hij zou hoogstwaarschijnlijk niet meer kunnen meegaan met Gorden eenmaal als hij terug aan het werk is. Het is beter nu al halt te roepen voor het te laat is.
De volgende morgen nam we afscheid en Tom hield me lang vast en zwaaide me uit. Hij verdween uit mijn zicht en ik draaide mij om, ik was vastberaden, ik zou naar huis gaan, mij inschrijven en verder studeren en hem vergeten.
…
Aangekomen in Berlijn wachtte Mark haar op en hij wilde alles horen en zij vertelde ook alles alleen liet ze Tom weg. Dagen gingen weer traag voorbij, maar ze had ergens rust gevonden alles met Gorden uitpraten had haar goed gedaan. Wat nu in haar hoofd spookte was Tom. Hoe hard ze ook wilde elke nacht droomde zij van hem en overdag was hij er ook. Gedachten aan hem lieten haar geen moment gerust en alles werd erger toen een telefoontje kwam.
Hoe het met Tom zit? Hij had gene idee wat zijn moeder tegen Thalia had gezegd. Hij sprak met niemand over haar maar toch, hij kon haar niet vergeten. Niet omdat ze bijna elke avond aan tafel over haar iets hoorde van Gorden. Nee, hij dacht er zelf aan haar, onbewust. Gistere had hij een meisje gezien en even had Tom gedacht dat het Thalia was. Hij hield het bijna niet meer uit dus besloot hij om haar te bellen.

…
Door de ogen van Thalia.
‘Met Thalia.’ ‘Hey Thai, met Tom.’ Ik liet bijna de horen vallen toen ik zijn opgewekte stem door de telefoon herkende. Onbewust kreeg ik een lach op mijn lippen. ‘Alles goed daar? Ik dacht ik bel haar nog is want je liet niets meer van je horen.’ ‘Ja ja alles goed hier, alleen is mark voor paar dagen op zakenreis en ik zit hier alleen thuis met Maria, onze huishoudster en om eerlijk te zijn is het best saai.’
Onze gesprek was lang, heel lang. Hij bleef vertellen en ik ook, ik was verbaas toen ik de horen neer legde en op de klok keek we hadden bijna een uur en een half gebeld. Eigenlijk was ik geen beltypen maar hij liet me praten en luisterde met aandacht. We hadden waarschijnlijk verder gebabbeld als ik Simone niet op de achtergrond had gehoord, ze vroeg wanneer Tom ging komen eten en de horen eens neerlegde. Ik had aan mezelf beloofd om niet meer aan hem te denken, wat dus niet gelukt is. Waarom kan hij mij gewoon niet vergeten. Waarom maakt hij het zo moeilijk.
Het bleef niet bij één keer , oh nee hij belde de volgende dag nog is en ik leek weel aan de horen vastgeplakt met superlijm. Ik moest niet aan denken hoe hoog de telefoon rekening zou oplopen maar eigenlijk was hij en ik wat telde. Ik heb in die paar uren dat ik met hem belde meer gelachen dan in mijn hele leven misschien. We hingen zelfs niet op toen ik moest eten, telefoon stond gewoon op luidspreker en hij maakte grappen waardoor ik 2 uur aan tafel zat. ’s Nachts als het heel laat werd viel ik in slaap met Tom nog aan de lijn. Dagen gingen voorbij en hij smeekte mij om nog is naar hun te gaan. Ik weet niet wat me tegen hield? Waarschijnlijk zou ik niet kunnen inhouden, hem te bespringen. En hoe ook ik genoot van onze gesprekken, klonken Simone’s woorden nog helder in mijn hoofd. Mensen kunnen veranderen toch? Kijk naar mij, een maand terug een grote ellende en zie mij nu. Of was Tom anders ? duizenden vragen bleven spoken in mijn hoofd.
‘Hey Tom met Thalia.’ ‘Thai,schandalig. Ik was gisteren nog minstens 10 minuten aan het woord tot ik door had dat gij al lang in het dromenland was.’ ‘Hahahaha, sorry Tom maar ik was zo moe, ik hield het niet meer uit.’ ‘Het is u al vergeven. Bij mij zou het makkelijk zijn hé, als ik snurk weet je dat ik al in slaap ben gesukkeld.’ ‘Gij snurkt? Tom ! vergeet het maar dat ik kom.’ ‘Hahaha, gij gelooft ook alles hé snulleke.’ ‘Ja nu nog mooier meneer maakt me uit voor snul?’ ‘Wel mijn snulleke hé, zeg Thai echt geen goesting om af te komen. iedereen mist u en ik ben nog niet uit wie u het hardste mist ik of Gorden. Waarschijnlijk toch ik. Komaaaan, voor mij?’ ‘Mmmh ik weet niet maar zeker niet voor Mark terug is.’ ‘Thai, je bent al 17, ik wacht u op aan het station als je wil. Maar zie maar dat je me herkent. Dat is een andere zaak. Hahaha’ ‘Oh Kaulitz ge vindt uzelf zo grappig hé.’ ‘Ik blijf zagen, kom dan voor een dag, als je Maria toch niet alleen wilt laten ’s nachts.’ ‘Ok ok, ik zal zien wanneer ik kan.’ ‘Morgen, ze geven mooi weer.’ ‘Ok morgen dan.’ ‘Zalig, laat weten rond welk uur je hier bent, dan kom ik je halen. De kans is klein dat Georg u vindt hé?’ ‘Tom dat is niet grappig.’ ‘Komaan Trumpher jou humor is ook niet wat het moet zijn.’ ‘Hahaha.’ ‘Lach me niet uit, snulleke.’ ‘Tom geen snulleke meer.’ ‘Komaan het klinkt zo mooi.’ ‘Ja echt prachtig.’ ‘Alle daar zijn we dus over eens.’ ‘Hahaha, plaag me niet zo.’

Reacties: