FanFic.nl

Burn After Reading

The Downfall.

Jaar van schrijven: 242 (2359 volgens de oude tijdrekening)

De wereld smeult nog na van de drie atoomoorlogen (2117 - 2121, 2250 - 2263 en 2338 - 2349). Tien jaar van wankele vrede, 242 jaar van nucleaire oorlogsvoering, eeuwen van dood, angst en troosteloosheid. En de tijdloze vraag: wanneer zal het weer beginnen?
Er is veel veranderd. Seizoenen, temperaturen, natuur, ecologie... Niets is gespaard gebleven. De gebieden vroeger bekend als Indonesië, Nieuw-Guinea en Maleisië zijn verzwolgen in de overstromingen. De poolkappen zijn zo goed als verdwenen. Australië is nog een kwart van de grootte van drie eeuwen geleden. Evenaarsgebieden zijn onbewoonbaar en onvruchtbaar. Laaggelegen gebieden zijn door de zee verzwolgen of in moerasland veranderd. De gemiddelde temperatuur is sterk gedaald, en er hangt een permanente wolk om de aarde. Zonlicht is al vijftig jaar lang een fenomeen van horen zeggen.
Ook de bevolkingsaantallen zijn sterk teruggebracht. Oorlog, ziekte, tekorten, straling... En nog anderen verdwijnen gewoon. De wereld is een jungle geworden, een wildernis van beton en stof, technologie en naoorlogse stagnering, eenzaamheid en apathie. Ieder voor zich was nog nooit zo waar.
Sinds de eerste atoomoorlog zijn we een nieuwe tijdrekening ingegaan. Die begint bij het opstaan van het Bewind, die de macht grepen in Europa, de eerste nuke’s lanceerden en in 2121 een gewapende vrede forceerden over het puin dat restte van wat ooit onze wereld was. Het Bewind kwam uit het niets, en ze hebben sindsdien de wereldheerschappij in handen. Het Bewind is onfeilbaar, en wie anders beweert wordt door de staatspolitie opgepakt.
Leden van het verzet, dappere mannen en vrouwen die door elke oorlog en elke vrede heen blijven strijden voor een betere toekomst, verdwijnen vaak zonder een spoor. Iedereen is bang, niemand vertrouwt elkaar, mensen blijven leven uit gewoonte en iedere dag verliezen ze hun hoop meer en meer, tot ze vergeten dat het ooit anders was.
In dit tijdperk leven twee jonge mensen in sector I-12 (het voormalige Duitsland) naast elkaar. Ze hebben geen besef van elkaars bestaan en hebben geen idee dat zij voorbestemd zijn om de mensheid een laatste kans te geven.

Reacties: