FanFic.nl

Bianca & Melanie (temporarily)

[Fourteen]

Later op de avond.
Na een hele tijd met Felix te hebben gedanst, staan we eindelijk weer aan de bar. Melanie heb ik de hele avond niet meer gezien. Ze is, om het maar eens met een spreekwoord te zeggen, in rook opgegaan. Nu is dat niet zo handig, want we vertrekken zo. Melanie mag wel weer eens uit de rook stappen.
‘Melanie mag onderhand ook wel weer tevoorschijn komen!’ schreeuwt Felix in mijn oor.
‘Ja, dat dacht ik ook net!’ schreeuw ik terug en op dat moment komt Mel uit de mensenmassa gelopen. Ze ploft naast ons neer en bestelt nog een Bacardi-cola.
‘We gaan zo weg!’ roep ik haar toe. Ze knikt en gooit snel haar drankje naar binnen.
‘Laten we gaan!’ schreeuwt ze vervolgens terug.
We staan op en met z’n drieën banen we ons weer een weg naar de uitgang. Het is bijna zomer, een jas hebben we dus niet nodig. Bovendien zijn we met de auto.
‘Eigenlijk mag ik nu niet rijden, maar anders komen jullie niet thuis,’ lacht Felix. Zo dronken is hij anders niet, volgens mij heb ik meer alcohol op dan hij.

Als we bij mijn huis komen, helpt Felix ons uitstappen. Melanie blijft bij mij slapen vannacht, dat is handiger voor haar. Mel strompelt al naar boven - ze heeft zich helemaal kapot gedanst - als ik Felix nog even wil bedanken.
Ik draai me naar hem om en meteen valt het me weer op hoe leuk hij is. Vooral met dat shirt dat een stukje openstaat en dat lieve lachje...
‘Ik vond het geweldig vanavond,’ zeg ik tegen hem. ‘Echt super.’
‘Ik ook,’ glimlacht Felix. ‘Moeten we vaker doen. Slaap lekker, Caatje.’
Normaal gesproken haat ik het als mensen mij bijnamen geven, maar uit Felix’ mond klinkt het juist schattig.
‘Slaap lekker,’ mompel ik en wil me weer omdraaien, als hij zich plotseling vooroverbuigt en een zoen op mijn wang drukt, vlakbij mijn mond. Dan stapt hij in zijn auto, wuift en rijdt weg.
Mijn wang tintelt. Ik ben me van maar één ding bewust: Felix heeft me een zoen gegeven. Plotseling voelt het alsof ik kan vliegen.

Reacties: