FanFic.nl

Oneshots

Who wants to live forever?

Ik keek naar hem, hij keek me indringend aan. Ik wist dat ik het nu moest zeggen, maar ik wist het antwoord niet. Wat moest ik doen? Ik kon verder gaan. Voorbij de hemelse poort. Maar dan? Als ik terug ging, kon ik het haar vertellen. Kon ik haar zeggen dat ik…

Dat ik van haar hield.

Maar kon ik dat wel? Kon ik wel terug gaan? Ik zou er eeuwig moeten blijven. Zou ik dat willen? Waarom zou iemand dat willen? Zou ik alleen maar terug gaan, om te zeggen

Dat ik van haar hield?

Ik had geen pijn meer. Vanaf het moment dat mijn ziel mijn lichaam verliet, had ik geen pijn meer. Zij wel. Zij heeft pijn, omdat ik er niet meer ben. Maar hoeveel pijn zou ik haar doen, als ik er was terwijl ze me niet kon zien, niet kon voelen. Alleen maar kon horen. Woorden als fluisteringen in de nacht. Hoeveel pijn zou het dan doen als ik zei

Dat ik van haar hield?

Ik heb haar die woorden nooit gezegd. Misschien omdat ik dacht dat ik ze niet zou menen. Dat het te vroeg was. Maar wanneer was het dan niet te vroeg? Nu ben ik te laat. Het kan niet meer. Waarom begin ik nu pas te beseffen

Dat ik van haar hield?

Dat is het dus. Ik moet terug. Ze moet het weten. Ik moet het haar vertellen. Dan maar eeuwig blijven, maar het kan niet anders. Ik wil dat ze het weet. Ik wil dat ze weet

Dat ik van haar hield.

Hij knikte, hij snapte me volledig. Hij stond op het punt om me terug te sturen. Terug naar de aarde, waar ik voor eeuwig zou blijven bestaan. Alleen maar omdat ik haar wilde zeggen

Dat ik van haar hield.

Maar opeens stond ze naast me. Onwerkelijk, maar ze was het echt. Ik kon haar zien, ik kon haar voelen. Maar ik was niet terug. Zij was naar mij gekomen. ‘Het is goed,’ sprak ze.

Ik houd ook van jou.

Reacties: