FanFic.nl

Oude sa's

Ich brech aus

Ik zat in mijn kamer op mijn knieën. Ik huilde hard. Ik kon niet geloven wat er juist zonet was gebeurt. Het is te laat. Ik kan nu niet meer terug. Ik heb dit alles nooit gewilt. Ik wou wegrennen, naar een gebouw rennen en me naar beneden willen laten storten. Ik veegde de zwarte strepen van mijn gezicht af en schreeuwde. Ik had een schorre stem van daarnet. Ik dacht na wat er was gebeurt.
‘Voor de zoveelste keer, het gaat je niets aan en nee, ik hoef je excuses niet meer! Je moet godveredomme van mijn spullen afblijven?!’ Schreeuwde ik richting Tom nadat hij een papiertje uit mijn hand had getrokken die ik vast had. Hij keek me boos maar bang aan. ‘Wat heb je vandaag? Je geeft van alles maar de schuld aan mij, je heb leugens van mij verteld aan mensen, ik wil dat gewoon niet?! Doe dat niet meer ja?!’ Zei Tom geïrriteert en stond op. ‘Wat jij wilt is niet belangrijk?!’ Zei ik boos. Tom duwde de stoel waarop hij zat omver en ijsbeerde door mijn kamer. Ik werd nog bozer. Ik voelde mijn slaap nog harder kloppen. Ik kreeg pijn in mijn hoofd omdat ik mijn tanden erg hard op elkaar duwde. Ik voelde hoe mijn ringen knelde om mijn vingers die een vuist van mijn handen hadden gemaakt. Tom liep naar een muur, sloeg er zo hard tegenaan dat er een gat erin zat en zakte in elkaar. Ik liep nog bozer naar hem toe, draaide hem richting mij door hem hard om te draaien, pakte hem bij zijn kraag en duwde hem erg hard tegen de muur aan. Hij kreunde van de pijn maar ik gaf geen kick. Ik wou een uitweg zoeken, uitbreken. Het leek net alsof ik me claustrofobisch begon te voelen. Ik liep naar mijn deur en deed ‘m open. ‘Ik waarschuw je, ga me niet achterna.’ Zei ik en liep naar beneden. Als het goed was kon hij me nu horen schreeuwen. Ik liep naar de keuken en deed een lade open. Ik zag het bestek en van alles erin in groepjes, zo mooi was het gesorteert. Ik hefte een groot, scherp mes voor mijn neus en voelde zachtjes met mijn vingers de scherpe kant. ‘Je laat me geen keus Tom. Jij houdt me niet tegen. Niet meer.’ Zei ik zachtjes. Ik pakte de hoes van het mes en verstopte het in mijn zak. Ik sloot de lade en ging rustig op de grond, met mijn rug tegen de muur zitten. Tom kwam binnen en keek me aan. ‘Ik wil met je praten.’ Zei hij zachtjes en telleurgestelt. Ik stond op en liep naar boven. Ik smeet de deur van mijn kamer open en plofte op mijn bed. ‘Dat is nu de laatste keer.’ Zei ik zachtjes. Hij kwam binnen en ging voor me staan. ‘Ik vind het niet meer leuk,’zei hij en keek naar zijn handen,‘ik heb er genoeg van. Waarom ben je zo verdomt boos?’ Ik zuchte. ‘Weet je het nog steeds niet?!’zei ik boos en stond op,‘ten eerste heb je aan mijn spullen gezeten. Ten tweede allemaal stomme dingen gedaan. Ten derde zelf ook leugens verteld. Ten vierde mam weggepest zodat ze bij onze tante is en ten vierde Gustav en Georg bedreigt met weet ik veel wat. Ik vind dat vrezelijk! De wereld is gelukkig zonder jou hoor?!’ Tom keek me nu met vuurspuwende ogen aan. ‘Wat?! En nu moet je je bek houden ja!’ Zei Tom boos. Ik voelde weer mijn slaap erg hard kloppen en mijn hand bloedde doordat ik mijn nagels superhard in mijn vel zette. Dat was de laatste druppel. De emmer was al lang overgelopen en had een grote plas achtergelaten. ‘Ik ben dat wat nu aan de gang is ja!’zei ik boos en pakte de handvat van de mes stevig beet,‘Ik trek je stekker eruit!’ Dat laatste zei ik zachtjes. ‘Wat?’ Wou Tom vragen, maar ik had het mes al in zijn keel gestoken. Ik duwde hem op de grond. Tom smakte naar lucht. Hij keek me met grote ogen aan. Hij wou het mes uit zijn keel verwijderen, maar dat kon hij net niet. Hij liet zijn arm op de grond vallen en werd helemaal slap. ‘Gelijk is voor jou alles uit.’ Zei ik en keek naar mijn broer, waar bloed zijn longen liet vollopen en een ovale circel met vuurrood bloed om hem heen liet vloeien. Zijn kleding zoog zo veel bloed op dat het net leek alsof hij vandaag alleen maar rood aan had gedaan. Ik pakte het mes. Tom kreunde en liet zijn laatste adem zijn lichaam verlaten. Nog net kon hij de woorden “Waarom Bill?”� en “Ik hou alsnog van je, In Die Nacht”� uit zijn smak naar adem zeggen. Ik keek naar het levenloze lichaam van mijn broer. Nu pas drong het tot me door wat ik had gedaan. Ik schrok. ‘Jezus. Wat heb ik nu nou in hemelsnaam gedaan?’ Vroeg ik aan mezelf. Ik gilde zo hard ik kon en zakte door mijn knieën. Ik begon erg hard te huilen. Ik schuivelde naar Tom en pakte zijn levenloze lichaam op en liet zijn rug rusten op mijn schoot en zijn hoofd liet ik verdwijnen in mijn nek, haren en handen. Ik voelde de koude zweet op zijn voorhoofd en de tranen in mijn nek. Ik bleef huilen. Wat ben ik toch een duivel, een kutkind en een kind zonder leven. Ik liet nog een trillende gil uit mijn mond ontsnappen. Ik legde Tom op de grond en zag al het bloed op mijn kleding en lichaam. Ik keek nog erger geschrokken naar mijn 10 minuten ouderen broer. Ik kroop naar de donkerste hoek van mijn kamer en liet mijn hardste gil mijn keel verpesten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.