FanFic.nl

Bonnie & Clyde

Hoofdstuk 36

Maria nadert de grens en is in dubio over de laatste woorden die Carlos haar na riep. Ze zouden allebei gezocht worden? Nu twijfelt ze er over of het verstandig is de grens over te gaan. Na een tijdje wikken en wegen besluit ze de gok toch te nemen. Misschien is de controle wel niet zo streng vandaag. Eerst komt ze bij de Zwitserse douane die haar door wenkt. Ze haalt opgelucht adem. De Italiaanse douane wil even later, echter haar papieren zien. Ze krijgt het er warm van maar geeft wel haar papieren af.
“Mevrouw Gonzales, wilt u even uitstappen en mee naar het kantoor komen, we hebben een paar vragen voor u”� vraagt de beambte vriendelijk. Even overweegt ze te vluchten maar dan moet ze eerst haar auto weer starten en dat vraagt weer tijd. Ze besluit haar meewerking te verlenen. Misschien betreft het hier een routine onderzoek. Ze stapt uit en volgt de douanier naar binnen. Ze wordt een kantoor binnen geleid en verzocht plaats te nemen. Zodra ze zit wordt de deur achter haar afgesloten. Ze raakt in paniek. Wat heeft dit te betekenen?

Carlos is inmiddels tot bij de grensovergang gekomen en heeft gezien dat Maria door gewenkt werd aan de Zwitserse kant. Hij besluit via een landweggetje, de douane post te omzeilen. Hij rijdt een berg op en pakt zijn verrekijker uit de auto en kijkt of hij kan zien of Maria al de grens, aan Italiaanse zijde is over gegaan. Hij schrikt als hij haar auto bij de Italiaanse douane ziet staan. Hij speurt de omgeving af en ziet tot zijn schrikt, in de verte, een politieauto naderen.

Maria wordt ondertussen ondervraagd door eerst de douane en later door de politie. Ze was zo boos op Carlos dat ze heeft gedreigd hem te verraden en nu ze hier tegenover de politie zit kan er geen kwaad woord over haar lippen komen. Dit was dus echt niet slim van haar. Volgens de politieman tegenover haar wordt ze gezocht door de politie van Rome in verband met een bankoverval.
“Daar heb ik toch ook een verklaring voor afgegeven agent en wel al voor ik verhuisd ben. Ik snap werkelijk niet wat de politie van Rome nog van mij wil”� probeert Maria uit te leggen.
“Dat weet ik ook niet mevrouw. Ik weet alleen dat er een arrestatiebevel tegen u is uitgevaardigd. Wat betekent dat ik u vast moet houden tot mijn collega’s van Rome u op komen halen voor verhoor. Tot die tijd zult u bij ons op het politiebureau te gast zijn. Hij grijnst om zijn eigen lompe opmerking en haalt een paar handboeien tevoorschijn. Maria deinst achteruit.
“Is dat werkelijk nodig?”� vraagt ze geschrokken.
“Helaas wel mevrouw, maar als u meewerkt is dit snel achter de rug. Ik heb nu eenmaal mijn aanwijzigingen.”� Ze knikt en laat zich geboeid en wel naar de gereedstaande politieauto brengen en hoopt in stilte dat deze nachtmerrie snel voorbij is.

Carlos wordt bijna gek als hij ziet hoe Maria geboeid in de politieauto wordt gestopt. Zijn eerste gedachten is er na toe te rijden en haar met geweld te bevrijden. Maar daar schiet hij niets mee op want dan hebben ze hem ook nog. Hij besluit naar huis te rijden en zijn vader te bellen. Hier moet de familie maar iets voor regelen. Hij heeft zo vaak voor hun klusjes opgeknapt. Het wordt hoog tijd dat zij iets terug doen.

Zijn vader neemt gelijk de leiding en beveelt hem om in Zwitserland te blijven en het huis van zijn oom Enrique in Bern in orde te maken voor de komst van Ginevra. Zij heeft namelijk orders gekregen om met spoed te vertrekken uit Italië. Haar relatie met die politieman is te diepgaand. Dit zou de familie kunnen schaden. Arme Ginevra denkt Carlos, het enige wat zij wilde was gelukkig zijn met haar politieagent. Hij had wel verwacht dat zijn oom en zijn vader en vroeg of laat een stokje voor zouden steken.
Hij hoopt maar dat zijn familie Maria vrij kan krijgen en bij hem terug kan brengen. Verdorie waarom hebben ze nu ook ruzie gekregen om niks. Waarom heeft hij haar niet eerder gezegd dat ze gevaar liep in Italië? Hij maakt zichzelf heftige verwijten.

Het is weer een gewone werkdag op het politiebureau en Seb, David en Urs zijn gezellig aan het nakeuvelen met een kopje koffie over de geslaagde bruiloft. Als Sebs telefoon rinkelt.
“Izambard”� meldt Seb zich om vervolgens aandachtig te luisteren wat men hem daar zegt.
“Oké ik regel dat ze opgehaald word. Ik bel zo snel mogelijk wanneer dat dit gaat worden. Prima. Tot dan.”� Hij legt de hoorn neer en kijkt Urs en David beurtelings aan.
“Ja, wat is er Seb?”� vraagt David gespannen.
“Gisterenavond hebben ze Maria Gonzales gearresteerd aan de grens bij Tirano. Ze wilde daar de grens over om terug te keren naar Italië. Ze zit nu in op het politiebureau daar.”� Urs is opgesprongen en begint door Sebs kantoor te ijsberen.
“Urs, is er nog iets wat jij ons wilde vertellen?”� vraagt Seb hem strak in de gaten houdend.
“Nee, chef. Hoezo denkt u dat?”� antwoordt Urs net iets te snel. David kijkt van de één naar de ander en heeft toch sterk het idee dat Seb meer weet dat hij. Hij neemt zich voor hem straks erna te vragen.
“David, ik wil dat jij Urs meeneemt naar Tirano en daar mevrouw Gonzales ophaalt en haar naar Rome meeneemt. Jullie nemen maar twee agenten mee en de gevangenisbus.
“Moet zij vervoert worden met de gevangenisbus? Vraagt David schaapachtig.
“Natuurlijk David, zolang we niet weten hoe de vork precies in de steel zit is zij hoofdverdachte nummer één.”� David komt gelijk in actie en begint te regelen.
“Urs we vertrekken binnen het uur, ga naar huis en haalt van spullen op en rijdt dat ook even bij mij thuis langs. Ik zal Natalia even bellen dat ze wat spullen voor me klaar zet.”� Het dringt nu pas tot Urs door wat er van hem verwacht wordt.
“Urs, ben je oké? Of moet ik iemand anders met David mee laten gaan?”� vraagt Seb, die Urs bezorgd aankijkt.
“Ja chef ik ben oké. Ik ga al en ben zo terug”� zegt Urs waarna hij maakt dat hij weg komt. Het komende uur vliegt voorbij. Het viertal kan tijdig op pad richting noorden.

Martinque Galatsy is druk in de weer om operatie donderwolk op te zetten. Dit is al de zoveelste keer dat zijn familie in de problemen raakt door verliefde mensen die domme dingen doen. Zijn broer Enrique zit met zijn dochter Ginevra overhoop, die nota bene op een politie agent verliefd is en nu dreigt zijn eigen zoon gekke dingen te doen om zijn vrouw vrij te krijgen.
“Wat denk je Enrique, gaat dit plan zo lukken?”�
“Ik denk het wel, al zal het nog een hele klus worden dat agentje te temmen. Het is een schande dat ik een politieman in de familie ga krijgen”�moppert hij.
“Misschien komt dat jochie nog wel van pas”� grijnst Martinque.
“Lach jij maar niet te vroeg we hebben Maria nog niet vrij. En als we haar al vrij hebben heeft Carlos ook nog het één en ander recht te zetten. En daarmee zijn er weer twee uit de onderwereldcircuit.
Maar goed laten we even checken. Vasco rijdt de bus, Carlo, Joël en Patrick zitten achterin de bus. De bus staat tegenover het politiebureau en als Maria dan opgehaald wordt volgen wij hun en dwingen hen op de weg naar het zuiden tot stoppen en overvallen hen, bevrijden Maria en nemen dat agentje in gijzeling”� begint Enrique uit te leggen.
“Weet je heel zeker dat die Bühler erbij is?”�
“Heel zeker, Carlo heeft ze zelf zien vertrekken. Twee gewone agenten en dan die Bühler en die Miller. Moet een makkie zijn als je het mij vraagt”� gaat Enrique weer verder.

David en Urs zijn bijna op hun plaats van bestemming. De heren hebben om de beurt een eind gereden. Als ze Tirano inrijden lijkt het erop alsof het stadje is uitgestorven. David die nu achter het stuur zit, zet de bus aan de kant en stapt uit. Hij rekt zich uit en gaat dan samen met Urs het politiebureau binnen. Hij groet zijn collega’s en laat zich alle papieren geven, die hij ondertekent. Als hij Maria herkent, kijkt hij haar strak aan.
“Mevrouw Gonzales, wij komen u ophalen en zullen u naar Rome terug brengen. Onze inspecteur Izambard had nog een paar vragen voor u”� begint hij zijn introductie. Maria’s ogen spuien vuur als ze hem hooghartig aankijkt. “Daar had hij u toch niet voor laten hoeven komen. Als hij zelf de moeite had genomen hadden we het hier en nu kunnen afhandelen en had ik weer terug naar huis gekund.”�
“Helaas mevrouw. U zult het met ons moeten doen. Wij hebben orders u in Rome af te leveren en dat is precies wat wij nu gaan doen.”� Hij doet haar de handboeien om en begeleid haar naar buiten, naar de gereedstaande bus.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.