FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

56

jason pov
jasper steekt de straat over zonder uit te kijken en net dan komt er een auto aan. omdat jasper niet meer zo snel is kan ik hem bij houden en net voor de auto weg sleuren. we zijn pijnlijk gevallen en hij kijkt me aan.
''ik meende het niet oke! ik wil geen ruzie met je! ik was boos toen net en daarom zei ik het! maar ik meende er niks van! jasper, we hebben misschien vaak ruzie maar no fucking way dat ik jou ooit nog kan missen!'' roep ik zodat iedereen om kijkt. de meneer achter het stuur van de auto komt naar ons toe gesnelt en helpt ons omhoog.
''oh sorry, ik had moeten uit kijken en niet zo hard moeten rijden! gaat het met jullie?'' vraagt de man.
''ja het gaat wel, ik moet ook beter uit kijken voordat ik oversteek. er is niks gebeurt dus vergeet het allemaal maar en ga lekker naar waar u naar toe ging!'' zegt jasper en zucht. ''jason, ik ga weg! ik trek dit allemaal niet meer, eerst verlies ik mijn ouders dan krijgen wij steeds weer meer ruzie ik heb 3 van onze beste vrienden bijna vermoord en daarna iedereen verwaarloost! het is beter als ik gewoon verdwijn en nooit meer terug kom!'' vervolgt hij en hij haalt de ring van zijn vinger die ik hem had gegeven vlak nadat we het weer goed hadden gemaakt. hij legt hem in mijn hand en loopt weg.
''maar jasper! je kunt toch niet zomaar weg zonder geld of vervoer?''
''ik doe gewoon zoals de hippies doen! liften!'' roept hij en hij schiet een steegje in. iedereen die om ons heen stond loopt rustig verder en ik hoor een donder. dan begint het hard te regenen en ik zak op mijn knieën neer. ik merk hoe Yu naast me komt zitten op zijn hurken.
''het is ok jason, hij komt echt wel terug!''
''nee dat doet hij niet! hij trekt dit hele kut leven niet meer! hij heeft al zo veel mee gemaakt en door mij voelt hij zich nog meer klote! hij heeft gelijk dat hij weg gaat! hij verdient het niet om dit klote leven te hebben!'' roep ik uit. warme tranen vermengen zich met het koude regen water.
''godver! jason je ogen bloede!'' roept Yu dan. ik kijk hem verbaast aan. ik ga met de rug van mijn hand onder mijn oog door en kijk dan naar mijn hand. rood, bloed rood. roept iedereen en we gaan naar eht ziekenhuis.
''er is helemaal niks aan de hand! we moeten jasper zoeken!'' roep ik steeds maar niemand luistert.
''heeft hij nog een polsslag? ademt hij nog? houd het op of wordt het erger?'' ratelt mijn moeder maar door.
''mam! ik ben ok! er is niks aan de hand!'' roep ik. we komen aan in het ziekenhuis en ook al is het niet gestopt voel ik me prima.

*een paar uur later*

er hebben uren lang doktoren voor mijn neus gestaan en van alles op geschreven. nu hebben ze me op het bed wastgebonden omdat ik weg probeerde te komen.
''maak me fucking los!'' roep ik boos maar de verplegers luisteren niet. ik word een kamer in gereden en voor dat ze vertrekken maken ze me deels los.
''vuile tering klootzak!'' roep ik nog maar ze zijn al weg. ik zak terug op het bed en pak mijn mobiel. dan komen martin yalee en zac komen de kamer binnen en kijken me even aan.
''waarom lig jij hier?''
''in plaats van tranen huilde ik bloed en het duurde n half uur dus gingen ze me uitgebrijd onder zoeken! hoe is het met jullie?''
''gaat wel, zac en martin zijn hun stem kwijt en ik heb m net terug maar waar is jasper?'' vraagt yalee.
''geen idee, we hadden ruzie en toen ging hij weg, hij zei dat hij heel het leven niet meer aan kon en is toen weg gerent.''
''wow, heftig! heb je hem al gebelt?''
''nee, ik lig plat.''
''hier gebruik die van zac maar die belt toch niet!'' zac geeft zijn mobiel en ik tik jasper's nummer in. ik zet hem op speaker. na een paar keer overgaan neemt hij toch op.
''jasper...''
''jas met mij! waar ben je?''
''geen idee, wil ik niet weten en wat kan jou dat schelen?''
''veel, jasper, als je blieft, je moet terug komen, straks gebeurt er iets!''
''jason! ik heb geen zin in zo'n knipperlift realtie! ik zou willen dat er wat gebeurt! dan ben ik eindelijk bij mijn ouders!''

Reacties: