FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

misschien... ben je wel erg lief.

Kishu:
en of ik vrolijk was vandaag!!! Kuk weer eens zien had me echt goed gedaan. beter dan ik zelf dacht.
toen we weer bij het huis aan waren gekomen wachtte Simone en Gordon de jongens op. 'we gaan gezellig uit eten met het gezin.' zei Simone. de jongens knikte en stoven naar boven om zich even een beetje netjes te maken. ik liep achter ze aan. 'Bill?' vroeg ik en Bill murmelde iets als ja. 'vind je het erg als ik hier blijf?' vroeg ik en Bill keek me even aan. 'waarom?' vroeg hij terwijl hij een schoon shirt uit zijn tas vistte. 'gewoon, jullie gaan met het gezin wat eten. dus gaan jullie gezellig met het gezin. ik wil dan liever hier blijven snap je?' Bill keek me even moeilijk aan. 'oké dan. alleen als je het echt zelf wilt.' ik knikte dankbaar. ik beloofde Bill dat ik in het huis zou blijven. geen gekkigheid zou uithalen en me vooral koest zou houden.

'Kish? ben je dan echt niet een klein beetje verdrietig?' vroeg Bill plots. nogal plots want ik schork ervan en lag vervolgens vlak op de grond. ik begon te lachen terwijl Bill me overeind hielp. 'haha nee echt niet. waarom dan?' vroeg ik nog lachend. maar mijn lach verdween toen ik het serieuze gezicht van Bill zag. 'Bill?' maar hij wende zijn blik af en glimlachte toen erg nep naar me. 'zeg nu maar. ik kan zien dat je fake doet.' zei ik zo neutraal mogelijk. Bill zuchtte.'ik wil je liever niet uit je goede humeur halen. maar ben je niet verdrietig geworden nadat je het verhaal van Lady hoorde? ik bedoel maar. vergelijk haar eens met jouw situatie.' ik werd even stil en dacht goed na. 'Kish, ze is net als jou vermoord. maar zij weet haar doel nog niet. en zij zit hier al 90 jaar! haar doet dat misschien niets maar jou waaarschijnlijk wel. stel dat je missie niet lukt? zul je het dan overleven om misschien voor eeuwig rond te dolen?' ik ademde trillend uit en in. hier had ik wel eens over nagedacht. 'maar jij bent er toch?' fluisterde ik. 'Kish, je kunt dat misschien een tijdje volhouden. maar ik ben er na een tijdje ook niet meer. ik leef wel. en ook mijn leven houd ooit eens op. net als dat van mijn ouders. mijn vrienden. en Tom.' bij de laatste stokte mijn adem even. het drong nu goed door. als ik weer faalde was ik 2 van mijn dierbaarste personen kwijt! Bill en Tom! dat mocht niet! dat kon niet! dat wilde ik niet. Bill legde zijn hand op mijn schouder. 'ik zei toch dat ik het beter niet kon vertellen?' ik schudde mijn hoofd. een flinke hap lucht. al hoefde ik niet te ademen het voelde goed. 'al faal ik dan faal ik maar. ik zal dan bij Kuker en Lady intrekken en verder moeten gaan met mijn leven. maar eerst zal ik bij jullie blijven tot de dag komt dat jullie er niet meer zijn. al hebben jullie kinderen of kleinkinderen beloof ik jullie daarover te waken. het moet dan maar. ik weiger zinloos door te gaan. ik zal dan gewoon een nieuw doel stellen.' ik keek Bill aan die lief glimlachtte. en voor ik het wist knuffelde ik hem en trok hem dicht tegen me aan. Bill's handen streeldee over mijn rug en een golf van rust kwam over me heen. 'misschien Bill, misschien... ben je wel erg lief.' murmelde ik en Bill streelde mijn kruin. langzaamaan doezelde ik weg en voelde ik dat Bill onder me vandaan kroop en me in bed legde. de deur sloot en zachte voetstappen zeiden me dat hij naar zijn ouders liep. ik sliep heerlijk in. zonder ookmaar iets te dromen. zoals altijd...

Bill:
ik liep naar mijn broer toe die me opwachtte. 'we kunnen gaan.' zei ik en liep door naar mam en Gordon. we gingen het huis uit en al lopend richting het centrum op zoek naar een geschikt restaurantje.
'waar is Kishu?' vroeg Tom onder het lopen. 'thuis. ze ligt te slapen. ze was net een beetje emotioneel.' ik zuchtte diep en Tom grinnikte.'volgens mij waren jullie dat beide wel. wat was er?' ik slikte even. 'we hebben even gepraat. ze zei dat ze me erg lief vond. vlak voor ze in slaap viel. weet je hoe goed dat voelde Tom?' Tom keek me even moeilijk aan en in zijn ogen zag ik verdriet. 'Tom?' vroeg ik maar hij schudde zijn hoofd. 'ze is gewoon zo dapper. ik probeer haar echt te beschermen. niet omdat het me is opgedragen maar omdat ik het zelf ook wil. Kishu is dierbaar voor me geworden. net als jij en mam en Gordon. ik wil haar evenmin als jullie kwijt al ben ik bang dat zij ons eerder kwijt gaat raken.' Tom keek voor zich uit en mompelde wat. 'Kishu is voor ons alletwee belangrijk geworden.' fluisterde hij.

Het etentje met onze ouders verliep gezellig. het was echt té lang geleden dat we zoiets gedaan hadden. we kletste vrolijk en er werd heerlijk gegeten. Toch mistte ik Kishu er wel bij. voor mijn gevoelhoorde ze ook bij de familie. als een soort zusje. ik vond het dan ook vervelend dat ze zichzelf niet bij de familie wilde rekenen. maar ik begreep het wel.
maar vanavond zou ik niet teveel aan haar denken. niet lullig bedoeld maar zoals ze zelf zei; dus ga je met het gezin.' en dat moest ik maar doen ook. fijn met het gezin zoals het er nu bij zat.

Pas rond 12 uur waren we weer in ons huisje. naar Tom zijn zin veels te vroeg. Mam zei dat als we nu naar bed gingen we morgenavond een hele avond lang zelf mochten gaan stappen in New York. en dat trok Tom's interesse wel. dus gingen we braaf naar onze kamers en kropen onder de lakens.

's middags 14:30.

Tom en ik waren pas laat in de middag wakker. dat betekende veel energie voor vanavond dus. ik kroop uit bed en vloog naar de badkamer in de weet dat Tom vlak achter me zat met hetzelfde idee. douchen! helaas voor Tom had ik al en voorsprong en dus spurtte ik de badkamer binnen en draaide de deur op slot. 'Bill please!!! ik wil nog voor het avondeten kunnen douchen. mag ik please eerst?? ah toe?!!!!!' jammer voor hem! zijn smeekbedes hadden weinig effect. 'sorry Tom! maar ik sta hier al naakt dus je wacht maar even.' je hoorde Tom al weer knorren. 'ga maar in de badkamer van ma!' Tom wilde weer wat roepen maar ik zette de kraan van de douche aan terwijl ik uit mijn kleren sprong. 'wat!? sorry Tom! ik hoor je niet.' een vloekregen kon ik van achter de deur horen en vervolgens het kwade gestamp wat er op duidde dat Tom het op gaf en naar de andere badkamer sjokte.
snel stapte ik onder de warme straal en begon me te wassen en mijn dreads in het sop te zetten. al an een tijdje voelde mijn hoofd zwaar aan. ik kon er nog niet aan wennen. dat gewicht zodra die dingen nat werden. respect voor Tom dan maar weer. hij had bijna 7 jaar lang die dingen.

's avonds 23:00

ik had me zorgvuldig klaar gemaakt voor vanavond. Kishu was helemaal hyper geworden toen ik haar vertelde dat we een gehele nacht door New York mochten zwerven. op voorwaarde dat we netjes een taxi zouden bellen als 1 van ons dronken zou zijn en dat we we bijeen bleven. mam had het dan over Tom en mij maar wij zeiden ook dat Kish zich er aan moest houden.
'Bill? kan ik zo mee?' vroeg Kish terwijl ze haar kleding liet zien die ze aan had samen met haar make-up en haar. 'ja natuurlijk. waarom niet? en waarom maak je je zo een zorgen om je uiterlijk?' Kishu keek even moeilijk. 'Bill. hier kunnen er misschien wel anderen zijn die me zien. dan wil ik geen verkeerde indruk wekken met hoe ik er uit zie. dus nu even eerlijk.' ik grinnikte en bekeek haar uiterlijk even kritisch. ze droeg het zwarte topje met het kleurrijke vest. een strakke broek van mij waarbij ze de pijpen zover had afgeknipt dat het haar lengte was en ze droeg haar eigen schoenen. ze droeg zwarte make-up zoals gewoonlijk en haar haren stonden ietsje wijd door de haarlak die ze erin gespoten had.alleen aan de onderkant dan want daarbovenop had ze schuin een van de oude petten van Tom op. ze droeg een stel ringetjes in haar oren zoals gewoonlijk en een zilvere kettinkje waar ze dit keer een van mijn ringen aan gehangen had.
'perfect toch?' zei ik en Kishu zuchtte opgelucht. niet veel later kwam Tom aangestrompeld en gaf mam ons nog een zoen. 'voorzichtig zijn hé mannen?' we grijnsde en liepen vervolgens naar buiten. de nacht van New York in.

Reacties: