FanFic.nl

Locked Up

Eggs and whipcream

Suki PoV;
Al een dag zonder Melisande en Drake. Natuurlijk is dat raar maar dan zit ik wel al een stap dichter bij de overwinning. Toen ik deze ochtend wakker werd, hing er een briefje op onze deur. Omdat Nadezh en ik hadden gewonnen, krijgen we nu een prijs. ‘Prijs.’ Zo stond het op het briefje. En ik kom er nu achter waarom het tussen die streepjes stond. Iedereen, inclusief Tom en Bill, zit vastgebonden op een stoel. We staan op 4 meter van hen vandaan, een tafel met gooibaar eten staat voor ons. Eieren, slagroom, melk, water, aardbeien en chocoladetaart. “Ga u gang.”� zegt de stem, gevolgd door een kwaadaardige lach. Ik grinnik maar Nadezh daarentegen heeft er niet zoveel zin in denk ik. Ze slikt even en kijkt me dan aan. “Moet dit echt?”� vraagt ze. Nog voor ik antwoord kan geven, doet de stem dat. “Ja, Nadezhda, tenzij jij zelf op een stoel wil gaan zitten?”� Ze schudt snel haar hoofd. “Kom op, is toch grappig.”� Ze trekt één mondhoek naar achter. “Ik wil slagroom in Toms gezicht spuiten.”� lacht ze dan. Ik knik goedkeurend. Zal ik mij ook eens gaan amuseren.

Ik zet een stap in de richting van de tafel en pak een ei vast. Mijn ogen glijden over de mensjes voor me en stoppen bij Bill. Hij knijpt angstig zijn ogen toe. Ik loop naar het uiteinde van de tafel zodat ik in een rechte lijn voor hem sta. Eens zien hoe hard ik kan gooien. Ik breng mijn arm naar achter en katapulteer dan het ei. Met een Krak en een Splatsh beland het op het hoofd van Bill. “Neeeeeeeeee! Niet mijn haar!”� gilt hij. Ik houdt me recht aan de tafel terwijl ik bulder van het lachen. Nadezh kan ook niet serieus blijven en lacht ook. Als we uitgelachen zijn, kijken we naar de anderen. Bill probeert zich los te trekken en houdt zijn hoofd schuin zodat al het eigeel van zijn hoofd kan stromen. Dat lukt echter niet, het blijft in zijn dreads plakken. Tom lacht hard en ziet daardoor geen flesje water aankomen. Dat botst tegen zijn borstkas en doet zo de inhoud over zijn gezicht komen. Nu is het de beurt aan Bill om te lachen. Al lacht hij niet zo lang omdat hij aan het ei op zijn hoofd denkt. “Let’s do this.”� lacht Nadezh dan en pakt met 2 handen een taart vast.

Na een half uur waren al onze voedzame bommen op. En hing iedereen vol. Ik kreeg wel nog een stuk taart in mijn gezicht, die had Bill ergens gevonden. Om me te straffen voor dat ei en al die andere troep in zijn haar. Nadezh is nu eierschalen tussen zijn dreads aan het zoeken. Tom en ik zijn al gedoucht. Apart! Ik zit gezellig in mijn pyjama toe te kijken op Bill, die een gepijnigd gezicht trekt, en Nadezh, die met haar tong tussen haar lippen geklemd stukjes ei van zijn hoofd haalt. Tom schuddebuikt van het lachen maar ik blijf vrij serieus. “Was het leuk om dingen te gooien?”� vraagt Bill sarcastisch waardoor Tom nog harder moet lachen. “Best wel.”� zeg ik en spring van het ene bed naar het andere. Ik kom er nog net op maar schuif met mijn voet een beetje naar beneden. Mijn hart gaat als een wilde tekeer. Volgende keer beter afduwen. Ik spring op mijn bed waardoor Nadezh omhoog vliegt, op de schouders van Bill. Die laatste springt geschrokken recht maar valt weer om omdat hij Nadezh op zijn schouders heeft. Tom moet opzij duiken omdat die 2 op hem af vallen. Tom beland op de grond. Ik val om van het lachen. Het zag er gewoon te hilarisch uit. “Ik ga douchen.”� zucht Bill en schudt Nadezh van zijn schouders. Die kijkt me even aan maar begint dan ook te lachen.

“Ben je nog boos op mij?”� Ik kijk Tom vernietigend aan. “Ja dus.”� zucht hij en gaat zitten. “Waarom?”� vraagt Bill, die nog in de kamer staat. “Ik hoorde jullie praten!”� Bills ogen worden groot. “Echt?”� Ik knik. Nadezh loopt naar me toe en gaat achter me zitten, op haar knieën. Ze slaat haar armen om mijn schouders en rust met haar hoofd op dat van mij. “Wat zeiden jullie dan?”� vraagt ze dan. Ik voel haar stembanden trillen tegen mijn achterhoofd. Bill begint in het Duits te praten, Nadezh knikt enkele keren. “Zei hij dat echt?”� Bill knikt fier en kruist dan zijn armen. “Meisjes, ik ga douchen.”� zegt hij dan en gaat naar buiten. “Ik ben een jongen.”� roept Tom hem nog na. Bill is al lang aan het zingen en hoort dat niet meer. Tom laat zich zuchtend op bed vallen. “Nadezh, wat betekende dat allemaal?”� Niet Nadezh maar Tom antwoord. “Ik zei dat je mij waarschijnlijk zou beoordelen op mijn reputatie en dat ik dat Scheiße vindt.”� Ik frons mijn wenkbrauwen. “Echt?”� Ik kijk naar Nadezh, aan haar is dan ook mijn vraag gericht. “Ja, klopt.”� Tom loopt op me af, met zijn armen wijd. “Waag het mij aan te raken en ik vermoord je.”� zeg ik en geef hem mijn meest dodelijke blik. Hij deinst snel achteruit. Gelukkig.

Tom en ik zitten naast elkaar. Daar heeft Nadezh ons toe gedwongen. Terwijl Bill zijn pyjama, een boxer en een zwart shirt, aantrekt, loopt Nadezh naar de deur. “Kun je eens komen, Bill?”� Hij knikt en gooit zijn handdoek op bed. Dan loopt hij naar haar toe. Nadezh trekt hem naar buiten en trekt dan de deur dicht. Ik hoor de sleutel omgedraaid worden. “Je mag er weer uit als je het bijgelegd hebt.”� Ik zucht overdreven en laat me achterover vallen. “Laten we het dan maar goed maken zeker.”� zucht Tom en gaat naast me liggen. Ik knik en draai me naar hem om. Hij deed op hetzelfde moment juist hetzelfde en daarom botsen we nu met onze voorhoofden tegen elkaar. “Auw.”� kreun ik en wrijf over mijn hoofd. “Sorry.”� zegt Tom en bloost. “Tom?”� vraag ik, mijn adem kriebelt zijn neus. “Ja?”� Zijn warme ogen kijken me vragend aan. “Waarom zou ik je beoordelen op je reputatie? Ik ken je niet.”� “Ik wil je leren kennen.”� zucht hij. Ik glimlach. “Echt?”� Hij knikt en botst zo weer tegen mijn hoofd. “Auw, Tom!”� roep ik. “Hey, goedmaken zei ik!”� roept Nadezh. Oh, zitten die hier ook nog? “Ja, wacht.”� Ik voel Toms hand op mijn heup, de andere op mijn rug. Ik word tegen hem aangetrokken. “Tom, wat doe je nu?”� fluister ik. Dan voel ik zijn lippen op mijn wang. “Ach, wat dan ook.”� mompel ik en pak zijn hoofd vast. Dan doe ik wat ik allang had moeten doen: hem zoenen.

“Het is stil.”� hoor ik Nadezh fluisteren. “Te stil?”� fluistert Bill. Een sleutel in het slot, een krakende deur. “Oh…”� zuchten ze samen. Ik laat Tom los en glimlach. “Nu ken ik je goed.”� lacht hij. Ik knik en kijk dan naar Nadezh. Ze steekt alle twee haar duimen op. “Gek kind.”� zucht Bill en trekt haar mee naar buiten. “Weer alleen.”� wilde ik gaan zeggen maar Toms lippen plakken weer op die van mij. Zijn hand nestelt zich in mijn haar. Ik speel met één van zijn vlechtjes. We happen tegelijk naar adem en ik rol uit zijn armen. “Weet je, ik hou niet van je.”� zeg ik dan. “Serieus?”� Ik knik. “Oh.”� Het is even stil. Dan geef ik hem een duwtje. “Aha, een grapje.”� lacht hij. Ik tuit mijn lippen. “Klopt. Kijk, ik voel iets, oké. Maar niet om te zeggen dat ik je zou volgen naar Mars.”� Hij knikt begrijpend. “Toch mijn reputatie?”� “Maar nee, ik ken je gewoon nog niet. Maar daar kan je verandering in brengen.”� Met die woorden laat ik hem achter en ga op zoek naar Nadezh om haar eens duidelijk de les te lezen. Opsluiten in een kamer met Tom doe je niet! Zeker niet als er geen condooms zijn!

Reacties: