FanFic.nl

Ik geloof je :) (het past niet echt bij deze categorie)

hoofdstuk 3

De volgende morgen werd Lilly vroeg wakker.
Alles wat er de nacht daarvoor was gebeurd flitste weer in haar hoofd, en plotseling maakte ze zich erge zorgen over Jake.
Lilly wist niet waar het drietal, Bas, Nigel en Daniël, nog meer toe in staat waren.
Ze hadden hem wel dood kunnen meppen, gisteren!
Aan de andere kant, Jake was een grote jongen, hij kon ze wel aan.
Lilly keek op haar wekker, en zag dat het acht uur was.
Ze kleedde zich om en liep naar beneden, naar de keuken.
Daar zat Jonas, haar broertje, een bakje cornflakes te eten.
'Hey, Lil!' zei Jonas.
'Hey, Jonas. Sorry dat ik er gisteren niet was. Toen ik thuis kwam was je al in bed,' zei Lilly verontschuldigend.
'Oh, het geeft niks. Ik red me wel alleen, hoor.'
Lilly keek naar de grond, en even was het stil.
Ze wou haar hart zo graag even bij iemand luchtten, maar Jonas was niet de goeie persoon.
'Ik ga nog even naar boven,' zei Lilly.
Ze pakte een appel van de fruitschaal en liep naar boven.
Daarna pakte ze haar mobieltje en ging op bed liggen.
Mia was vast al wakker, dat was Mia namelijk nogal vaak.
De telefoon ging over.
'Met Mia?' hoorde Lilly Mia aan de andere kant zeggen.
'Hey Mie, met mij. Ik moet je wat vertellen...' zei Lilly.
Ze vertelde het hele verhaal, op de kineses na.
Mia geloofde haar toch niet, en ze had geen zin om het haar te laten zien.
'Met Daniël zoenen... Dat moest vast heel ranzig zijn geweest!' zei Mia lachend.
'Mia! Het is niet grappig!' zei Lilly geërgerd.
'Sorry. Maar je gaat vanmiddag met Jake weer afspreken? Wedden dat hij je leuk vindt!' zei Mia plagerig.
Lilly werd rood, gelukkig maar dat Mia dat niet kon zien.
'Zou je denken?'
'Nou, hij vecht voor je, is kwaad op Daniël omdat hij je zoent, neemt je mee naar een zwembad, betaalt je ijsje, spreekt vaak met je af. Nee joh, denk het niet.'
Lilly en Mia barstten in lachen uit.
Als ze het zo bekeek had ze misschien een kans bij Jake.
'Nou, ik ga maar ophangen, ik zie je morgen wel,' zei Lilly.
'Oké. Tot morgen. Veel plezier bij Jakieboy!' zei Mia lachend.
Lilly klikte snel op het rode knopje.
Die Mia ook... dacht ze hoofdschuddend.
Ze staarde uit het raam.
Zou Jake haar ook leuk vinden?
Die vraag bleef maar door haar hoofd malen...

Het was eindelijk kwart voor één, en Lilly fietste naar Jake toe.
Ze had zoveel zin om naar hem toe te gaan!
Vooral omdat Mia had gezegd dat Jake haar waarschijnlijk leuk vond...
Toen ze aankwam drukte ze op de deurbel, en Jake deed open.
'Hoi! Kom binnen,' zei Jake vrolijk.
Lilly stapte naar binnen.
Het leek erg rustig in het grote huis.
'Er is niemand thuis, als je je dat soms afvraagt,' zei Jake.
Lilly keek hem gek aan.
Ze zou het eng vinden als hij haar gedachten kon lezen.

Na wat te hebben gedronken gingen ze naar Jake's kamer.
Dit keer keek Lilly een beetje beter rond in zijn kamer.
Het was écht een jongenskamer; voetbalposters, autoposters, dat soort dingen.
'Zullen we maar gelijk beginnen met de telepathie?' vroeg Jake.
Lilly knikte, en ze gingen tegenover elkaar zitten in de kleermakerszit.
'Concentreer je maar. Ik zal wat naar jou sturen, en jij moet proberen het te horen,' legde Jake uit.
Lilly sloot haar ogen en concentreerde zich.
Ze voelde zich ontsnappen, en probeerde toch hevig die boodschap binnen te krijgen.
Plotseling hoorde ze iets.
Eerst klonk het heel zacht, maar het werd steeds harder...
'Ik vind je leuk...' klonk het.
Lilly sperde haar ogen wijd open, en keek Jake aan.
Die zat al de hele tijd met zijn ogen open.
'Aan je gezicht te zien verstond je het...' zei hij een beetje aarzelend.
Lilly! Zeg snel wat, voordat hij er spijt van krijgt! dacht Lilly.
'Ja...' zei ze, en ze werd helemaal rood.
'Sorry, ik moet je niet zo...'
Jake probeerde zich te verontschuldigen, maar Lilly zoende hem.
Beiden sloten ze hun ogen en genoten van het moment dat ze het elkaar eindelijk hadden verteld...

Even stopten ze en keken elkaar aan.
De stilte was oorverdovend...
Lilly had geen idee wat ze moest zeggen, maar ze werd een beetje verlegen van de manier hoe Jake haar aankeek.
'Je bent erg goed in telepathie, Lilly,' zei Jake, en grijnsde.
Lilly wist het nu zeker: ze was verliefd op hem, én hij op haar!
Niet goed wetend wat ze nu moest doen stond ze op.
'Zullen we weer eens oefenen met Aquakinese?' vroeg Lilly.
Jake knikte.
'Goed idee.'

Even later stonden ze voor de vijver naast elkaar.
'Ik ga nu wat water naar je toebrengen, probeer het over te pakken,' zei Jake.
Hij ging in de "aquakinese-houding" staan en liet het water langzaam naar Lilly toe zweven.
Lilly stond in dezelfde houding als Jake en probeerde heel zorgvuldig het water over te nemen.
Wonder boven wonder lukte dit!
Lilly liet het heel kalm om zich heen gaan en keek er verwondert naar.
'Goed zo, Lilly!' zei Jake bijna juichend.
Hij was trots op haar.
'Probeer er nu een figuur mee te maken,' zei Jake.
Lilly deed haar best, en wist meteen welk figuur ze wou maken; een hart.
Ze maakte de vorm prachtig, maar het water was een beetje groenig.
Jake grijnsde.
'En probeer nu eens het water te zuiveren, het blauwer te maken.'
Lilly bedacht zich dat het water blauwer werd, en het lukte.
Nu hing er een prachtig, blauw hart boven haar hoofd.
'Goed gedaan. Breng het nu maar naar de vijver toe,' zei Jake.
Lilly had de oefening goed gedaan.
Ze had zelf nooit durven dromen dat ze er zo goed in werd.

Die avond lag Lilly woelend in haar bed.
Ze kon niet slapen, en had haar gordijn een stukje geopend, zodat ze de volle maan kon zien.
Ze moest steeds aan vanmiddag denken.
Het was geweldig en Jake liet haar zo goed voelen, maar ze vond het ook eng.
Ze was bang voor dat het fout zou gaan.
Zou Jake haar dan gaan haten?
Daar moest ze niet aan denken.
Ze viel heel langzaam in slaap...

Lilly keek om zich heen en vroeg zich af waar ze was.
Het was een grote, groene wereld.
Een soort hele grote vissenkom.
Er vlogen vogeltjes rond.
Opeens zag ze Jake, hij keek niet.
'Jake!' riep Lilly.
Hij keek om, zwaaide en kwam naar haar toegerend.
Maar plotseling verscheen er een zwarte wolk boven zijn hoofd, waar Daniël op zat.
Hij lachte gemeen en naast Jake verschenen Nigel en Bas, die hem vast hielden.
Jake werd helemaal in elkaar geslagen.
'Nee!' riep Lilly met tranen in haar ogen.
Ze hadden Jake eindelijk te pakken gekregen.

Een oorverdovend geluid klonk opeens.
Lilly werd met een ruk wakker; het was allemaal maar een droom geweest...
Ze zuchtte van opluchting.
Wat nou als die droom echt was geweest?
Dan had ze natuurlijk haar kineses moeten gebruiken!
Gelukkig maar dat Jake die haar zo goed had aangeleerd.
Snel ging ze zich klaarmaken voor school, niet meer denkend aan die droom.

Toen Lilly, Mia en Jake op school aankwamen werden ze raar aangestaard.
'Oké, Daniël heeft het gerucht dus al verspreid...' mompelde Lilly.
Als Lilly en Jake langs een groepje liepen maakte dat groepje kusgeluiden.
Ze waren een kwartier te vroeg op school, dus dit moesten ze nog een kwartier aanhoren.
'Hey, stelletje!' hoorde ze een onbekende jongen roepen.
Plotseling riep het hele schoolplein: 'ZOENEN! ZOENEN!'
'Heb ik wat gemist?' zei Mia lachend, en keek naar Lilly en Jake.
'Ja!' riep Lilly.
'Nee!' riep Jake.
Het was tegelijkertijd, dus Mia lachte zich kapot.
'Laat me raden. Jullie hebben verkering!' zei Mia.
'Sssst!' riepen ze tegelijkertijd.
Mia deed het bijna in haar broek van lachen.
'Oke! Ik begrijp het! Haha!'
'Hey, losers!' hoorden ze.
'Daniël...' mompelde Lilly en Jake tegelijkertijd.
Ze hadden het ook kunnen verwachten.
'Moet jij niet op een rustig plekje staan zoenen met Lilly?' vroeg Daniël pesterig aan Jake.
'Of zal ik het doen?' zei hij, en grijnsde naar Lilly.
Lilly keek hem pissig aan.
'Nee, deze plek is ook goed hoor!' zei Jake.
'Wat bedoel j-'
Lilly kon haar zin niet afmaken, want Jake zoende haar.
Iedereen begon te fluiten.
'Jaaaa! Jake!' riepen ze jongens.
De meisjes keken alleen maar jaloers naar Lilly.
Daniël keek hen boos aan, maar liep door.
Toen Jake stopte keek Lilly hem met grote ogen aan.
'Jake! Dat kan je niet zomaar hier doen!' riep Lilly uit.
Mia stond er bij te grinniken.
'Wat maakt het uit. We moeten nu naar de les,' zei Jake, en met z'n drieën liepen ze naar de eerste les.

Tijdens nederlands zat Lilly naast Jake.
Dat had ze afgesproken met Mia, anders zat Jake alleen, en Mia had genoeg andere vriendinnen.
Plotseling viel er een propje op Jake's tafel.
Hij keek naar achteren en zag dat Daniël hem had gegooid.
Hij opende het briefje:
"Vanmiddag na het 7e uur sla ik je helemaal verrot!"
'Pfff,' zei Jake, en gooide het briefje tegen Daniël's hoofd aan.
Lilly had bewondering voor zijn kalmte.

Na het zevende rende iedereen als een gek naar buiten.
Daniël had blijkbaar iedereen gezegd dat hij en Jake zouden vechten.
Jake was de laatste die naar buiten liep, met Lilly naast zich.
Ze waren gewoon wat aan het kletsen.
'Hey, mietje! Klaar voor een pak slaag?!' riep Daniël uitdagend.
Jake keek niet op, en liep gewoon pratend door.
Lilly keek wel op, en ze zag er bezorgd uit.
Ze wou Jake niks nu vragen, maar misschien kon ze telepathie gebruiken.
'Ben je niet bang dat je geslagen wordt?' "zei" Lilly in telepathie tegen Jake.
Jake pikte dit meteen op, en zei terug:
"Ze moesten eens durven..."
Dat stelde Lilly gerust, en met een arrogante blik liep ze langs Daniël.
Dat pikte Daniël niet, en pakte haar bij haar pols.
'Als jij niet vecht, sla ik je vriendinnetje in elkaar!' riep Daniël.
'Laat me los, klöotzak!' riep Lilly, en trapte hem in zijn kruis.
Daniël kromp ineen van pijn, en Lilly grijnsde.
Snel rende ze naar Jake toe.
'Jij klein krëngetje...' piepte Daniël.
Jake keek hem woest aan, maar Lilly trok hem mee en liep verder.
'Loop maar door, mietjes!' riep hij hun na.
'Het enige "mietje" hier ben jij, Daniël,' siste Jake, maar Daniël had het duidelijk gehoord.
'Wat zei jij daar?!' riep Daniël woest.
'Je hoorde me!' riep Jake, en draaide zich om.
Het zag ernaar uit dat er weer een gevecht ging komen.

'Waarom ben je toch de hele tijd ons zo aan het pesten?!' riep Jake geërgerd.
'Dat gaat je niks aan!!' riep Daniël, en stompte naar Jake's hoofd.
Die ontweek heel makkelijk, en stompte terug naar Daniël's hoofd.
'Tien euro op Jake!' riep iemand in het publiek.
Ze waren aan het gokken om wie er gingen winnen.
Lilly keek bezorgd naar Jake.
Plotseling viel haar iets op aan Jake: zijn handen.
Ze gloeiden fel rood.
Zou het een kinese zijn?
Jake pakte Daniël's handen vast en ze probeerden elkaar nu om te duwen.
Hun handen zaten tegen elkaar aan, en Lilly zag dat Jake's handen steeds roder werden.
'Aaauw!' riep Daniël opeens.
Hij stopte met duwen en een eindje naar achteren.
Hij had namelijk zijn handen verbrand.
Lilly keek met grote ogen, zij wist hoe het was gebeurd, maar de rest van de menigte niet!
Jake grijnsde breed, en knipoogde naar Lilly.
'Hoe deed hij dat?!'
'Hij heeft Daniël's hand verbrand!'
'Misschien is het wel magie...'
Allerlei geruchten gingen door de menigte.
'Kom, Lilly,' zei Jake, en sloeg een arm om haar heen.
Samen liepen ze het schoolplein af.
Jake had weer eens gewonnen!

Triomfantelijk liep Jake het schoolplein af.
Hij had alles; een overwinning, zijn trots, zijn meisje.
Bij dat laatste wierp hij een verliefde blik op Lilly, die dat gelukkig niet zag.
Niemand mocht weten dat óók hij een zachte kant had.
Zo was hij namelijk niet...
Ze liepen het hoekje van de school om.
'Jake!' riep iemand achter hem.
Jake draaide zich om en werd neergeslagen door drie vuisten.
Hij hoorde Lilly nog gillen, en het werd daarna zwart voor zijn ogen...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.