FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

hoofdstuk 28

Als ik thuis kom is Hikari er nog niet. "Dan moet ik maar het eten klaar maken." mompel in tegen me zelf. Ik schop mijn schoenen uit en loop de woonkamer binnen. IK zet een muziekje op en ga aan de slag met het eten.

Hikari komt met veel kabaal naar binnen en slaat de deur met een harde klap dicht.
"wat is er met jouw!" roep ik over mijn schouder.
"Het was een klotedag, alles ging fout, iedereen was tegen mij en alles zat me tegen." zegt ze boos en ploft languit op de bank.
Ik grinnik om haar gedrag, ze is echt nog een klein kind.
"wat lach je!"
"Om jou"
"Tss..." en ze stopt haar gezicht in een kussen en slaakt een gesmoorde kreet.

"zo eten is klaar!" ik zet de pan op, de al gedechte, tafel.
Hikari sloft naar de tafel en kijkt in de pan. "wat is dat!" zegt ze met een walgend gezicht.
"Dat, Hikari is Andijviestamppot." Ik pak een lepel en schep haar bord vol. "Een typisch Nederlands gerecht."
Ze gaat tegen haar zitten en kijkt vol afschuw naar haar bord. Ik neem een hap en kijk haar glimlachend aan. "nou, neem een hap dan."
Ze neemt een klein beetje op haar vork en brengt die naar haar mond. Ze opent haar mond en stopt het misserige beetje er in. "gaat"
"haha, je vind het wel lekker, ik zie het aan je gezicht."
"Nou oké dan, het kan er mee door." ze neemt nog een hap, dit keer een grotere.

"Oja Takuya komt ergens deze week langs." zeg ik als we klaar zijn met eten.
"leuk! wanneer?"
"Geen idee...en hij had een verrassing ofzo..."
"ooeew...spannend!" zegt ze lachend en begint af te ruimen, ik loop naar de bank en plof neer. Ik zet de tv aan en begin ene beetje doel loos te zappen tot ik bij een shownieuws programma kom en Kanon's hoofd langs zag komen.

De volgende dag sta ik weer eens vroeg op om weer naar mijn werk te gaan. Ik loop zuchtend naar de badkamer.
Helemaal aangekleed en al loop ik naar beneden en kijk op de klok. Ik schrik me dood, over een half uur moet ik al bij de salon zijn. Ik gris een appel uit de mand sjees door de woonkamer naar de gang en knal bijna tegen Hikari op die net de trap afloopt. "Te laat?"mompelt ze vragend.
"Bijna!" zeg ik gehaast terug en stap in mijn schoenen. IK trek de deur open en stap naar buiten.
"Je bent je tas vergeten!" roept Hikari. Ik draai me om en krijg mijn tas in mijn gezicht. "au"
Hikari lacht me uit in de deur opening. Ik geef haar een dodelijke blik en stap met grote snelheid de straat uit.

Het is pauze en ik eet een stuk van de appeltaart dat op tafel staat. De deur van het kametje gaat open en Keiko staat in de deur opening. "Er is bezoek voor je" zegt ze.
"Wie?" vraag ik met volle mond.
"Mag ik niet zeggen"
Ik zucht. Ik neem een laatste hap en zet het bordje in de vaat wasser. Ik loop achter Keiko aan de knipruimte in, ik kijk de ruimte rond aar zie niemand bijzonders. Ik kijk Keiko vragend aan en ze wijst naar een stoel in de hoek. Ik kijk naar de stoel en mijn hart laat een slag over. In de stoel zit Takuya me breedgrijnzend aan te kijken. Hij staat op en loopt naar me toe. Ik loop ook naar hem toe en sla mijn armen om zijn nek en geef hem een zoen op zijn lippen. "Ik wist niet dat je zo snel zou komen" zeg ik met een glimlach.
"Als je niet wilt dat ik er ben.." begint hij, maar ik onderbreek hem."Nee ik vind het juist super dat je er nu al bent"
Takuya went zijn blik af en kijkt naar de meiden achter mij die ons vertederend aan kijken. "Vinden jullie het erg als ik Saskia even voor deze dag in pik?"
De meiden schudden hun hoofd lachend. "Ga maar lekker met haar op pad" zeg Keiko.
"Danke!" zegt Takuya en trekt mij mee naar de deur. " wacht mijn tas!"roep ik en snel naar het gangetje bij de achter deur, pak mijn tas en loop naar de ruimte terug. Ik pak Takuya zijn hand en we lopen de deur uit. Ik zwaai nog even naar de meiden die vrolijk terug zwaaien en loop de hoek om.

Als we mijn straat in komen zie ik de jongens op het stoepje zitten, maar zie ook een meisje naast Kanon zitten. Als we dichter bij zijn zie ik dat het Fenna is. "Waarom is zij mee?" vraag ik verbaasd maar ook een beetje boos, want ik wil haar eigenlijk helemaal niet in mijn huis.
"Ze wou zo graag mee en in kon Kanon niet meer ompraten, volgens mij vind hij haar echt geweldig."
"Humpf, Ik snap niet wat hij in haar ziet." Onder tussen staan we al voor ze. "Hé jongens!" roep ik vrolijk. Ze staan op om mij te knuffelen. Als ik ze allemaal een knuffel heb gegeven sta ik voor Fenna. Ik loop om haar heen naar de voordeur.
"Je kan haar op tenmist even begroeten of zo" zegt Kanon boos."
"Waarom heb je haar mee genomen?"
"Waarom niet?"
"Ik mag haar niet"
"Dan doe maar alsof je haar mag"
Ik zucht en draai me om. Ik loop terug naar Fenna. Ik steek mijn hand uit. Ze pakt hem blij aan. "hé" zeg ik kort af.
"Hallo...ofzow" zegt ze wat minder vrolijk.
Ik draai me weer om. Kutwijf.
"Saskia!" zegt Kanon boos.
"Kanon!" zeg ik boos terug en maak de deur van mijn huis open.
Ik hoor Kanon zuchten en wat zeggen tegen Fenna. Ik kijk geërgerd achterom. "Kom jullie nog of hoe zit het." roep ik. Ik hoor de jongens wat mompelen en ze lopen naar de deur.
Dit word nog een lange dag.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.