FanFic.nl

BANG~relation

~Nice dream~

Ik laat zijn lange blonde haar door mijn vingers glijden.
“Het is zo mooi… Ik wil het ook… Ik ben zo jaloers op je…”� fluister ik bij zijn oor.
Hij lacht. Alleen al bij het aanzien van zijn lag springt mijn hart op en begint mijn huid te tintellen.
“Jaloers? Op mij, un? Je maakt een grapje zeker, un?”�
Ik schud nee.
“Nee, het is geen grapje. Je bent zo…”�
Van alles schiet er door mijn hoofd, mooi, geweldig, lustwekkend, maar ik krijg de woorden niet over mijn lippen. Ik zucht van verlangen en laat mijn vinger maar weer eens door zijn haar glijden. Onverwacht slaat hij zijn armen om mijn middel. Ik voel dat mijn gezicht helemaal rood word.
“Geen zorgen. Jij kan er ook wel meer door, un.”�
Hij laat me weer los en stapt een stukje naar achteren. Hij doet alsof hij mij aandachtig bestudeerd met zijn wijsvinger onder zijn kin en een typische modellen-exper-blik.
“Vergeet wat ik heb gezegd, un. Je bent het aller lelijkste meisje dat ooit op mij verliefd is geweest, un.”�
Mijn rode kleur verdwijnt weer als sneeuw voor de zon. Dus hij denkt echt zo over mij.
Hij trek zijn wenkbrouw op.
“Je weet toch dat dat een grapje was hè?”�
Ik krijg mijn rode kleur weer net zo snel terug als hij verdween.
“Ow… dat wist ik wel.”�
Hij rolt met zijn ogen.
“Ja tuurlijk, un.”�
Hij denkt even na en krijgt dan een grijns op zijn gezicht die uitstraalt; ‘Ik ben van plan iets heel verkeerds te doen.’
“Ik vertrouw die blik niet. Wat ben je van plan?”�
“Niets bijzonders hoor, un.”�
Hij gaat met zijn handen naar zijn hoofd en doet zijn hoofdband af en staart uit. Zijn lange blonde haar in nu nog perfecter.
“Jij wil mij echt jaloers maken hè? By the way, waarom heb je je hoofdband af gedaan?”�
“Omdat…”�
Hij stapt plotseling op mij af.
“Ik zonder beter kan zoenen, un.”�
Mijn hart gaat te keer.
Ik… zoenen… met Deidara…?
Ik word duizelig en misselijk tegelijk. Waarom wordt ik misselijk? Ik hou van hem. Waarom wordt ik dan misselijk?! Af en toe haat ik mezelf. Ik grijp naar mijn hoofd.
Zo… duizelig…
“Hè, gaat het wel, un?”�
Niet flauw vallen. Wat je ook doet val niet flauw! Deidara word voor mijn ogen wazig. Ik schud mijn hoofd. Mag niet flauwvallen! Door het schudden van mijn hoofd ben ik nog duizeliger. Ik val flauw.
Het is officieel. Ik haat mezelf.
“Kumo!”�
Ik stoot mijn hoofd tegen de muur. En bedankt Deidara, voor het opvangen. Had je niet hoeven doen.
“Gaat het, un? Sorry dat ik je niet opving, un. Had niet verwacht dat je flauw zou vallen, un.”�
Tranen stromen over mijn wangen. Dat doet dus echt pijn.
“Hé niet huilen, un. Ik ben bij je, un.”�
Ik heb zo veel pijn dat ik niet eens een arrogant opmerking terug kan maken. Deidara helpt mij met op staan en we ploffen samen op de bank. Ik ben nog steeds niet in staat iets te zeggen.
“Soms ben je wel erg stom, wist je dat, un?”�
Ik weet dat Deidara het niet gemeen bedoelt maar ondanks dat raken zijn worden mij hart.
“Er hebt maar een ding tegen pijn, un. Een kusje er op, un.”�
Ondanks dat ik mijn kaken op elkaar hebt geklemd van de pijn weet ik toch nog iets uit te kunnen brengen.
“En… jij bent… soms zo’n… meisje…”�
Hij lacht en ik voel mij gelijk wat beter.

“HÉ! KUMO! OPSTAAN, UN!”�
Ik schrik wakker.
“Wie is er dood?!”�
Ik kijk rond en zie dat ik in mijn bed lig. Deidara staat ik mijn kamer ongeduldig te wachten.
“Er is niemand dood, un. Behalve jij als je Pain nog langer op je laat wachten, un.”�
Ik wrijf in mijn ogen.
“Pain? Waarom wacht hij op mij?”�
“Onze vergadering… 9 uur… weet je nog, un?”�
Zo te zien had ik een droom. Het is misschien beter om nachtmerrie te zeggen. Ik haat het dat ik op die “meid”� verliefd ben.
“Hallo?! Luister je wel, un?”�
Ik schrik op uit mijn gedachten.
“Uhm… vergadering… O ja! Nu weet ik het weer.”�
Deidara rolt mijn zijn ogen.
“Schiet dan op! We zitten al een uur op je te wachten, un!”�
“Een uur?!”�
Ik gris mijn horloge van mijn nachtkasje en zie dat het inderdaad 10 uur is.
“Uhm… oepsie?”�
Deidara zucht van vermoeidheid.
“Ik snap echt niet waarom Pain je zo graag in de Akatsuki wil hebben.”�
“Zelfde geld voor jou blondje.”�
Deidara speelt niet meer voor de “oude broer”� en stapt meteen op mij af.
“Hoe noemde jij me daar?!”�
Daar heb ik een gevoelige snaar geraakt. Het kan vast geen kwaad om er nog een schepje er boven op te gooien.
“Je hoorde me best.”�
Deidara bijt op zijn lip om niet uit te barsten. Hij weet uit ervaren dat als wij twee “ruzie”� hebben Pain mij toch altijd voor trek en hij de schuld krijgt. Het klinkt misschien een beetje raar maar mijn doel is om te zorgen dat Deidara hoe dan ook er niet achter komt dat ik verliefd op hem ben. Hij zo mij toch maar uitlachen.
“Over 10 minuten ben je bij de vergadering, un. Begrepen?”�
“Ik ben je bitch niet”� zeg ik uitdagend.
Zonder mij nog aan te kijken loopt hij mij kamer uit. Met een beetje gekraakt doet hij mij kamerdeur zachtjes dicht. Misschien ben ik wel iets te ver gegaan. Ik schud mijn hoofd. Nee, Deidara kenende geeft hij mij straks de volle laag terug.

Reacties:

MightGuy zei op 22 feb 2010 - 16:06:
Zelfs in een droom is Deidara een vaag

SonadowLover zei op 20 nov 2009 - 20:27:
Heh... 2 mensen hebben nu al gezegt, maar....


'ik ben je bitch niet,' Vond ik geweldig

xInnocence zei op 24 sep 2009 - 21:00:

“Ik ben je bitch niet”� zeg ik uitdagend.

ghehe, prachtig x]

AmbyVampy zei op 13 sep 2009 - 10:59:
Lol.... Ik ben je bitch niet! *denkt aan Sinterklaas* XDDDDDDDDDD Dit verhaal is gewoon goud waard, nee wacht, nog veel meer