Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Autumn days will fade away!!! » Hoofdstuk 3:

Autumn days will fade away!!!

19 sep 2009 - 11:50

398

0

211



Hoofdstuk 3:

Aurora pov:

Ik voelde dat ze mij ook aan staarde toen ik naast haar plaats nam.
Ik hoorde een zachte stem goedenavond zeggen en besefte dat het het meisje naast me was.
Ik draaide mijn hoofd naar haar toe en ze glimlachte naar me.
Ik glimlachte terug en zag dat ze grijze ogen had. Al kon je het niet grijs noemen. Het randje rond haar iris was rood. Bloed doorlopen rood.
Mijn glimlach viel terug in verbazing dat duidelijk van mijn gezicht te lezen viel want ze wendde haar gezicht af.
Bijn geluidloos fluisterde ze tegen me:Ja ik ook.

220 jaar later:

Zoals je waar schijnlijk wel weet zijn ik en achlys altijd samen geweest.
En we gaan vanaf vandaag voor het eerst naar een highschool.
Ik en achlys hadden elkaars hand vast,niet dat we egt nerveus waren ofsow maar om te laten blijken dat we wel nerveus waren.
We stapten onze auto uit en liepen naar het gebouw wara we onze roosters ophaalde.
Toen we daar binnen kwamen zagen 5 kinderen staan,ze zagen er uit als wij maar toch hadden ze iets anders.
Een van hen draaide zich naar ons,het was een beeldschoon meisje met blond haar.
Nu zag ik wat er was.
Haar ogen waren honing kleurig.
Ik hoorde een betoverende stem zeggen:dank u wel.
En ze liepen met z'n 5en langs ons weg.
1 voor 1 keken ze naar ons.
Vol verbazing en vol afgrijzen.
Waarom dat wete ik niert.
We liepen naar de balie waar onze roosters al klaar lagen.
De balie medewerkster en ze tekende een weg naar onze lokalen.
We bedankten haar en liepen naar ons lokaal.
We hadden als eerste uur WI.
Al hadden we geen idee wat het was we liepen naar het lokaal.

We keken in het lokaal en de leraar stond als op ons te wachten.
Leraar:Jullie zijn te laat dames.
Ik:pardon meneer maar we konden het lokaal niet vinden.
We keken heel erg verontschuldigend.
Volgens mij wegens onze achternamen dachten ze dat we tweelingen waren,we leken namelijk best opelkaar.
De leraar knikte vriendelijk nara ons en wees onze plaatsen aan.
We zaten niet naast elkaar.
Ik zat naast een jongen met een bleke huid als de meine en een beetje roodachtig haar.
Hij keek me even aan en keek toen weer weg.
En achlys zat naast ene meisje met donkerrood warrig haar.

Het meisje naats haar keek ook niet erg blij,maar opgewekter dan de jongen naast mij.

Een uur later ging de bel en ik was opgelucht dat het voorbijwas.
Na nog een uur in de hel liepen ik en achlys naar de kantine.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.