FanFic.nl

Autumn days will fade away!!!

Hoofdstuk 4

Wiskunde was nooit mijn sterkste vak geweest.
Nooit.
Schuin probeerde ik de antwoorden te lezen van het meisje naast me.
Maar ze had me door. Lachend keek ze me met haar grote ogen aan.
"Ik ben Alice" stelde ze zichzelf voor. Ze ging met haar hand door haar donkerrode haren. "Ik ben Achlys" zei ik zacht. Snel wendde ik mijn blik af.
"Je mag best mijn antwoorden hebben en anders wil ik je ook wel helpen hoor" zei ze.
Net toen ik wilde antwoorden stond de leraar voor me.
"Zo red je het nooit, Madame Chevalier!"
Ik gaf hem geen antwoord. Langs hem heen keek ik naar de klok.
De leraar snoof minachtend en liep weer weg.
Binnen een seconde stond het bord vol gekalkt met weer een reeks nieuwe wiskunde sommen. Alles zag er ingewikkeld uit en het liet me alleen maar slechter voelen. Zeker omdat het gevoel in mijn rug niet weg ging. Maar me omdraaien durfde ik niet. De wiskunde leraar leek er niet erg blij mee als ik dat zou doen.
Zo zacht mogelijk probeerde ik een bladzijde uit mijn schrift te scheuren. Maar hoe kon het ook anders. Het papier maakte te veel geluid en met een blik die mensen kon vermoorden, keek de leraar me aan.
"Chevalier, je leert het ook nooit"
Maar hij ging er verder niet op in.
Snel krabbelde ik iets op het briefje en gaf het aan Alice.
"Jasper"
Mijn nieuwsgierigheid won. Ik draaide me om en keek de jongen aan.
Daarna ging alles snel, en langzaam tegelijk.
Ik wist het niet meer. De jongen achter me leek perfect. Zijn huid was zo licht als de mijne en zijn ogen waren honingkleurig en amandelvormig. Ook zijn haren waren honingkleurig. Een scheve glimlach kwam op zijn gezicht.
"Chevalier! Nu ben ik het zat! Eruit"
Maar op dat moment ging de bel.
"Je hebt mazzel"

Aurora kwam naast me lopen.
"Wie was die jongen achter je?" vroeg ze.
"Jasper"
Lachend keek ze me aan.
"Zo zo, dan!"
"Zoek er niet te veel achter ik ken hem net!"

In de kantine was het rumoerig.
Mensen keken ons aan.
Sommige met een verschrikte blik, sommige met een verafschuwde blik.
"Kom hier zitten!" riep Alice.
Dankbaar keek ik terug en knikte.
Ik ging naast Jasper zitten.
Aurora ging naast Edward zitten.
Alice keek me een beetje raar aan.
Alsof ze wilde zeggen dat ik niet naast Jasper mocht zitten.
Maar ik negeerde het. Waarom zou ik niet naast Jasper mogen zitten?

Reacties: