FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

30

Debio:
De meiden waren druk bezig in de badkamer. Haren doen, opmaken, omkleden. Over een paar uurtjes zouden de jongens het podium op moeten en wij zouden ons in het publiek mengen. Helaas moesten de jongens dan wel twee uur eerder vertrekken.
‘DEB!!!! Weet jij waar die mooie klip lag? ik kan hem nergens vinden?!’riep Henna. ‘die met groene glitters?’ vroeg ik. ‘ja, ik heb hem ergens neergelegd maar kan hem nergens vinden.’ Ik schudde mijn hoofd. ‘je moet toch eens leren je troep op te ruimen. Hij ligt daar.’ Ik wees op het aanrecht waar de haarklip lag. ‘o, misschien heb je gelijk.’ Zei ze en pakte de klip. ‘mag ik een handdoek?’ vroeg Mayi vanuit de douchecel. ‘alsjeblieft!’zei ik terwijl ik haar een handdoek gaf. ‘Debio, heb jij misschien nog een oogpotlood? De mijne is gebroken.’ Vroeg Chidi. Ik gaf haar een van de mijne.
Het was leuk hoor nu met vier meiden. Maar af en toe werd je gewoon gek. Iedereen die wat aan je vraagt en geen moment rust leek wel.

We stonden nu vooraan bij het podium. We waren eerder gearriveerd en de vrienden van Dennis waren we ook tegen gekomen. Dennis zelf arriveerde een paar minuten later. We hadden deze geweldige plaatsen gekregen doordat de jongens dat voor ons hadden geregeld.
Andere fans dromde nu binnen en in mum van tijd was het hier stamp vol. Ik was inmiddels al wel wat meer gewend aan grote hoeveelheden drukte maar toch vond ik het maar niets. Henna legde een hand op mijn schouder. ‘maak je niet teveel zorgen! Zo meteen komen de jongens op en dan gaan we los!’ ik knikte en we lachte naar elkaar. Dennis stelde ons ondertussen even voor aan zijn vrienden. Toen hij ons Fleur voorstelde werd hij een beetje rood. Fleur zelf moest er om lachen en gaf hem een klap tegen zijn schouder. Chidi vertelde ons dat zij het meisje was waar haar grote broer een heel groot oogje op had. Ik kon het wel begrijpen. Fleur had rood haar dat krulde. Ze had een vrolijk gezicht en zag er lief uit. We raakte wat aan de praat, voor zover dat mogelijk was met al het lawaai om ons heen, en we lachte wat. De manager van de jongens kwam het podium op. In het Duits zei hij dat dit het moment was dat het dak eraf mocht. Er klonk gegil om ons heen en Gustav verscheen op het podium. Hij werd gevolgd door Georg en Tom. Ze gingen klaar staan en Gustav begon met het eerste stuk. Het gegil van het publiek steeg en toen Bill zingend het podium op kwam brak het echt los. Hij opende met het nummer “reden”� en wij zongen hard mee. Ik merkte dat mijn zenuwen om werden gezet in vrolijkheid en we danste en gilde net zo hard mee als ieder ander om ons heen.

De jongens speelde geweldig en ik ging helemaal los. We lachte en danste en hadden de grootste lol. Na het vijfde nummer begon het lied “Heilig”� en vlak bij het eind stootte Chidi ons aan. ‘kijk!’ riep ze en wees in de richting van Dennis. Hij had een roos achter zijn rug en gaf die aan Fleur. Fleur haar gezicht stond vol emotie en ze kuste Dennis vol op de mond! ‘wow, die heeft mazzel!’ schreeuwde Mayi en we gaven elkaar de high-five. Dennis en Fleur omhelsde elkaar en Dennis stak zijn duim achter haar rug op naar Chidi. Die lachte en deed het gebaar ook naar haar grote broer.

Na het twaalfde nummer zouden de jongens eigenlijk eindigen maar ze trokken nog wat fans op het podium om een laatste toegift te geven. We hadden al voor de show gewaarschuwd dat ze het niet moesten wagen om ons het podium op te trekken. We wilde nu het liefst in de menigte blijven. Ze hielden netjes hun woord en haalde wat fans het podium op. De meeste deden super druk en slijmerig maar dat was alleen maar leuk om te zien. De jongens keken namelijk meer naar ons en hun instrumenten dan naar de zwijmelende fans naast hun.
De laatste akkoorden werden aangeslagen en het concert werd geëindigd met het gooien van de handdoeken, drumstokken, gitaar dingetjes, flesjes en water. De jongens maakte nog een laatste keer een buiging en liepen daarna onder luid gejoel het podium af.
Wij bleven nog zeker een half uur staan. Dit kwam doordat we er niet langs konden door alle fans die nu massaal de uitgang blokkeerde en doordat wij richting de kleedkamers moesten.

Het werd wat rustiger en de grootste herrie was nu gelukkig een beetje voorbij. Ik wilde me omdraaien om nu rustig naar de kleedkamers van de jongens te kunnen lopen toen een flits mijn ogen even verblindde. Ik zag even sterretjes en net toen ik dacht weer wat te kunnen zien volgde een tweede flits. Een dame met hoogblond haar en een roze bril liep op mij af met een apparaatje wat zo te zien een opneem iets was. Ze begon in het Duits te praten en ik moest me even goed concentreren op wat ze zei. ‘lieve lezers. Ik sta hier nu vlak naast de vriendinnen van de o zo beroemde Tokio hotel jongens. De meiden hebben zo te zien onopgemerkt het concert bijgewoond en staan hier nu nog even rustig na te praten. Voor ons hadden zij wel even tijd om een paar vragen te beantwoorden.’ Ik mocht dat mens nu al niet. Ze deed heel opdringerig en was honderd procent fake. ‘vertel eens Debio, hoe is het nu om Dé vriendin van Dé Bill Kaulitz te zijn?’ ik kreeg het apparaatje onder mijn neus geduwd en ik was even verbouwereerd. ‘eh… niet heel ongewoon denk ik? Bill is ook maar een jongen.’ De Dame knikte heftig. ‘bevestig je dan hiermee dat jullie relatie op de klippen loopt?’ zulke vragen had ik niet verwacht. ‘nee? Met mij en Bill gaat het juist goed voor zover ik weet.”� Ja maar je bevestigde net dat hij ook maar een jongen is.’ Die vrouw was er gewoon op uit om een goede roddel te krijgen. Henna kwam tussen ons. ‘nee, Tokio hotel bestaat gewoon uit jongens die sterren zijn maar ze blijven toch gewone jongens als ieder ander.’ De dame kuchte afkeurend. ‘wel nu Henna, is het dan ook zo dat jouw relatie met Tom een tijdelijk iets is zoals in de bladen staat?’ oei, dat was een gemene vraag. Henna vatte het gelukkig goed op. ‘tijdelijke relatie? Wel als u uw eigen roddelblad had gelezen had u ook gezien dat mijn zogenaamde “tijdelijke relatie”� niet langer dan een maandje zou duren maar als ik eens goed na denk is dat maandje nu toch wel dik voorbij. Het enige wat hier nep van is, is uw net niet echte mislukte hoogblonde haar.’ Henna’s opmerking kaatste recht in het gezicht van de dame. Helaas bleef die tak gewoon haar fake smile houden en richtte zich nu op Chidi en Mayi. ‘wel nu, ik zie ook dat we hier twee nieuwe gezichten hebben? Vertel eens dames, wat is jullie relatie met Tokio hotel.’ Mayi wist niets uit te brengen en Chidi liep rood aan. ‘volgens zeggen is de dame hier Mayi, de nieuwe aanwinst van de heer Gustav. En dit nieuwe gezicht moet dan de aanwinst van Georg zijn niet?’ Bij beide kwam er geen woord uit. De dame wende zich nu helemaal tot Mayi. ‘naar zeggen word beweert dat jij bent weggelopen van huis? Klopt dit? Wij hebben onderzoek gedaan naar het bedrijf van uw vader en hij zegt wel hele aparte dingen over jou.’ Mayi liep een beetje rood aan. ‘het spijt me, maar ik heb geen ouders meer.’ De dame haalde haar schouders op en de fotograaf maakte een paar foto’s.
‘Debio, er is een vraag die vele beantwoord willen. Klopt het dat jij nog steeds maagdelijk bent? Er word namelijk beweerd dat jij iets in het geheim met Tom zou hebben en dat hij je er vanaf heeft geholpen. Hoe vind Bill dit? En jijzelf? Hoe kan dit gebeurt zijn en waarom?’ ik raakte in paniek. Wie had dit verzonnen? Welke gek kon dit nu de wereld hebben ingebracht? De dame bleef me bestoken met vragen en ik drukte mijn handen op mijn oren. Helaas kon ik nu nog horen wat ze zei en ik hield mijn ogen stijf dichtgeknepen. Ik voelde een traan langs mijn wang glijden. Stom wicht dat ik ben! Raak ik in paniek en van streek door zoiets? Waarom? Ben ik bang? Ja heel bang… ben ik boos? Ook… gekwetst? Zeker…
Teveel dingen gingen om in mijn hoofd en ik voelde een tweede traan over mijn wang rollen. Laat dat mens alstublieft weggaan! Wenste ik van binnen.
Opeens voelde ik twee zachte handen op mijn schouders. De handen pakte mijn polsen en haalde mijn handen van mijn oren af. Ik opende mijn ogen een beetje en zag tien vingers met zwarte nagellak. Om de polsen van die handen hingen brede leren armbanden en de vingers werden gesierd met een aantal ringen. Ik draaide me om en klampte me vast aan degene van wie die handen waren. Ik verborg mijn hoofd tegen zijn borstkas en weer glipte er een paar tranen weg. Een hand van de persoon streelde geruststellend mijn rug en de andere hand hield mijn schouder vast. Bill…

‘wat is hier aan de hand meiden?’ vroeg Tom aan Henna. Henna knikte naar de dame die nu naar voren stapte. ‘niets hoor meneer kaulitz. We voeren alleen een interviewtje meer niet. Kunt u mij trouwens iets vertellen over uw geheime relatie met het liefje van Bill?’ Tom was even overdonderd en keek de dame vaag aan. ‘relatie met Debio? Geheim? Wie heeft die onzin op de wereld gebracht? Ik heb Henna… Debio is van Bill hoor!’ de vrouw lachte. ‘dat zegt u nu misschien wel maar er zijn toch echt wel harde bewijzen Tom.’ Ze rommelde in haar tas die ze over haar schouder droeg en viste er een tijdschrift uit. Ze sloeg een bladzijde open waar een aantal foto’s zichtbaar werden. Ik heb pas later de foto’s gezien. Er stonden afbeeldingen van Tom en mij terwijl we elkaar knuffelde en ik hem een kusje op zijn wang gaf. ‘en jullie denken dan gelijk dat dit een relatie heet?’ vroeg Tom lachend. ‘nou, nu je er zo makkelijk over doet bevestig je het wel.’ Tom’s glimlach verdween gelijk van zijn gezicht. ‘mag een jongen dan niet eens omgaan met de verkering van zijn broertje? Deb is gewoon een soort grote zus figuur voor mij. Geen verkering in het geheim of van die flauwe kul.’ De dame knikte afkeurend. ‘kunnen we nu gaan? Debio is van streek en heeft rust nodig. Net als wij allemaal.’ Zei Bill. Hij duwde me zachtjes naar voren richting de tourbus. Er volgde nog een paar flitsen van de camera en daarna stond ik al in de bus. Bill bracht me naar het zitgedeelte waar ik neerplofte en mijn hoofd in mijn armen verborg. Bill kwam naast me zitten en wreef sussend met zijn handen over mijn schouders. ‘vertel nu eens wat er gebeurt is?’ vroeg hij en Henna nam het woord. Nadat ze verteld had over de geschifte dame zoals zij haar noemde keek Bill even naar mij en Tom. ‘je geloofd dat verhaal toch niet Bill?’ vroeg Tom onzeker aan zijn tweelingbroer. ‘nee…’ zei hij nogal afwezig. Ik kreunde. ‘Bill… ik heb echt niets met Tom. Hij is wel heel lief maar niet zoals jij. Tom is mijn broertje meer en jij mijn lief niet?’ Bill had even een moeilijke uitdrukking op zijn gezicht maar knikte toen. Hij legde zijn hoofd op de tafel. ’ik weet het af en toe ook niet meer met al die roddels.’ Ik knikte begrijpend. ‘we kunnen nu alleen maar afwachten wat die vrouw gaat doen met de onzin die ze nu heeft.’ Zei Tom zuchtend. ‘en misschien is het handig dat we voortaan echt even wat beter op het nieuws gaan letten. Dit is nu al de zoveelste keer dat ik met zoiets word belaagd.’ Vervolgde hij en wij knikte. Chidi rommelde in een van haar tassen en haalde er een schrift uit. ‘hierin kunnen we het wel neerzetten. Maar we beloven elkaar dan wel dat het niet meer mogen zijn dan aantekeningen. We moeten elkaar dus trouw blijven en dit soort zooi dus niet geloven oké Bill?’ Bill keek naar haar en knikte gedwee. ‘ja oké.’ Antwoordde hij. We beloofde het allemaal plechtig en omdat Chidi het zwart op wit wilde moesten we tekenen in het schrift. Hierna was de sfeer een en al dood in de tourbus. Iedereen was een beetje sikkeneurig.

‘maar er is wel iets leuks… we gaan over een paar daagjes naar jullie thuis.’ Zei ik en Bill klaarde op. ‘hé ja je hebt gelijk! We zijn morgen al weer op weg naar huis!’ zei hij opgewekt en ook Tom kreeg een grijns rond zijn mond. ‘ja en dan hebben we lekker twee weekjes vakantie! En daarna kunnen we weer aan de slag maar dan wel thuis tenminste!’ hij gaf Henna een zoen. ‘ja, daar kijk ik wel naar uit. Even lekker vakantie.’ Zei Georg. ‘je gaat wel met mij mee hé?’ zei hij tegen Chidi die knikte. ‘natuurlijk ga ik mee naar jouw ouders en huis. Lijkt me leuk om eens te zien hoe jij normaal leeft.’ Mayi keek naar Gustav die knikte. ‘we zullen elkaar dan wel twee weken lang niet zien…’ zei Mayi licht paniekerig. ‘we kunnen in de vakantie ook naar elkaar toe als je dat wilt hoor!’ zei Gustav terwijl hij haar knuffelde. Mayi leek weer wat opgelucht. ‘twee weken vliegen vaak om hoor. En als je elkaar weer een paar maanden lang hebt gezien ben je elkaar wel weer snel zat hoor.’

Reacties: