FanFic.nl

Pokemon: New Legend

Episode 30: Charmanders grote held

Het was een mooie dag. Het was erg zonnig en dat was de afgelopen dagen wel anders geweest. Een goeie dag om Bulbasaurs SolarBeam-aanval te oefenen. Bulbasaur concentreerde zich op de zon. Zijn bol gloeide en er kwam warempel een straal uit. De straal richtte zich op de lucht, maar het was iets. Andrew had zijn Pokémon allemaal aan het werk gezet om hun vechttechnieken te oefenen. Hij zag dat Bulbasaur was uitgeput door de SolarBeam.
“Hé Bulbasaur, dat was een mooie SolarBeam. Ga zo door.”� Zei hij.
Brian en Brenna keken toe hoe Andrew zijn Pokémon feedback geeft. Mankey en Charmander hadden weer een vriendschappelijk gevecht, net als Pidgeotto en Poliwag. Het was leuk om te zien hoe klein en zwak deze Pokémon waren toen Andrew ze net ving en het nu steeds beter gaat met hun battle-technieken.
“OK, jongens, stop maar.”� Zei Andrew. “Het is tijd voor wat rust.”�
Andrew haalde zijn Poké Balls van zijn riem en riep eerst Pidgeotto en Poliwag terug. De twee rode stralen slokten de vogel en de water-Pokémon op in de Poké Ball. Andrew pakte twee nieuwe Poké Balls en richtte ze op Mankey en Charmander.
“Keer terug, jullie!”� zei Andrew en de Poké Balls maakten weer stralen richting de twee Pokémon.
Mankey ging gehoorzaam in zijn Poké Ball, maar Charmander sprong weg.
“Hé Charmander, je moet wel wat rust hebben.”� Zei Andrew.
Charmander liep wat rond met zijn gezicht om hoog.
“Ik denk dat Charmander een tijdje uit zijn Poké Ball wil.”� Zei Brenna.
“Het is hier best warm.”� Voegde Brian eraan toe. “Niet gek, dat een vuur-Pokémon als Charmander hier zich wel thuis voelt.”�
Andrew keek naar Charmander.
“Dus jij wilt uit de Poké Ball?”� vroeg hij. “Net als Bulbasaur.”�
Charmander knikte en rende meteen huppelend weg.
“Hé Charmander!”� riep Andrew nog, maar Charmander was al druk bezig de omgeving te verkennen.
“Bulbasaur, blijf bij Charmander, OK?”� zei Andrew en samen met zijn eerste Pokémon ging Andrew achter Charmander aan. Door de vele struiken in de buurt was het moeilijk om Charmander weer te vinden, maar op een gegeven moment was de staart van Charmander makkelijk te vinden. Toen Andrew en Bulbasaur dichterbij kwamen ontdekten ze dat Charmander niet alleen was. Rondom Charmander zat een drietal kleine Charmander, vermoedelijk baby’s.
“Hé Brian, Brenna, kom eens kijken.”� Zei Andrew en Brian en Brenna liepen naar waar Andrew was.
Ze keken naar de kleine koppies met hun grote ogen.
“Ze zijn zo schattig.”� Merkte Brenna op.
“Charmander, wil jij hier een tijdje blijven spelen?”� vroeg Andrew. Charmander knikte.
“Goed, dan gaan wij lunchen.”� Zei Brian.

De Pokémon hadden al gegeten. Nu was het de beurt aan de trainers. Het zachte brood ging vlotjes naar binnen en de melk was lekker warm. Ze zaten er ongeveer een kwartiertje op een open plek in het bos. Opeens was er een metalen geluid te horen. Instinctief stond Andrew op en liep naar de plek waar hij Charmander achter had gelaten.
“Charmander!”� riep hij en hij keek rond. De Charmander waren nergens te zien. Ineens hoorden ze gelach van boven.
“Om de wereld van verder verval te behoeden.”�
“Om de mensen van ons volk te kunnen beïnvloeden.”�
“Om kwaad aardigheid van liefde aan te tonen.”�
“Om dichterbij de sterren te kunnen komen.”�
“Tanja.”�
“Toni.”�
“Team Rocket is sneller dan het licht.”�
“Vecht als een man en geef je over en zwicht.”�
“Bellsprout.”�
“Team Rocket!”� zei Andrew. Boven hem hing een luchtballon in de vorm van een Koffing. Onder de ballon hing een metalen kooi met tralies met daarin vier Charmander. De een groter dan de andere vier.
“Geef Charmander terug!”� riep Andrew.
“Hoe naïef.”� Zei Toni. “Je moet toch weten dat je geschreeuw niet helpt.”�
“Je zou het vriendelijk kunnen vragen.”� Zei Tanja. “Maar dat helpt ook niet. Daag!”�
De vlam in de ballon werd weer opgelaaid en de ballon vertrok.
“Pidgeotto, ik kies jou!”� zei Andrew. “Gebruik je Steel Wing!”�
Pidgeotto’s vleugel werd opgeladen met staal-energie.
Toni drukte op een knopje op de paneel van de ballon. Een grote vlammenwerper kwam tevoorschijn uit de zijkant van de ballon. Deze blies een grote kolom vuur richting Pidgeotto. Pidgeotto’s vleugel brandde een beetje, maar hij landde snel op een tak, om verdere ongelukken te voorkomen.
“Dat helpt niet, Pidgeotto, kom terug.”�
Inmiddels raakte Team Rocket verder uit zicht.
“Het is verloren moeite.”� Zei Andrew, terwijl hij een boom zocht om er tegenaan te zitten.
“Ik ben Charmander kwijt.”�
Andrew snikte. Hij bedacht hoe hij Charmander ooit redde van een Gyarados en hoe Charmander de sterke Raichu van Luitenant Surge versloeg.
“Charmander…”� stamelde Andrew.
Opeens werd Andrew wakker gemaakt door een Flamethrower die rakelings mistte. Andrew veegde de tranen van zijn gezicht en keek naar de boze gedaante die de zon verborg.
“Het is een Charizard.”� Zei Andrew, die even vergat dat zijn vuur-Pokémon weg was. Hij pakte zijn Pokédex er snel bij.
Charizard, de vlam-Pokémon en de volledige geëvolueerde vorm van Charmander. Charizard is een eervolle Pokémon die nooit zijn Flamethrower gebruikt tegen een tegenstander dat zwakker is dan zichzelf.
“Zo, je vindt mij niet zwak genoeg.”� Zei Andrew een beetje boos tegen de Charizard.
Charizard pakte Andrew in zijn grote klauw en bekeek hem aandachtig. Uiteindelijk brulde het.
“Waar was dat voor?”� Zei Andrew. Ineens schrok hij toen hij tranen zag in de ogen van het reusachtige schepsel.
“Ken jij die kleintjes?”� vroeg Andrew.
Charizard zette Andrew weer op de grond. Het staarde naar de lucht.
“Ben jij de moeder van die kleine Charmander?”�
Van schrik keek Charizard naar het kleine schepseltje dat Andrew heette. Charizard knikte.
“Ik snap wat je bedoelt. Eén van die Charmander is van mij.”� Legde Andrew uit. “Ze zijn inmiddels een paar minuten vertrokken.”�
Charizard bedacht zich geen moment en wierp Andrew op zijn rug. Voor hij het doorhad vloog hij op de kolossale rug van de Charizard. Het steeg op tot boven de bomen, zodat de twee makkelijker over het bos konden kijken. Gelukkig was zo’n ballon niet zo snel en makkelijk te vinden uit de lucht.
“Die kant op.”� Zei Andrew, toen hij de ballon zag.
Charizard gleed over de lucht richting de ballon.
Team Rocket zag hen aankomen en zette de vlammenwerper in werking. Het blies een grote kolom vuur richting Charizard en Andrew. Andrew verborg zich achter Charizards kop die de volle laag kreeg. Charizard vloog laag om Andrew af te zetten, maar Andrew weigerde om van Charizard af te stappen. Hij wilde en zou zijn Charmander redden. Zo gingen de twee verder in gevecht tegen de ballon, maar steeds won de vlammenwerper van Team Rocket. De Charmander stonden toe te kijken hoe hun moeder en trainer werden bestookt door de vlammenwerper.
“Charmander, gebruik je Metal Claw!”� riep Andrew door alle heisa die de Charizard en de kleine Charmander maakten.
Charmander probeerde de tralies te breken met zijn metalen klauw, maar de vuur-Pokémon bleek niet sterk genoeg. Hij probeerde het nog eens, maar weer faalde hij. Charmander zag toe hoe hard Andrew het er van langs kreeg. Hij raapte al zijn energie bij elkaar en begon te gloeien. Hij werd ongeveer zo groot als Andrew zonder hoofd en op zijn kop groeide een hoorn. Zijn nagels werden langer en zijn kop hoekiger. Hij schudde de wolk van zich af en ineens stond er een Charmeleon in de kooi.
“Charmander, ik bedoel Charmeleon, goed werk.”� Zei Andrew die niet wist hoe hij moest reageren op zo’n rare situatie. “Probeer je Metal Claw nog eens.”�
Charmeleons klauwen begonnen te gloeien en het hakte in op de kooi, waardoor een van de tralies brak en drie anderen indeukten.
“Nog eens Charmeleon.”�
Met een luide schreeuw sloeg Charmeleon op de rest van de tralies. De tralies aan een kant waren kapot.
“Charmeleon, laat de Charmander eerst springen.”�
Charmeleon hielp de Charmander een voor een te springen op de rug van Charizard. Andrew ving de drie op en zette er twee vlakbij Charizards vleugels en een op zijn nek.
“OK, kom maar, Charmeleon.”�
De Charmeleon sprong uit de kooi in Andrews armen.
“Welkom terug, Charmeleon.”� Zei Andrew.
“Char.”� Zei de zware stem uit de rode Pokémon.
“Klaar, Charizard?”� vroeg Andrew.
Charizard knikte vloog weg van de ballon en er weer naar toe. Het nam een hap lucht en gebruikte een Flamethrower op de ballon. De ballon ontplofte en Team Rocket vloog door de lucht, zoals we zo langzamerhand wel gewend zijn. Charizard landde op de grond naast Brenna, Brian en Bulbasaur.
Brenna was bewonderd hoe gezond en sterk Charmeleon er nu uitzag na zijn transformatie. Snel pakte ze haar Pokédex erbij.
Charmeleon, de vlam-Pokémon en de geëvolueerde vorm van Charmander. Wanneer hij zijn staart in de rondte zwaait, stijgt de omgevingstemperatuur tot ondraagbare hoogtes.
“Hé Charizard, bedankt voor je hulp.”� Zei Andrew. De Charizard lachte, net als haar kinderen.
Andrew keek naar zijn nieuwe Pokémon.
“Charmeleon, je was geweldig, maar het is tijd om afscheid te nemen van onze vrienden.”� Zei Andrew. Charmeleon keek naar de Charmander en spoot een kolom vuur in de lucht.
De Charmander probeerden het na te doen, maar ze schoten per ongeluk in Charmeleons gezicht. Charmeleons gezicht zag helemaal zwart, maar gelukkig kon hij er wel om lachen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.