FanFic.nl

I_love_you°°°

Vrijdag (deel 1)

Vrijdag

“Het was heel fijn dat jullie wilden komen,”� bedankte Carlisle Charlie, Billy en Sue die klaarstonden om te vertrekken naar het vliegveld.
“Nee, jullie bedankt voor de uitnodiging!”�
“Geen probleem, Sue, jullie zijn altijd welkom. Bella en Edward zullen jullie naar het vliegveld brengen. Ik denk dat jullie dan maar beter kunnen vertrekken als jullie je vliegtuig niet willen missen.
“Oké, bedankt nog iedereen voor de pakjes,”� zei Charlie nog een laatste keer voor hij in de auto stapte. De hele ochtend was verloren gegaan aan het afscheid. Eerst had Renesmee haar nieuwe kamer gekregen. Die konden ze gisterenavond nog niet geven omdat het bed pas deze ochtend geleverd werd. Daarna hadden ze van iedereen afscheid genomen. Seth en Elizabeth bleven nog een tijdje hier. Seth had wel moeten beloven dat hij zijn moeder elke dag ging bellen. Hij ging het waarschijnlijk niet vergeten aangezien Sue hem er het laatste uur om de 2 minuten had aan helpen herinneren.
“Bella, kom je, of ze missen hun vliegtuig nog,”� riep Edward naar mij toen ik Nessie nog een knuffel gaf.
“Ja ik ben daar,”� riep ik terug naar mijn echtgenoot. “ We zijn zo terug Ness.”� Ik liep naar de auto waar Charlie al ongeduldig met zijn voet aan het tikken was. Dat was zo een lastige gewoonte van hem, zeker nu ik het perfect hoorde. Ik stapte in en Edward stoof weg. Tijdens de rit werd er niks gezegd dus ik zette maar wat muziek aan. Op het vliegveld aangekomen hielp Edward Billy uit de auto en terug in zijn rolstoel. Ik hielp Sue met haar koffer die eigenlijk halfleeg was sinds alle pakjes eruit waren.
“Help je Seth onthouden dat hij me alle dag belt?”� Vroeg ze nog en laatste keer voor ze door de controle moest.
“Ik zal het hem elke dag zeggen,”� beloofde ik haar. Ik gaf Charlie nog een knuffel en beloofde dat we binnenkort nog eens op bezoek gingen komen.

Toen we terug thuis kwamen was iedereen in de garage. Ik hoorde ze allemaal door elkaar praten en vroeg me af wat er aan de hand was. Edward beet op zijn tanden en dat maakte me alleen maar nieuwsgieriger.
“Wat is er aan de hand,”� vroeg ik hem aangezien hij alles al had kunnen zijn in de gedachten van onze familie.
“Je fiets.”� Zijn korte antwoord verklaarde alles. Ze waren aan het discussiëren over wie er eerst mee zou mogen rijden. Ik gniffelde bij de gedachte van een familie vampiers die zo rijk zijn als de zee diep is en vechten om een stomme fiets.
“We zullen ze snel eens allemaal teleurstellen. Ik ga er eerst oprijden sinds het mijn fiets is,”� antwoordde ik terwijl we uit de auto stapten en erbij gingen staan.
“Ah, mama, eindelijk. Ze wilden je fiets nemen en er mee rijden, Emmett om precies te zijn,”� zei Nessie toen ze ons in het oog kreeg.
“Allemaal aan de kant, IK ga er eerst mee rijden.”�
“Mag ik daarna?”� Vroeg Emmett op een toon waarvan hij denkt dat niemand hem kan weerstaan.
“Nee, ik denk dat Nessie of Edward ook wel eens willen, jij mag als niemand meer wil.”� Fout gedacht dus Emmett. Hij toverde een pruillipje tevoorschijn en ik keek eens kwaad terug.
Ik nam de fiets en ging er voorzichtig opzitten. Ik duwde zachtjes op de pedaal en weg was ik. Ik trapte zo zacht dat het leek alsof ik en veertje probeerde vooruit te schoppen. Ik reed naar buiten n deed een rondje in de tuin. Toen ik besloot dat het te traag ging trapte ik iets harder en ik vloog vooruit. Ik zou zo de ronde van Frankrijk kunnen winnen. Zonder ook maar een klein beetje te zuchten. Na drie rondjes was ik het beu en ik reed terug naar mijn familie waar ik elegant van de fiets sprong.
“Mag ik nu?”� vroeg Renesmee. Ik knikte en gaf haar de fiets.

Reacties: