FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *12*

Yasmin smst nog even snel naar Yuuki, dat we ''oude kennisen'' tegen zijn gekomen en daar nog wat mee gaan drinken. Grijnzend zetten de jongens hun mutsen en zonnebrillen weer op en lopen we gearmd door de straten van Berlijn. We ploffen al snel neer op een terrasje, waar we allemaal wat te drinken bestellen. Ik merk dat de jongens zich niet echt kunnen ontspannen. Ik snap het wel, ze kunnen natuurlijk ieder moment herkend worden.. En daar zit je ook niet echt op te wachten op je vrije dag, toch? Nog steeds snap ik eigenlijk niet, waar ik het lef vandaan heb gehaald om zon antwoord terug te geven op Tom zijn vraag. Ik was zeker niet op me mondje gevallen, maar het was toch wel zeker tegen dé Tom Kaulitz. Ach, wat maakt het uit. We zaten nu samen met Tokio hotel op een terrasje een cola te drinken, wat wil je nog meer? Yasmin raakt in gesprek met Bill en Gustav, geen idee waar het over gaat. Ik heb alleen nog maar oog voor Tom. Hoe hij daar zo onderuit gezakt zit.. Ik vond het gewoon grappig om te zien. Ik hield wel van die luie jongens, die er zo lekker makkelijk bij konden zitten. Daar was Tom natuurlijk een prachtig voorbeeld van. Langzaam raken ook Tom, Georg en ik in een gesprek over van alles en nog wat. Ik begin te vertellen over mijn ouders, me vrienden en dat ik momenteel eigenlijk geen huis heb omdat ik ben weggelopen. Geen idee waarom ik dat van dat weglopen vertel, maar wat maakt het nou ook nog uit. Tom knikt begrijpend als ik me verhaal gedaan heb. 'Ik zou precies hetzelfde gedaan hebben denk ik' zegt hij. Ik grijns naar hem. Het voelde alsof we elkaar al een tijdje kenden. Nooit gedacht, dat het zo snel zou klikken tussen ons. Ik zie dat Georg naast me helemaal dubbel ligt. Ik kijk hem vragend aan met een blik van, whatthehellisernouweerzograppig?
Georg rolt van zijn stoel van het lachen. Ik kan er niks aan doen en schiet zelf ook in de lach. Daar had ik dan weer last van, ookal had ik geen idee wat er zo grappig was, ik moest gewoon altijd meelachen. Tom zit ons maar droog aan te kijken. 'Binnenpretje' hikt Georg. Ik grijp met me handen naar me buik, die pijn doet van het lachen. Door Georg ze gezicht moet ik nóg harder lachen. Tom zit me met pretoogjes aan te kijken, en begint me opeens te kietelen. Mensen zitten ons raar aan te kijken, hoe Tom, Georg en ik over de grond rollen van het lachen. Tom zit me non-stop te kietelen, terwijl hij op me zit. Daar bovenop zit Georg weer die Tom probeert te kietelen. Boven al het gelach uit, hoor ik dat de andere bandleden en Yasmin zich ook niet meer kunnen inhouden, en zetten dan ook de aanval in. De pret is al snel over als de Cafébaas naar buiten komt gelopen. We betalen dan maar, en slenteren weer verder door de stad. Het is écht bloedheet. Ik doe mijn vest uit en knoop hem om me middel. Ik zie Tom gewoon kijken met ze prethoofd. Ik lig weer helemaal vlak, iedereen zit me droog aan te kijken door me plotse lachkik. Ik moet steun houden aan Georg om niet weer op de grond te vallen. Plots tilt Tom me op en slingert me over zijn schouder. 'TOOOOOOM!' gil ik. Tom negeert me gegil en rent weg, met mij over ze schouder hangend.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.