FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

73 he doesn't come back!

strify pov
jasper is al een fucking maand weg, hij heeft 2 keer geschreven en dat was het. de concerten die we eigenlijk moesten doen heb ik afgezegt. ik kan het gewoon niet aan om vrolijk op het podium rond te moeten springen hoewel jasper ergens rond loopt zonder dat ik weet of het goed met hem gaat.jason was gisteravond erg laat thuis en hij is nu weer weg. ik loop naar zijn kamer en zak neer op het bed. jasper heeft maar een gitaar mee genomen, zijn eerste. niet die van zijn opa dus ik denk dat hij nog wel terug zal komen. maar wat als hij alles wil vergeten ofzo? wat als hij helemaal niet meer terug komt. een boekje op het nachtkastje trekt mijn aandacht. 'dagboek van jason' dtaat er met sierletters op. mijn nieuwsgierig heid zegt dat ik er in moet kijken en misschien er achterkom waar jasper is, maar mijn verstand zegt dat ik het niet moet doen omdat ik de privecy van jason zal schenden. ik neem een muntje en zucht. kop is lezen, munt is niet lezen. beslis ik en gooi het muntje omhoog. ik vang het op uit de lucht en leg het op de rug van mijn hand. kop. ik neem het dagboek en blader er door heen. 1 november zie ik staan met een lap tekst, ik zucht en begin te lezen.

vandaag heb ik de brief van jasper gelezen. ik heb hem gesmst en even later belde hij zelfs! de heletijd wachten tot ik zijn stem weer zou horen duurde lang maar het is gelukkig gbeurd! hij beldt vanavond weer om iets af te spreken!!!

jasper heeft net gebeld en ik ga zo naar hem toe! ik kan niet wachten om hem weer een knuffel te kunnen geven! ik mis hem zo!

ik kom net van jasper af. hij woont midden in het centrum bij een meisje cynthia die hem van alles leert enzo. hij is gelukkig maar denkt er over om weer terug te komen! ik hoop dat hij snel terug komt. toen ik aan kwam was het heel raar, hij heeft nu blond haar en een stuk korter. hij heeft nog wel zijn piercings maar hij draagt blousjes voor zijn werk. een cafétje vlak buiten de stad. gelukkig zoent hij nog het zelfde! ik mis hem zo, morgen hebben we weer afgesproken alleen hij heeft liever niet dat strify er achter komt. ik snap het wel, hij is gewoon bang dat strify hem mee naar huis sleept en helemaal woedend word. zoals ik er niet tegen kan dat er geschreeuwt word is het voor hem nog veel erger! er is nooit tegen hem geschreeuwt. iedere keer wanneer dat gebeurt breekt er iets in hem. hij zegt het niet maar ik weet dat het zo is! misschien moeten we ooit een me strify gaan praten hier over. zal voor iedereen beter zijn en hopelijk hebben we dan ook minder ruzie thuis.

ik zucht diep en leg het dagboek weer weg. dat het mijn schuld is dat jasper weg is weet ik, maar dat ik iedereen hier weg jaar is eigenlijk gewoon te erg. ik heb jasper er toe gezet om weg te lopen dus ik moet hem ook weer terug zien te krijgen. ik zucht diep en kijk op mijn horloge. over een half uur komt jason thuis dus zal hij nu wel onderweg zijn. een café vlak buiten de stad. dat is er maar een, die echt vlak buiten de stad ligt. er zijn wel meerdere cafétjes buiten de stad maar die liggen meer tegen andere steden aan dus daar zal hij nooit werken. hij heeft geen rijbewijs en zijn scooter staat nog steeds hier dus moet moet het met de bus te doen zijn. ik sta op en kleed me aan. ik trek mijn schoenen aan en pak mijn sleutels en zonder iets te zeggen ga ik weg. ik ga naart beneden en stap daar in mijn auto. ik rijd langs het centrum en zie een jongen die erg op jasper lijkt naar de bushalte toe lopen. hij lijkt op de beschrijving in jason zijn dagboek. blond haar blousje, zwarte broek maar nog steeds al zijn piercings.
''JASPER!!!'' roep ik luid. de jongen kijkt om en weer weg als hij mij ziet uitstappen. ik ren naar hem toe en grijp hem bij zijn arm.
''wat wil je van me?'' roept hij bot.
''wat ik echt van je wil is dat je thuis komt, maar daar ben je nu blijkbaar nog niet klaar voor dus ik wil dat je thuis komt wanneer je zelf denkt dat je het kan.'' vertel ik hem voor hij weg kan lopen. hij kijkt me ongelovig aan en zucht.
''je hebt gelijk maar ik wil misschien wel helemaal niet meer terug thuis komen! ik bedoel, ik vond het geweldig bij jullie maar ik heb nu een baan en een geweldige huisgenoot en tussen mij en jason gaat alles foutloos! ik ben nu echt gelukkig! ik heb minder geld als eerst en moet veel werken maar ik vind het heerlijk om eindelijk op mijn eigen benen te staan!'' roept hij uit. ik zucht en zet een stap achter uit.
''oke, jij wilt op je eigen benen staan, goed. ga je gang! van mij heb je geen last, maar als je ooit problemen hebt kun je altijd terug komen. ik weet dat je het niet nodig zult hebben maar voor jou staat de deur altijd open! en bel af en toe eens, de rest mist je ook, niet alleen ik en jason!'' zeg ik. hij kijkt me aan en knikt.
''daar is mijn bus. ik bel morgen middag voor ik ga werken. geef iedereen een kus van mij!'' zegt hij en geeft me een knuffel.
''zal ik doen. veel plezier!'' zucht ik. hij rent naar zijn bus en stapt in. ik ga terug naar mijn auto en net wanneer ik instap begint het te regenen. ik rijd terug naar huis en ga niet veel later het appartement binnen.
''danm! strify! we waren je kwijt man!'' roept shin die de gang in komt.
''oh, ben even naar jasper geweest.'' zeg ik zachtjes en laat me op de bank vallen. iedereen veer omhoog en kijkt me aan.
''je hebt hem niet mee terug naar huis gesleept?'' roepen ze allemaal door elkaar.
''nee, hij wil niet terug komen omdat hij zo gelukkig is. dat is het belangrijkste. hij belt morgen middag en iedereen krijgt een kus van hem.''

shin pov
strify zucht en is heel droevig. we moeten jasper echt terug krijgen. sinds hij weg is, is strify niet meer vrolijk geweest. hij heeft niet meer gelachen of gezongen. ik ga naast hem zitten en geef hem een kus. hij glimlacht zwakjes en geeft mij ook een kus.
''en jason! hoe was het om een maand droog te staan?'' roept yu dan ineens. iedereen en ook strify schiet in de lach.
''fucking erg, maar jasper heeft het goed gemaakt hoor! denk maar niet dat we het niet hebben ingehaalt!'' lacht hij. zo blijven we de heledag nog over jasper praten en hoe we hem terug willen krijgen. het is pas 8 uur als we gaan slapen. ik lig lekker dicht tegen strify aan geplakt en geef hem steeds kleine kusjes in zijn nek.
''hmmm, jij weet echt al mijn gevoelige plekjes te vinden he?'' fluistert hij dan. ik grijns en geef hem nog een kusje.
''zeker wel! en ik weet hoe ik jou opgewonden kan maken!'' grijns ik.
''oh ja joh?'' grijnst hij. ik grijns ook en ga op zijn schoot zitten. ik streel zachtjes heen en weer over zijn borst en laat een spoor van nate kleffe kusjes op zijn bors en buik achter. ik voel meteen dat zijn vriendje grooter wordt en grijns. ik begin hem in zijn nek te zoenen en hoor hem genietend lachen.
''wat zei ik.'' fluister ik dan in zijn oor en wil van hem af gaan maar hij houd met tegen en kijkt me aan.
''nu hebben wij ook sex! anders kijk ik je echt niet meer aan!'' lacht hij dan.
''hmmmm, eigenlijk heb ik ook wel zin.'' grijns ik en ik trek zijn broek uit.

jason pov
ik hoor luide kreunen uit de kamer van shin en strify komen en zucht. moeten ze dit nu doen! ik sta op en loop naar beneden. als ik in de woonkamer kom zitten romeo luminor kiro en yu op een rijtje geirriteerd te kijken.
''wat is er met jullie?'' vraag ik lachend.
''kom op, dat is toch niet normaal! die kreunen expres zo hard!''
''dan gaan jullie ook liggen neuken! ik kan er niks tegen beginnen omdat jasper er niet is maar jullie hebben elkaar!'' roep ik lachend.
''yeh right! kiro is ongesteld!'' lacht yu dan. ik rol lachend met mijn ogen en loop naar de keuken. ik pak een glas cola en ga aan de tafel zitten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.