FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *21*

Ik zit Bill met grote ogen aan te kijken. Meent hij dat nou echt? Ik had niet gedacht dat ze meteen met zulke opdrachten zouden beginnen. Ik werp snel een blik naar Tom, die me verlekkerd zit aan te kijken. Ik was 14, Tom 19. Best een verschil, maar wat maakt het ook uit? Hij is dronken.. Morgen is het allemaal vergeten. 'Okee..' zucht ik. Een kleine twinkeling in Toms ogen, daarna staat hij op en neemt slingert me over zijn schouder. Bill protesteerd dat hun er ook van willen meegenieten. 'Je had niet gezegd waar..' kaatst Tom terug, en loopt nog steeds met mij over zijn schouder hangend naar zijn slaapruimte. Ook al heb ik al aardig wat drank op, ik weet donders goed waar ik mee bezig ben. Het doet me toch een beetje pijn, dat het Tom waarschijnlijk allemaal niks zal uitmaken. Hij laat me van zijn schouder glijden en slaat zijn armen om mijn middel. Hij drukt me nog iets steviger tegen zich aan. Dan voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Het puntje van zijn tong dat langs mijn lippen streelt. Gewillig open ik me mond, en onze tongen raken verstrikt in een vurig spel. Achter ons hoor ik de andere jongens joelend lachen. Ik trek me er niks van aan. Alleen Tom en ik bestaan nu. Voor mij althans.. Het liefst zou ik zijn lippen nooit meer willen loslaten. Maar natuurlijk.. aan alles komt een einde. Tom lost zijn lippen van die van mij en loopt terug naar de anderen, die alweer in de kamer zitten, aan de volgende fles Martini. Tom liet niks van zijn gezicht aflezen na onze zoen. Ik loop dan maar achter hem aan en laat me tussen Georg en Andreas neer ploffen. 'Georg' grijns ik. 'DOEN!' antwoord die meteen. Georg grijns verdwijnt als sneeuw voor de zon als hij mijn ondeugende ogen ziet. 'Gott.. Malini nee..' kreunt hij. 'ZOEN TOM!' gier ik van het lachen. Toms ogen worden alsmaar groter. Bill, Andreas en Gustav liggen helemaal slap van het lachen. Tom schuift tegen zijn zin naar Georg toe. Ze wisten allebei donders goed wat er zou gebeuren als ze een opdracht weigerden. Het is gewoon een té mooi gezicht. Georg beweegt zijn hoofd langzaam in de richting van die van Tom. Hij werpt nog één smekende blik naar me toe, maar zwijgt als hij mijn strenge blik ziet. Georg perst zijn lippen op die van Tom. Andreas houd het niet meer, en rolt over de grond van het lachen. Na tien seconden lossen de 2 jongens hun lippen van elkaar, en gieten zich meteen weer vol met drank. Zo ging het nog de hele avond/nacht door. Ik moest nog 2 x zoenen met Tom, 1x met Bill en 3 x met Andreas. Toen begon de slaap toch zijn tol te eisen, en lieten we ons allemaal op het kingsize bed van Tom vallen.

Reacties: