Hoofdcategorieėn
Home » Il Divo » Bonnie & Clyde » Hoofdstuk 37
Bonnie & Clyde
Hoofdstuk 37
David en Urs zijn op de terugweg als Urs achter het stuur zit. Hij kijkt in zijn achteruitkijk spiegel naar een busje dat al een tijdje achter hen rijdt. Aan de ene kant vindt hij dit niet alarmerend want er is hier maar één grote weg richting zuiden, maar aan de andere kant doet de bestuurder ook geen poging om hun in te halen. David zit te dutten en ook de twee andere agent nemen even rust alvorens zij weer achter het stuur moeten. Maria zit vastgeketend met haar handboeien aan een stang achter in het busje. Voor haar zijn tralies en er is geen mogelijkheid om weg te komen. Zelfs als zij die handboeien los kreeg met een haarspeld. Net als Urs, David wil informeren over het achter hun rijdende busje, besluit de bestuurder ervan om in te halen. Urs haalt opgelucht adem en gaat zoveel mogelijk rechts rijden zodat het inhalende busje makkelijk voorbij kan. Hij wenkt vriendelijk naar de bestuurder die naar hem terug zwaait. Het volgende moment komt het busje weer naar rechts en komt dwars over de weg te staan. Urs reageert alert en duwt op de rem. David schrikt wakker en overziet gelijk wat er gebeurt.
“Wapens mannen, we worden overvallen”¯ roept hij naar achteren. De andere twee springen op en trekken hun pistolen. Urs heeft zijn handen vol om de bus tot stilstand te krijgen. Uit het andere busje stormen vier gemaskerde mannen die zich toegang tot hun bus verschaffen. David schiet op de eerst dader die de bus binnenkomt, maar mist. De man springt terug en hij hoort buiten stemmen. Hij spitst zijn oren om te horen wat de mannen buiten van plan zijn. Het volgende moment wordt een rookbom naar binnen gegooid wat David, Urs en de twee andere dwingt naar buiten te komen. David springt naar buiten en al schietend zoekt hij dekking. Urs geeft dekking aan de twee anderen en wil dan zelf ook gaan, maar er staat ineens een man voor hem die hem terug de bus in duwt. Hij dwingt hem de tralie deur te openen en de handboeien van Maria die zit te hoesten van de rook. Urs heeft het idee geen adem meer te kunnen krijgen door de rook maar hij verbijt zich en probeert de man te overmeesteren. Dan klinkt een schot en ……………….. Urs zakt in elkaar. Vasco en Carlo die buiten de bus zijn gebleven besluipen David en de andere agenten. Ze kijken elkaar aan en beide nemen één van de drie in het vizier en schieten. De twee agenten zakken in elkaar en David besluit er van door te gaan in de hoop dat hij Urs nog kan redden. Hij rent naar een rots maar wordt geraakt door het mes van Vasco. Alles wordt zwart voor zijn ogen en hij zakt in elkaar. De mannen handelen snel en dragen Maria naar hun bus.
“Wie van de vier is nu dat liefje van Ginevra?”¯ vraagt Patrick.
“Geen van die twee in politie uniform. Het moet één van de inspecteurs zijn”¯ denkt Joël hardop.
“Dan zal het die in de bus wel zijn”¯ redeneert Vasco. “Al heb ik die wel aangeschoten. Dat zal Ginevra me niet in dank afnemen.”¯
“Noodweer, we konden niet anders. Maria is in ieder geval ongedeerd. Kom laten die Bühler even omladen en maken dat we weg komen. Er wordt op ons gewacht in Zwitserland”¯ antwoordt Patrick.
Enige tijd later wordt David weer wakker. Hij heeft helse pijnen in zijn rug. Hij krijgt amper adem en moet even nadenken wat er is gebeurt. Hij kijkt rond en ziet de bus midden op de weg staan. Hij probeert omhoog te komen en kruipt naar de bus. Hij moet alarm slaan. Ze zijn overvallen. Dan ziet hij zijn twee collega’s liggen. Hij voelt hun hals en constateert geen hartslag. Hij wordt boos en begint wanhopig naar Urs te roepen. Hij besluit eerst alarm te slaan met behulp van de politieradio in de bus. Dan zakt hij in elkaar en verliest opnieuw het bewustzijn.
Seb kan zichzelf wel voor zijn hoofd slaan. Hij had zelf naar Tirano moeten gaan. Hij heeft net te horen gekregen dat de bus is overvallen door waarschijnlijk, de maffia en dat David zwaargewond naar het ziekenhuis is gebracht en dat de twee agenten die hij ter versterking mee had gestuurd, beide dood zijn geschoten zijn. Maar het meeste zorgen maakt hij zich om Urs die niet op de plek des onheil is aangetroffen. Dat kan twee dingen betekenen. Hij is als gijzelaar meegenomen ofwel hij wist van de overval en is één van de handlangers van de maffia. Hoe meer hij nadenkt hoe meer hij denkt dat het dit laatste is. Hij is misschien wel gedwongen door haar familie. Als je verliefd bent doe je soms gekke dingen. Hij besluit zelf naar Noord-Italië af te reizen zodat hij daarna naar Natalia kan gaan om haar het één en ander uit teleggen. De vervangende hoofdcommissaris zal de familie van de overleden agenten op de hoogte gaan stellen.
Urs wordt wakker in een witte ziekenhuiskamer. Hij heeft heftige pijnen en ziet alles wazig om zich heen. “Meneer Bühler? Blijft u vooral rustig. Wij hebben u moeten operen omdat u door een kogel geraakt bent. De operatie is goed verlopen, al zult u het wel rustig aan moeten doen”¯ hoort hij een mannenstem naast zich.
“David?”¯ komt er fluisterend over zijn lippen.
“Sorry meneer maar voor zover ik weet bent u de enige overlevende aan het ongeluk.”¯
Urs probeert koortsachtig zich dingen te herinneren maar het lijkt wel een groot zwart gat waar niets in te herkennen is. Hij valt weer in slaap en droomt van Ginevra, die hem huilend verteld van haar familie.
Als hij weer wakker wordt, zit de vrouw uit zijn dromen naast zijn bed en kijkt hem bezorgd aan.
“Gine, wat doe jij hier?”¯
“Ik ben gekomen om jou te verzorgen. Je zult nog een paar weken verpleging nodig hebben maar ik beloof je alles komt goed”¯ begint ze te vertellen.
“We hebben onze getuigen verloren. We zijn overvallen”¯ mompelt Urs weer. Dan komt er een ander gezicht boven hem.
“Nee, hoor Urs ik ben hier”¯ zegt Maria hem indringend aankijkend. Urs snapt er niets meer van.
“Waar ben ik?”¯ vraagt hij.
“Bij je familie, Urs. En wij zullen goed voor jou zorgen”¯ zegt Ginevra.
“Jouw familie?”¯ Ze knikt hem geruststellend toe. Langzaam dringt tot hem door dat hij beland is in de grootste maffia familie, die Italië rijk is. Zij hebben een keuze voor hem gemaakt maar hij weet niet of hij hier blij mee moet zijn.
“Ga nu maar slapen Urs, we praten er later wel over. Ik blijf bij je lieverd. ”¯ Ginevra kust hem teder en lacht hem toe. Urs voelt zich erg moe en valt al gauw weer in diepe slaap.
Carlos stormt het ziekenhuis in. Hij komt net van zijn vader af die in Bern in het huis van zijn broer gebivakkeerd was tijdens de hele operatie. Carlos mocht zich er niet mee bemoeien en zijn vader en oom hielden hem dan ook nauwlettend in de gaten. Toen Vasco meldde dat Urs gewond in het ziekenhuis lag had Enrique, Ginevra gelijk naar het ziekenhuis gebracht. Daarna had hij hen gebeld dat Maria er ook was maar naar een check up weer naar huis mocht. Bij de intensive care twijfelt hij even hoe hij het zal aanpakken. Net als hij besluit de zuster op de zusterspost onder water te houden ziet hij Maria de gang op lopen. Ze gaat voor het raam staan en kijkt afwezig naar buiten. Hij sluipt naar haar toe en pakt haar voorzichtig vast. Even blijven ze zo staan.
Maria had niemand anders dan Carlos verwacht. Ze hoeft zich niet om te draaien om te weten dat haar man achter haar staat. Ze hoorde een snik achter zich en draait zich langzaam om. Daar staat een man aan het eind van zijn Latijn, die zich onwijs veel zorgen om haar heeft gemaakt en geen andere uitweg zag dan zijn familie in te schakelen om haar weer terug te krijgen. Tranen wellen op achter haar oogleden.
“Carlos, houd me alsjeblieft vast, wil je?”¯ Hij laat zijn tranen de vrije loop en drukt zijn vrouw stevig tegen zich aan. Er zijn momenten geweest de afgelopen dagen dat hij dacht haar voor goed kwijt te zijn. Dat hij haar nooit meer terug zou zien. Dat hij haar nooit meer in zijn armen kon houden.
“Maria, ik kan niet zonder jou. Blijf alsjeblieft bij mij”¯ smeekt hij haar. Ze kijkt hem aan, veegt zijn tranen weg en kust hem voorzichtig op zijn mond. Ze proeft zijn zoute tranen en laat haar tranen ook de vrije loop.
“Ik blijf bij jou Carlos want ik houd ook heel veel van jou.”¯ Zwijgend staan de twee een hele tijd in elkaars armen. Carlos neemt zich voor om dit nooit meer voor te laten komen. Hij wil geen dingen meer doen die niet door de beugel kunnen. Hij wil zijn leven voor goed beteren. Hij wil alles doen om met zijn Maria een gelukkig leven te leiden.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.