FanFic.nl

Bonnie & Clyde

Hoofdstuk 38 Slot

Vandaag worden de twee politieagenten begraven en de voltallig collega’s zijn aanwezig. Van de inspecteurs ontbreken Urs en David. Urs omdat hij nog steeds niet gevonden is en David ligt nog steeds in het ziekenhuis. Hij is geopereerd en is nu buiten levensgevaar. Natalia wijkt niet van zijn bed.
“Ben je wakker lieverd?”� Hij glimlacht naar haar.
“Ja. Liefje ga naar huis, zodat je rust krijgt. Je moet aan onze baby denken”� fluistert hij.
“Ik doe niets anders dan aan jou en onze baby denken David.”� Ze strijkt een lok uit zijn gezicht en drukt een kus op zijn voorhoofd.
“Hoelang moet ik hier nog blijven?”�vraagt hij.
“Enkele weken, denk ik”� zegt ze luchtjes.
“Redt Seb het alleen?”� vraagt hij.
“Seb redt zich prima alleen”� klinkt het, op dat moment, vanuit de deur.
“Seb”� roept Natalia blij. “Wat fijn dat je ook even komt.”�
“Hoi Natalia, hoe is het met jullie twee?”� vraagt Seb. Ze glimlacht trots.
“Goed, dank je wel.”�
“David ik ben blij jou weer aan de beterende hand te zien. Ik had Natalia niet onder ogen durven komen als jij het niet overleefd had.”�
“Seb, niet doen. Dat kan nu eenmaal gebeuren in jullie werk. En David heeft het overleefd”� zegt ze.
“Goddank wel. Maar ik kreeg vanmorgen een geheimzinnige brief. Daar stond in dat Urs Bühler is opgenomen in de familie en met directe ingang ontslag nam. Ik vraag me af of dit Urs eigen keuze was”� zegt Seb nadenkend.
“Dat betekent dus dat hij ook op de zwarte lijst staat en Italië niet meer in mag?”� vraagt David. Seb knikt.
“Waarschijnlijk weI. Maar aan de andere kant geloof ik niet dat Urs dingen uithaalt waardoor hij in de problemen komt. Daar voor is hij veel te veel politieman. Ik denk eerder dat hij iets heel anders gaat doen, zodat hij bij zijn geliefde kan blijven. Dat lijkt mij erg moeilijk om te moeten kiezen. Ik maakte destijds de verkeerde keuze. En of Urs er nu goed aan doet weet ik ook niet maar ik gun die jongen alle geluk van de wereld”� gaat Seb verder. David knikt begrijpend.
“Dan zullen we er maar weer samen de schouders onder zetten, hé Seb?”� Seb knikt en neemt afscheid van David. De bankovervallen zullen wel niet meer opgelost worden al denkt hij wel dat er ook geen nieuwe meer zullen komen van het duo Bonnie & Clyde. Wat zou hij graag weten of Maria Gonzales en die man van haar dit werkelijk waren. In gedachten verzonken rijdt hij naar huis.

Daar aangekomen wordt hij stormachtig begroet door Elisa. Hij tilt haar op en gooit haar in de lucht om haar vervolgens weer op te vangen. Elisa gilt het uit van pret.
“Hoi meisje van me”� fluistert Seb in haar oortje. Ze giebelt en fluistert in zijn oor.
“Papa, mama heeft een verrassing voor jou.”�
“Voor mij? Eerlijk waar?”� vraagt Seb enthousiast. “Wat is het dan?”� Zijn dochter schudt driftig haar hoofdje.
“Nou dan ga ik mama opzoeken en dan ga ik haar kietelen net zolang ze mij het vertelt”� zegt Seb grijnzend. Hij loopt naar het winkeltje van Sofie, dat een groot succes blijkt te zijn.
“Sofie?”� roept bij als hij binnen komt. Ze komt van achteren af met een krat druivensap, die ze in de vitrine van haar winkel zet.
“Seb je bent er al. Hoe is het met David?”� Seb geeft haar een kus en vertelt dat David aan de beterende hand is.
“Gelukkig maar want de baby moet binnen nu en een maand komen. Als het maar niet te zwaar voor Natalia is”� zegt ze bedenkelijk.
“Zeg schat nu even wat anders, die kleine dondersteen van ons zei dat jij en verrassing hebt voor mij.”�
“Elisa, je mocht papa niks verklappen”�zegt Sofie berispend.
“Nou mama ik heb alleen verteld dat jij een verrassing hebt maar niet dat ik een broertje of zusje krijg”� gooit de kleine meid er verontwaardigd uit. Om in het volgende moment geschrokken haar handje voor haar mond te houden.
Seb kijkt Sofie aan.
“Sorry, lieverd ik had je dit zelf willen zeggen maar Elisa was mee naar de dokter en die begon gelijk over dat ze een broertje of zusje kreeg en toen…………”� Seb is in twee stappen bij haar en neemt zijn vrouw stormachtig in zijn armen en smoort haar mond met een kus. Als hij haar even later los laat kijkt hij haar overgelukkig aan.
“Dat is het allerbeste nieuws dat ik in tijden heb gehad, weet je dat ook wel. Ze glimlacht.
“Dat vind ik geweldig lieverd, dat jij er zo blij mee bent. Nu worden wij een echt gezin en deze zwangerschap en opvoeding ga jij helemaal meemaken. Ik ben zo gelukkig Seb.”�
“Ik ook lieverd, ik kan bijna niet wachten tot onze zoon geboren is.”� Sofie kijkt hem lachend aan.
“Misschien krijgen we nog wel meer girl-power erbij.”�
“Ook goed, maakt mij niet uit alles er maar alles op en aan zit.”� Iemand trekt Seb aan zijn broekspijp.
“Lisa, wil ook knuffelen”� klinkt het naast hem. Hij tilt haar op en geeft haar en dikke knuffel. Hij houdt van haar, van Sofie en van de baby die op komst is.

Urs heeft zich, na een lang ziektebed, bij de situatie neergelegd en een boerenbedrijf opgestart in Zwitserland. Hij is verhuist van Bern naar Wallisau een piepklein bergdorp waar niemand hen kent. Hij is maar wat blij dat de Galatsy familie niet van hem verwachtte dat hij met hun onderwereldpraktijken mee zou doen. Na een goed gesprek met haar vader, heeft hij hen geholpen met deze boerderij te kopen en de rest moeten ze zelf doen. Heel anders dan het politiewerk maar het geeft wel enorm veel voldoening. Koeien en geiten melken. Stallen uitmesten. Groente van het land halen en weer nieuwe zaaien. Hij vind het alleen jammer dat hij geen contact meer mag hebben met David en Sebastien. Hoe graag had hij hen nog eens willen spreken en uit willen leggen waarom hij nu niet meer bij de politie wil en kan zijn. Maar aan de andere kant weet hij dat Seb en ook David hem zullen begrijpen en hem niets kwalijk nemen. Hij loopt de berg op naar zijn huis en ziet Ginevra al op het terras staan. Voor haar heeft hij letterlijk alle schepen achter zich verbrand.
“Urs, kom je? Het eten is klaar”� roept ze vanaf boven.
“Ben zo bij je, lieverd.”� Hij fluit naar de hond die aan het ronddollen is in de weide.
“Ik wil eerst een kus en dan wil ik weten of jullie nog van mij houden”� zegt Urs als hij de keuken inloopt. Ze knuffelt hem.
“Ik kan je natuurlijk wel zeggen dat ik van je houd maar deze hier, kan dat nog niet zelf. Ze legt haar handen op haar zwangere buik en kijkt Urs verliefd aan. Voor hem zou ze alles opgeven. Ze was eerst niet blij met haar vaders en haar ooms actie, maar gelukkig heeft Urs niets overgehouden aan die overval en bleek hij meer dan bereid het politie leven de rug toe te keren. Beiden moesten een leven in Italië achter zich laten maar daarvoor in de plaats hebben ze een heel nieuw leven terug. Een leven samen.


Vijf jaar daarna:
Er is een receptie ter gelegenheid van het eervolle ontslag van inspecteur Izambard, die besloten heeft zich op zijn wijngoed te storten samen met zijn vrouw Sofie. Collega’s, vrienden en familie zijn in grote getale gekomen om met hem afscheid van het politiewerk te nemen. Tegelijkertijd betekent dit voor David dat hij hoofdinspecteur is geworden. Een titel waar hij apetrots op is. Natalia staat naast hem en neemt gelukwensen in ontvangst voor de benoeming van haar man. De kleine Dave amuseert zich met de kinderen van Seb. Elisa is negen en kan goed op de kleintjes letten. Haar broertje Luca vindt het maar niets zo een grote zus. Lachend kijkt Seb de kinderen na, als hij weer voor zich kijkt, ziet hij Urs staan. Hij is blij verrast.
“Urs, mijn god jongen, wat heerlijk jou te zien.”� Seb omhelst hem stormachtig.
“Seb, ik moest komen om jou nog één keer te spreken en alles uit te leggen”� begint Urs.
“Hoeft niet jongen, die zaak ligt al jaren in de kast en daar laten wij hem ook. Hoe is het met je? Ben je gelukkig geworden met Ginevra?”�Urs knikt overgelukkig en kijkt waar Ginevra en Sepple zijn.
“Mag ik jou dan aan mijn vrouw en mijn zoon voorstellen”�zegt Urs. Seb geeft beide een hand en knikt Urs bemoedigend toe.
“Zal ik jou dan aan onze nieuwe hoofdinspecteur voorstellen?”� zegt Seb lachend.
“David, mag ik jou voorstellen aan…”�begint Seb. David vliegt Urs om zijn nek.
“Ursje alles goed met jou?”� Urs knikt geëmotioneerd.
Later na de receptie heeft Urs eindelijk de kans om met Seb en David te praten over wat er vijf jaar geleden gebeurt is.
Door deze hernieuwde kennismaking kan Urs een hoofdstuk in zijn leven verwerken en afsluiten. Hij slaat zijn arm om zijn vrouw en zegt: “Zullen we maar weer eens naar huis gaan.”�
“Is goed Urs, op naar Zwitserland. Sepple, kom je mee?”�
“Ja mama,”� klinkt het heldere kinderstemmetje.




Epiloog

Maar nu vraagt iedereen zich natuurlijk af wat er met die twee bandieten gebeurt is……………………..
Nou vooruit dan nog even naar Lugano een blik werpen bij de familie Marin………………………..


“Maria, waar ben je?”�
“Boven Carlos.”� Hij stuift de trap op. Hij glimlacht als hij haar ziet. Ze is werkelijk kogelrond.
“Doe jij een beetje rustig aan lieverd?”�
“Kan niet”� zucht ze. “De baby komt.”� Carlos raakt helemaal in paniek.
“Wanneer, hoe? Wat moet ik doen?”�
“Nu, hier en de dokter bellen”� fluistert ze tussen de weeën door. Carlos belt snel de arts, die belooft direct te komen. Hij voelt zich zo hulpeloos als Maria al het werk aan het doen is. Dit is hun eerste kind en hij weet echt niet wat hij kan verwachten. Als na uren lang hard werken eindelijk gehuil klinkt, kijkt Carlos naar het hoopje mens op Maria’s buik.
“Gefeliciteerd u heeft een gezonde dochter. Hoe noemt u haar?”� vraagt de arts.
“We noemen haar Hope”� zegt Carlos, zijn dochter en zijn vrouw een kus gevend.
Maria kijkt gelukkig naar haar man. Na een onstuimig leven is alles weer in een rustig vaarwater gekomen en kunnen zij gelukkig zijn met elkaar. Ze kunnen Zwitserland niet meer uit want ze staan nog steeds op de zwarte lijst, maar dat deert hen niet. Zwitserland is hun nieuwe thuis. Hier kunnen zij weer gelukkig zijn. En dat geluk is vandaag bekroond met een wolk van baby.


Einde

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.