Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » crazy little thing called love CB (gestopt) » 54 problems keep coming

crazy little thing called love CB (gestopt)

2 sep 2009 - 12:25

1234

0

238



54 problems keep coming

pleun pov
vanaf boven hoor ik luid gekreun komen en dan strify shin en stijn kei hard lachen. sheyla kijkt me verbaast aan en begint dan ook te lachen. ik zucht en staak de poging om haar het voedsel te geven.
''wat is er?'' vraagt stijn nog half lachend.
''ze eet weer eens niet! maar goed als ze niet wil eten dan krijgt ze ook niks!''
na ongeveer een uur komen jason en jasper naar beneden gelopen. sheyla is aan het huilen om weet ik het wat.
''waarom huilt ze?''
''als ik dat wist zou ze niet huilen!''
''sheyla!! kiekeboeh!'' roept hij en houd zijn handen voor zijn gezicht. jason schiet in de lach en sheyla ook.
''japer!!!!! nuffel!!!'' roept ze. jasper neemt haar op van het kinderzitje en ze sluit haar armpjes om zijn nek.
''dat ziet er echt TE schattig uit! wacht ik maak een foto!'' roept jason. hij neemt zijn mobiel en maakt een foto.
''ah wat lief!'' roep ik dan.

jason pov
ik ga op een stoel zitten en krijg sheyla op mijn schoot.
''zo krijg ik haar altijd aan het eten!'' zegt jasper dan en begint nu zelf met het eten te spelen.
''dude, niet dat het er niet te schattig uit ziet om jou zo met dat eten te zien spelen maar het is de bedoeling dat zij dat doet!'' roep ik dan.
''fijn dat je het schattig vind! en als ze niet wil eten zo doen we het maar zo!'' roept hij dan en hij knijpt haar neus dicht zodat haar mond open gaat. hij propt de lepel met voeding naar binnen en sheyla begint zachtjes te huilen.
''JASPER! HET IS NOG MAAR EEN KIND!'' roept pleun dan.
''zo deed mama het ook altijd bij mij!'' roept hij verontwaardigt. sheyla spuugt alles wat ze nog in haar mond heeft uit en jasper kan nog net uit wijken. ik schiet in de lach en jasper en pleun kijken me geirriteert aan.
''niet grappig jason!'' roepen ze dan. sheyla zet het nu op een huilen en shin stijn en strify komen nu ook de keuken in.
''oke, waar zijn jullie nu weer mee bezig?'' vraagt stijn dan.
''ik bel corry en roy! die hebben het met jou, yu en samantha geflikt dus moet het met haar ook lukken!'' zegt jasper dan. hij neemt de telefoon en zet hem op speaker.
''met corry!'' hoor ik mijn moeder.
''hey corry met jasper, kun je helpen met sheyla ze wil weer eens niet eten.''
''oh, oke, ik kom er meteen aan!'' roept ze en hangt gelijk op. we zetten sheyla op het tapijt in de woonkamer en ploffen op de bank. ik kijkt naar jasper die in de quest zit te lezen en een gezicht trekt alsof hij water ziet branden.
''snap je het weer eens niet?'' lach ik dan.
''die mensen gebruiken altijd zulke moeilijke woorden!'' roept hij en gooit het tijdschrift op de salon tafel.
''van jou mag alles makkelijk zeker!'' lacht stijn.
''ja! ze moeten die moeilijke woorden gewoon weg doen! dat is veel makkelijker!'' roept hij. hij kijkt naar sheyla die geconcentreert maar verbaast naar de hoek in de kamer staart.
''PAPA!!!!'' roept ze dan vrolijk en ze kruipt naar de hoek.
''sheyla, papa is er niet!'' maakt stijn haar duidelijk maar ze roept nog een keer ''papa!!!!'' jasper zucht diep en kijkt even op naar waar sheyla's ogen op gericht staan.
''GODVER!'' roept hij en springt op.''sheyla! dat is papa niet!'' roept hij en trekt haar daar weg.
''papa niet?'' vraagt ze dan.
''jas wat is er? wat zie je?'' vraag ik dan.
''geen idee, maar sheyla denkt dat het onze vader is.'' zegt hij angstig. hij loopt naar de keuken en we horen hem dan gillen. we rennen er op af en heel de keuken is overhoop gehaalt. er is met ketup op de muuren gekliedert en er liggen glas scherven op de grond.
''ik wil hier nu weg!'' roept jasper angstig.
''kom, we gaan naar buiten!'' roep ik en trek hem mee. we rennen naar de voordeur maar die zit gek genoeg op slot.
''wie de fuck heeft die deur opslot gedaan?'' roept hij boos. iedereen is stil en we kijken hem aan. stijn geeft hem een sleuten maar dan gaat de deur nog steeds niet open.
''fuck dit!'' roep ik nu kwaat en duw iedereen aan de kant. ik neem een aanloop en beuk met mijn schouder tegen de deur.
''wacht! hij was bijna open, doe dat nog eens!'' roept pleun.
''dat was ik al van plan!'' roep ik terug en herhaal het. de deur vliegt open en we rennen naar buiten. mijn moeder komt net aan lopen van af haar auto en kijkt ons verbaast aan.
''mama! je wil het niet weten!'' hijg ik en plof op het gazon neer. yu kiro en mijn vader komen nu ook aan lopen.
''wat is er gebeurt?'' roepen ze verbaast.
''geen idee, ik wil het niet weten! ik wil hier alleen zo snel mogelijk weg!'' roept jasper.
''papa?'' huilt sheyla dan.
''fuck jou met je papa!'' roept jasper terug.
''jasper doe normaal!'' roep ik naar hem.
''jij weet niet wat zij net voor onze vader aan zag!''
''nee, want wij hebben het niet gezien! wij hebben alleen gezien dat heel het huis overhoop is gehaalt! wij weten niet wat er gebeurt is en waar door! jij weet dat wel en dan wordt je boos dat zij iets voor jullie vader aan ziet? denk na man! ze is nog maar een kind!'' roep ik dan.
''ja een achterlijk kind! jullie wilde weten wat ik gezien heb! geef me een potlood en papier dan laat ik het zien.'' roept hij.

*een paar dagen later*

ik en jasper spreken nu niet meer met elkaar, net na dat we ruzie hebben gehad hebben we elkaar zelfs amper aan gekeken. er is een spirituele ploeg aan het kijken wat er precies gebeurt is en stijn is daar gebleven. jasper pleun en sheyla blijven zo lang bij ons en natuurlijk moest jasper bij mij slapen. ik zit op de computer op msn met sharona te praten en jasper zit op mijn bed muziek te luisteren.
je moet echt gewoon met jasper gaan praten hoor!
we kunnen praten wat we willen! we willen allebij gelijk hebben dus wordt het alleen maar erger!
als je hem nou eerst zijn verhaal laat doen en dan vertel jij! probeer het nou! het is echt irritant als jullie ruzie hebben en nu jullie noet naar school komen is het nog erger!
ik zucht diept en kijk naar buiten.
''waar denk je aan?'' vraagt hij dan. ik draai me om en kijk hem aan.
''jasper, ik wil geen ruzie! vertel wat heb je gezien?''
''nou, het was wel een man, groot lang, haar en heel breed. een boos gezicht en hij had een mes in zijn hand en zat onder het bloed. ik weet zeker dat het mijn vader niet was want die is nog nooit echt boos geweest, heeft kort haar en heeft niet zo veel spieren, het moet iemand anders geweest zijn.''
''maar waarom werdt je zo boos dat sheyla dacht dat het jullie vader was?''
''omdat het hem duidelijk niet was, ze heeft onze echte vader nooit papa genoemt altijd meneer, ze zag hem niet echt als vader meer als vreemde.''
''je denkt dat je moeder is vreemd gegaan he?'' vraag ik rustig. hij knikt en zucht. ik ga naast hem zitten en neem hem in mijn armen.
''jason, echt sorry dat ik zo flipte!'' zegt hij dan.
''jasper, het is goed zo, ik begreep je gewoon niet! ik moet sorry zeggen.''
''nee niet waar, ik ben gewoon een klootzak!''
''nee ik ben een klootzak!''
''gaan we hier nu ruzie over maken?''


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.