De regen kaatst in me gezicht. Ik trap stevig door. Nog even en ik was bij Jimmy. Ik had hem als eerste gebeld en hij vond het geen probleem om mij tijdig op te vangen. Dat was nou het chille aan Jimmy, hij ging nooit zeuren dat ik het moest uitpraten, of erover door. Jimmy zijn ouders waren bijna nooit thuis. Zijn vader was manager van een of andere band, die ik niet kende. Zijn moeder was beroemd fotografe, en was dus vaak in het buitendland aan het werk. Jimmy vond het niet erg, hij had zijn 2 broers, Dimi en Teye. De regen komt steeds sneller en harder naar beneden gevallen. Me haren hangen als slappe touwtjes langs me gezicht, me mascara is volledig uitgelopen. Ik weet alleen niet of dat door de regen komt,of door de tranen die als beekjes over me wangen stromen.
Eindelijk komt het huis van Jimmy in zicht.
Helemaal doorweekt bel ik aan. Teye is de eerste die opendoet. Teye was 19, hij leek best veel op Jimmy. Hij had kort zwart haar, zo'n voordewind kapsel zegmaar. Hij nam me meteen in zijn armen en maakte geruststellende geluiden. Ik voelde me altijd zo vertrouwd hier. De jongens waren als broers voor me geworden. Teye liet me los en pakte me tas van me over. Mijn gitaar hield ik zelf vast en we liepen door naar de woonkamer. Jimmy sprong meteen overeind. Ik liet me gewillig door hem knuffelen, en liep daarna naar Dimi toe. Die op zijn beurt ook een stevige omhelsing gaf.