FanFic.nl

Bianca & Melanie (temporarily)

[Thirteen]

Die avond staan we samen voor de spiegel onze make-up te doen, als we buiten iemand horen toeteren.
‘Felix!’ gil ik in Mels oor. Ik ren naar het raam, om vervolgens mijn hoofd naar buiten te steken en te zwaaien.
‘Oh oh, mijn make-up zit nog niet goed,’ hoor ik Mel achter me mompelen.
‘Nou en, mijne wel dan? Ik ga even de deur opendoen, hij moet maar even wachten,’ is mijn antwoord.
Beneden aangekomen krijg ik de deur bijna niet open en struikel vervolgens haast over de drempel in mijn haast Felix een knuffel te geven. Lachend beantwoordt hij mijn onhandigheid.
‘Wat een enthousiasme,’ grinnikt hij. ‘Ook hallo.’
‘Oh, hi,’ zeg ik opgelaten terug. ‘Kom binnen, we zijn nog niet klaar.’
‘Geen probleem,’ antwoordt hij lachend. Ik neem hem mee naar boven, waar Melanie nog steeds naar haar spiegelbeeld staart en mascara opdoet.
‘Hoi Felix,’ zegt ze afwezig. Hij begroet haar ook, maar in de spiegel zie ik dat hij naar mij kijkt. Ik probeer niet te blozen en begin aan mijn eigen make-up. Smokey eyes met glittertjes, passend bij mijn schoentjes en topje.
Felix kijkt goedkeurend toe. Als we klaar zijn, draaien we ons naar hem toe en blazen tegelijkertijd een kushandje in zijn gezicht. Hij lacht en we lopen met z’n drieën naar beneden.
‘De auto van mijn pa,’ grijnst hij. ‘Speciaal voor twee prinsesjes.’
Galant houdt hij de deur voor ons open. We nemen plaats en de auto rijdt weg.
‘Naar welke disco gaan we eigenlijk?’ vraag ik hem.
‘Zul je wel zien,’ antwoordt hij, waarna hij me een geheimzinnige blik toewerpt in het achteruitkijkspiegeltje.
Een tijdje later zijn we er eindelijk. Met koeienletters staat de naam op de toegangsdeur. Oh hemel, dit is de grootste disco in deze buurt! Het heet Hawaiian Nights, vraag me niet waarom.
Ik ben er nog nooit binnen geweest, mijn moeder vond me te jong om alleen met Melanie te gaan. Dat ben ik ook, je mag er pas in vanaf achttien. Maar Mel en ik kunnen echt wel voor achttien doorgaan en nu is Felix erbij. Bovendien weet mijn moeder niet eens dat ik hier ben, ik heb haar alleen gezegd dat we met z’n drieën uitgaan.
We lopen naar binnen en Felix koopt drie kaartjes. Ze vragen niet eens naar onze leeftijd! Wat is het toch handig om met Felix mee te kunnen, denk ik tevreden. Felix is cool.
Het is vreselijk groot hierbinnen. De muziek is geweldig en de bar enorm! Hier wil ik wel vaker komen, en dan vooral met Felix!
De dansvloer ligt wat lager dan de rest, vandaar dat er trapjes rondom zijn. De vloer is glanzend zwart, net als de muren en het plafond, en er zitten overal spotjes die steeds van kleur veranderen; overal betekent dus echt overal, vloer en muren en plafond. Zoiets heb ik nog nooit gezien.
‘Kom!’ tettert Mel in mijn oor. ‘We gaan iets drinken!’ Ik kan haar bijna niet verstaan, zo hard staat de muziek, maar ze wijst naar de bar en dat begrijp ik.
Ik pak Felix bij de arm en trek hem mee. We komen haast niet door de mensenmassa heen. Als we dan uiteindelijk - na heel wat geduw en getrek - bij de bar aankomen, scan ik de prijslijst en schrik me meteen dood. Wat duur! En ik ben al bijna blut.
‘Maak je geen zorgen!’ roept Felix me toe. De muziek staat hier wat minder hard, ik kan hem zelfs verstaan. ‘Ik betaal!’
‘Je bent een schat!’ gil ik terug. ‘Een Cosmo voor mij!’
Mel bestelt een Bacardi-cola en Felix een biertje. Het is echt waanzinnig duur, maar Felix betaalt zonder blikken of blozen. Ik giet mijn drankje mijn keel in en Felix bestelt meteen een nieuwe voor me.
Na een paar drankjes ben ik al aardig licht in mijn hoofd, maar dat vind ik niet erg. Ik trek Mel en Felix mee naar de dansvloer. Ze draaien hier echt heerlijke dansmuziek, dus we moeten gewoon de dansvloer op!
Mel verdwijnt voor ik haar tegen kan houden; waarschijnlijk heeft ze een hottie gezien. Nu ben ik alleen met Felix. Wat een geluk! Misschien verdween Mel wel expres. Ik draai me om naar Felix en glimlach.
We beginnen te dansen. Eigenlijk kan ik dat niet, volgens mij heeft Felix dat ook door. Hij pakt mijn handen en trekt me mee. Al snel heb ik de slag te pakken. Met Felix en een beetje de mensen naast me bekijken kan het eigenlijk ook niet anders. Hij glimlacht naar me. Achter hem komen Mel en haar hottie voorbij. Ik grijns als ze mijn kant opkijkt en steek mijn duim op.
Ze knipoogt naar me en verdwijnt. Ik laat me meeslepen door Felix en de muziek. Ik heb in geen eeuwen meer gedanst, vandaar dat het zo stroef ging, maar nu is dat helemaal voorbij. Ik ga compleet los. Mijn hoofd tolt, maar ik let er niet op. Ik voel Felix’ handen op mijn heupen en beweeg perfect met hem mee. Het voelt alsof alleen wij tweeën bestaan. Alleen Felix en ik. Was het maar waar!

Reacties: