FanFic.nl

A new life

40) VERRASSING

Na onze stadswandeling en picknick keerden Bill en ik terug naar het hotel (door nog lang op het gras gezeten te hebben, was het ondertussen al bijna avond). Daar stonden de jongens en Lynn ons op te wachten. Ik hield van verrassingen en was razend benieuwd wat ze voor me in petto hadden. Tom kwam naar me toe gestapt met een zwarte sjaal in zijn hand, ik kon al raden wat er zou gebeuren. Voor ik het wist werd alles donker en hoorde ik alleen nog stemmen. “Ok, heel leuk jongens.”� Zei ik lachend. Lynn kuchte overdreven op de achtergrond. “En meisje.”� Voegde ik eraan toe. Bill nam mijn hand vast en leidde me, zo te voelen naar buiten langs achteren met iedereen achter ons aan. “Waar brengen jullie me heen?”� “Dat zul je zo wel zien.”� antwoordde Gustav mysterieus. We liepen een eindje over straat, Bill nog steeds mij leidend. “Trapje op.”� Zei Bills stem. Ik hoorde het kraken van een deur en een belletje en veronderstelde dat we in een winkel stonden ofz. “Ok, klaar Nele?”� zei Georg. “Ja.”� Georg prutste wat aan de blinddoek, hij viel af. Overal rond mij stonden tafels met verschillende gerechten, aan de muur hing een spandoek met ‘GELUKKIGE VERJAARDAG!!’, er lagen ballonnen verspreid over op de grond en de sfeer was gezellig door de hoeveelheid kaarsjes. Ik zag nu dat we in een Italiaans restaurant waren en dat de gerechten ook allemaal Italiaans waren. Zo te zien had Lynn verteld hoe graag ik Italiaans at. Ik draaide me om. “Dankje iedereen.”� Ik gaf hen om de beurt allemaal een knuffel. “Ok, gaan we nog eten of hoe zit het? Ik heb honger hoor.”� Vroeg Tom terwijl hij zijn arm op mijn schouder legde. Ik lachte. “Tast toe, zou ik zo zeggen.”� Met onze bordjes schoven we langs de verschillende tafels, er stonden wel 20 verschillende dingen om te eten, allemaal even lekker. Tegen dat het tijd was voor dessert waren de tafels afgeruimd en stond er nu tiramisu, chocolademousse, ijs, taart, pudding, ... “Als ik nog veel eet, ontplof ik denk ik.”� Zei Lynn wanneer we langs al het lekkers schoven. “Wel dan ontploffen we met 2.”� We zetten ons terug aan de tafel, ondertussen waren Gustav en Tom met een ballon beginnen spelen als 2 kleine kinderen, het was een super grappig zicht om te zien hoe ze elke keer probeerden de ballon uit het eten te houden. Ik nam een hap van mijn tiramisu en zag daardoor de ballon te laat aankomen, hij plofte neer op mijn dessert. Tom lach in een deuk en Gustav probeerde weg te sluipen. “Ik heb het wel gezien,Gusti!”� ik nam een schep tiramisu in mijn hand. Het kon me niet schelen dat we in een poepchic restaurant waren, dat dit op een voedselgevecht zou uitdraaien en dat al onze nette kleren - waaronder mijn nieuwe jurk - vuil zou worden, een voedselgevecht was nu eenmaal dikke pret. “Nee, dat doet ze niet!?”� hoorde ik Georg achter me zeggen. “Oh jawel!”� zei Lynn nu. Ik mikte, en smeet de tiramisu door de lucht die perfect op Gustavs hoofd landde. “Mooi gemikt.”� Riep Tom. Gustav liep naar de desserttafel, nam nu een pak chocolademousse uit de kom en mikte op mij, maar ik dook net op tijd weg en de mousse kwam op Georg terecht. “Daar ga je voor boeten.”� Zei hij terwijl hij nu naar het ijs op Lynns bord greep. Net zoals ik had gedacht draaide dit uit op een super leuk voedselgevecht en waren we nadien allemaal helemaal vuil, maar het kon ons niets schelen. Tom betaalde voor we buiten gingen de obers een extraatje omdat zij dit alles zouden moeten opruimen. “Ok, Nele de doek weer om.”� “Wat, komt er nog iets?”� “Ja hoor. Wat dacht je nu dat het bij eten ging blijven.”� Zei Lynn. We wandelden weer een eindje door de stad, ik voelde iets zacht onder mijn voeten wat waarschijnlijk gras was. Bill deed me stoppen en maakte de blinddoek los. Ik had geen idee waar we waren, ergens een beetje buiten de stad vermoedde ik, het was hier rustig en wij waren de enige aanwezigen. We stonden op een grasveld dat aan een meertje lach. Van het land was er een steiger over het water tot aan een soort prieeltje. Ik stapte rustig over het gras en de steiger naar de prieeltje in het water met de anderen achter mij. Aan het dak van het prieeltje hingen lampionnen, een cd-speler stond op een stoel en het zicht over het water was prachtig. “Voor de zoveelste keer vanavond, bedankt.”� “Graag gedaan.”� Zei Lynn met een lachje. “Wel dan is het nu tijd voor cadeautjes.”� Gustav kwam aangelopen met 4 pakjes in zijn armen, ik had zelfs niet door dat hij even weg geweest was. “Vanwaar komen die?”� “Tobias, net zoals vanmiddag.”� Zei Bill me. En inderdaad, ik hoorde een auto wegrijden. We gingen allemaal gewoon op de grond zitten. “Ok deze is van Lynn.”� Gustav gaf me een blauw pak. Ik haalde het inpakpapier er voorzichtig af. Het was een fotoalbum waar ze vooraan in grote letters had opgeschreven ‘Gelukkige verjaardag!’ en iets lager ‘Zodat je ons nooit vergeet..’ ik opende de album en bladerde erdoor. Er zaten foto’s in van mij en Lynn, van toen we klein waren, iets ouder en van de laatste weken, maar ook foto’s van mij en de jongens; een prachtige foto, die stiekem getrokken was, van Bill en ik kussend tegen de muur met zo’n sepia effect zodat de foto in bruine tinten was. Ik zocht het moment dat deze foto getrokken zou kunnen zijn, waarschijnlijk na een concert aan de ruimte te zien. Lynn had de foto nog specialer gemaakt door erboven ‘True Love’ in rode stift te schrijven. Ik bladerde verder, Lynn had bij elke foto wel iets geschreven of versiert met stickertjes en mooie zinnetjes. Ik kwam bij een foto van mij en Lynn samen met de band(een buitenstaander had hem getrokken). De foto was getrokken bij het openluchtzwembad, we stonden er allemaal lachend en spontaan op en je zag duidelijk dat we plezier hadden. Deze keer had Lynn er ‘We’re always there for you, no mather what!’ boven geschreven. De laatste bladzijde was een collage van foto’s van Lynn en ik, maar de meeste waren van in Brussel. De foto van Lisa, Lynn en ik met onze zonnebrillen was gecentreerd en ook hier had Lynn iets bijgeschreven. ‘Friends forever!’ glitterde in haar mooie handschrift boven de collage. Ik onderdrukte een traan, sloot het boek met een plof en knuffelde Lynn. “Dankje.”� Fluisterde ik in haar oor. Gustav reikte me een volgend pak aan. “Dit is van Georg.”�zei hij “Het is misschien niet zo origineel..”�begon Georg. “Maakt niet uit.”� onderbrak ik hem lachend. Ik opende het pakje. Er zaten 4 redelijk recente dvd’s in: Made of honor, The mist, What happens in Vegas en Sweeny Tod. “Ik hoop dat je ze goed vind, ik wist niet zeker wat je goed vond.”� “Ze zijn heel goed, echt.”� Ik hoorde een gekraak en zag dat er ook een pak popcorn om klaar te maken bij zat. Gustav keek Georg verbaasd aan. “Voor een filmavond! Daar hoort toch popcorn bij!”� legde Georg Gustav uit. “Dankje.”� En ik gaf ook Georg een knuffel. “Deze is van Tom.”�Gustav gaf me een groot rood pak. “Ok ik wil je even waarschuwen ik ben helemaal niet goed in cadeaus kopen dus het is ook niet echt origineel.”� In zijn pak zat een doos, ik opende nu ook de doos, ze was gevuld met watjes en ik snapte wat de bedoeling was. Mijn hand begon erin te grabbelen. Als eerste kreeg ik een flesje parfum vast, ik spoot even op mijn pols en rook eraan. Het was echt een lekkere geur, Tom had een goede smaak zo te zien. “Dankje.”� En ik grabbelde voort, als 2de kwam er een blauw met groene haarspeld tussen de watten te voorschijn die ik meteen in mijn haar stopte. Mijn hand verdween weer ik de doos en nu nam ik een knuffelbeertje vast. “Ik stel voor dat je hem Tommie noemt.”� Zei Tom lachend. “Ja, dat doe ik zeker.”� en ik gaf hem een knuffel. “En deze is van mij.”� Gustav overhandigde mij het kleinste pakje. Ik opende het, er zat een soort Afrikaans amulet in. “Wow het is prachtig.”� “Dankje, het was van mijn oma, het is een geluksbrenger. Ik heb er een hele tijd geluk mee gehad, ik hoop dat het voor jou ook zoveel geluk brengt.”� “Dankje.”� En ook hem gaf ik een bedankingsknuffel. “Ok dat waren ze en die van Bill bengelt daar al rond je pols dus heb je ze allemaal gehad.”� Ik stond net op het punt om nog iets te zeggen toen ik luide knallen achter me hoorde. Ik veerde recht en zag een prachtig vuurwerk. “Hoe hebben jullie dat nu weer gedaan.”� Bill haalde zijn gsm boven “Victor.”� Ik lachte trok hem naar me toe. Hij sloeg zijn arm rond me en ik de mijne rond zijn middel. Tom leunde naar voor op de rand, Georg stond met zijn hoofd tegen de paal en Gustav had nu ook zijn arm rond Lynn geslagen. Zo keken we alle 6 in stilte naar het vuurwerk, ik bedacht me dat ik nog nooit zo’n geweldige verjaardag gehad had. Het vuurwerk sloot af met een laatste, grote en super mooie knal en een lichtflits. “Ok, dan is het nu toch wel echt tijd voor het feestje.”� Tom zette de cd speler aan en luide muziek kwam uit de boxen. We dansten tot een kot in de nacht. Dit was geen verjaardagsfuif met een heleboel mensen die ik toch niet kende, maar een feestje met de mensen die ik het liefst rond me had, dit was een droom-verjaardag.

Reacties: