FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

55 he saved my life

jasper pov
ik kijk hem langdurig aan, hij zegt niks en dan zoend hij me. ik voel me nu precies als toen we de eerste keer iets kregen. ik zoen hem terug en duw hem op zijn rug. hij glijd traag onder mijn shirt en streelt mijn onder rug.
''jasper, laten we alles vergeten en opnieuw beginnen.''
''goed plan!'' roep ik vrolijk en dan komt zijn moeder binnen.
''wat is een goed plan?'' vraagt ze.
''ik en jasper beginnen op nieuw!'' roept jason vrolijk.
''oke dan! uhm ik ga nu weg er is verder niemand thuis als jullie weg gaan dan een briefje achter laten en alles goed afsluiten.''
''ja mam!'' roept jason geirriteert. corry rolt lachend met haar ogen en ze loopt weg. jason grijnst en hij begint me te zoenen. ik geef hem een speels zetje en zelfs daar van valt hij van het bed af.
''niet echt stabiel he?'' lach ik. ik laat me op hem vallen en zoen hem. we liggen even te klieren en dan trekt hij mijn shirt uit net als de deur open vliegt. zijn vader kijkt ons even aan.
''gaat het lang duren of kunnen jullie over een kwartier mee uit eten?''
''zal wel lukken denk ik.'' roep ik snel. hij rolt met zijn ogen en verlaat de kamer. ik grinnik zacht en jason begint ook zacht te lachen.
''snelle reactie!'' fluistert hij en streelt over mijn buik.
''hmmm, heb je getraint ofzo?''
''misschien, wat denk jij dat ik ga doen als ik zeg ik ga een stuk lopen? niet door de straat sjokken hoor!''
''haha, daar heb je gelijk in!''
''precies maar jou armen zijn ook niet klein gebleven! sexy!'' grijns ik.
''hmmm, kusje!'' fluistert hij en we beginnen te zoenen.
''jongens we gaan!'' horen we dan. we staan op en kijken in de spiegel, ik trek een schoon wit hemt aan en we rennen de trap af, in de auto doet jason mijn haar en doet er nog een of ander hoofddoekje in.
''jonge ik ben homo geen meisje!'' roep ik dan. de rest schiet in de lach.
''je bent best een schatig meisje!'' grijnst hij en hij drukt een kus op mijn mond. ik glimlach even en rol met mijn ogen.
''geen hoofddoekjes!'' roep ik en trek het 'ding' van mijn hoofd.
''hmmm, stond je wel schattig!'' mompelt hij.
''jij vind het zelfs schattig als sheyla onder het eten zit!''
''dat is ook schattig!''
''jeesoon!!!!'' roept sheyla dan.
''ah ze kent je naam!'' roep ik sarcastiesch en draai me om naar het raam.
''kom op zeg doe niet zo jaloers!'' roept jason dan.
''ik doe niet jaloers!''
''jasper dat doe je wel!''
''waar op zou ik jaloers op moeten zijn!''
''op je zusje! omdat zij meer aandacht krijgt dan jou!''
''HALFzusje! en ik ben niet jaloers op dr!''
''doe als je blieft niet zo kinderachtig!''
''ik doe niet kinderachtig! jij moet gewoon weer eens je gelijk krijgen!''
''ik moet helemaal niet mijn gelijk krijgen! jij bent gewoon te kinderachtig om toe te geven dat je jaloers bent!''
''waarom zou ik jaloers zijn dat zij aandacht krijgt van jou? ik heb dagelijks aandacht van jou dus jaloers kan ik niet zijn!''
''ja maar....''
''jongens kappen nou! maak het goed! jason hoeft zijn gelijk niet altijd en jasper is niet jaloers of kinderachtig!'' komt roy er tussen door. we kijken elkaar even nijdig aan en draaien onze gezichten dan van elkaar af.
''hoe vaak gaan jullie nog ruzie maken?'' vraagt yu dan zuchtend. niemand reageert nog en het is doods stil.
''japer boos?'' vraagt sheyla dan ineens. ik kijk niet eens meer op of om, het kan me allemaal niks meer schelen.
''japer niet paten?'' vraagt ze door. weer zeg ik niks, ik zucht alleen.
''japer dood?'' vraagt ze dan. weer zeg ik niks.
''ja jasper is dood!'' zegt jason dan.
''jason!'' roept corry dan. ''zoiets zeg je toch niet!'' vervolgt ze. ik zucht weer en kijk naar buiten. ik zucht diep en voel een paar ogen in mijn rug branden. ik kijk om en jason blijft me aan staren.
''kun je het zien?'' vraag ik bot.
''nee, jij zit in de weg!'' kaatst hij terug.
''jammer voor je!''verweer ik me.
''ja jammer dat ik jou ken! jij had ook gewoon dood moeten gaan net als je ouders!'' raast hij eruit. ineens is het doods stil in de auto en niemand zegt iets. ik bijt op mijn lip en staar voor me uit. dit kan hij toch niet menen! ik voel de tranen in mijn ogen prikken en bijt nog harder op mijn lip. het is al 5 minuten doods stil, zelfs sheyla heeft niks meer gezegt.
''meende je dat?'' vraag ik dan zachtjes terwijl de tranen over mijn ogen rollen.
hij schud zijn hoofd en kijkt naar zijn zijn voeten.
''waarom zei je het dan?'' vraag ik door. hijhaalt zijn schouders op en draait zijn hoofd weg.
''kom op man! je kan wel zeggen dat je me dood wil hebben maar als ik vraag waarom ben je je tong verloren!'' roep ik, de auto stopt en ik stap gelijk uit.
''ik heb hier geen zin in!'' roep ik en ik loop naar de bushalte die aan de overkant van de straat staat. ik kijk niet uit en hoor ineens een auto aan komen. ik negeer het en voor ik het weet wordt ik aan de kant geduwt vlak voordat de auto mij raakte. ik kijk om recht in het gezicht van jason.
''ik meende het niet oke! ik wil geen ruzie met je! ik was boos toen net en daarom zei ik het! maar ik meende er niks van! jasper, we hebben misschien vaak ruzie maar no fucking way dat ik jou ooit nog kan missen!'' roept hij. ik kijk hem even aan en weet echt niet wat te zeggen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.