FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *20*

'Ik wil je..' fluistert Tom zachtjes in mijn oor. Ik merk dat zijn handen zijn stilgevallen, en me nu zachtjes strelen op mijn heupen. Ik voel hoe zijn adem zachtjes in mijn nek blaast. Mijn haartjes gaan overeind staan. Ik voel hoe me hoofd knalrood aan het worden is. 'Vanavond..' fluisterd hij weer. Zachtjes stopt hij een briefje in de kontzak van mijn skinny.Hij laat zijn handen weer van mijn handen glijden, en loopt terug naar Georg. De 2 zetten het al snel op het lopen, als er een horde gillende fans aan komt gerend.

655, 657, 659, kamer 661, ik check nog een keer het briefje dat Tom me had toegestopt. Het klopt, kamer 661 Hilton Hotel. Het is akelig stil hier. Geen spoor van leven in de eindeloze gangen. Ik sta pal voor de deur. Snel check ik nog mijn make-up en haar. Zachtjes klop ik op de deur, Tom had me gevraagd niet voor tienen te komen. Ik zie Toms hoofd in de deuropening verschijnen, tenminste ik denk dat het Tom is, hij heeft een gigantische zonnebril op en een kapuchon diep over zijn hoofd getrokken. 'Oh, jij bent het, kom binnen.' Zegt Tom dan. Ik loop langs Tom heen, de hotelkamer binnen. Ik kan nog steeds moeilijk geloven dat ik dit gedaan heb.. Iedereen denkt dat ik nu naar een concert ben met mijn neef. Ze zouden eens moeten weten.. Ik laat mezelf neerzakken op de bank. Tom komt aangelopen met 2 glazen safari. 'Vind je toch niet erg ea?' vraagt Tom. Ik knik maar van nee, ik wil de sfeer ook weer niet verpesten. Tom laat zich naast me neerploffen en slaat een arm om me heen. 'Er komen zo nog wat mensen, is dat oke?' Opnieuw knik ik en neem nog een slok van mijn safari. Na enkel glazen begin ik me wat meer op me gemak te voelen, die 'vrienden' waar Tom het over had, waren Georg, Gustav en Bill. Ook nog ene Andreas maar die kende je nog niet. De jongens blijken al aardig wat op te hebben, en voelen zich helemaal thuis. Ik had niet anders verwacht, die jongens kennen elkaar al jaren. En ik daarentegen, ken hun net 2 dagen! En zie me hier nou zitten, met Tokio Hotel op de hotel kamer van dé Tom Kaulitz! Vanbinnen kan ik het wel uitgillen van blijdschap. Ik merk hoe Tom dichter tegen me aan kom zitten. Hij is zeker niet helemaal nuchter meer. En hij is de enigste niet. Georg is volgens mij al stomdronken, Bill zwaar aangeschoten en Gustav.. Ja, dat is gewoon Gustav. Ook niet nuchter meer, maar hij drinkt zich zeker niet helemaal lam. Tom is net zo erg als Georg en dat is te merken ook. De flessen drank vliegen erdoorheen. 'DOEN DURF EN WAARHEID!' gilt Georg in een keer. Tom joelt lekker mee, en ook Gustav en Bill hebben er geen problemen mee. Ik stem ook in, en Georg draait een flesje voor wie mag beginnen. Het flesje stopt bij Bill. 'Malini!' zegt hij resoluut. 'Doen' Antwoord ik zo neutraal mogelijk, maar kan een lichte grijns niet onderdrukken. 'Geef Tom een zoen, op de mond' grijnst Bill.

Reacties: