FanFic.nl

Designed to Kill

Hoofdstuk 5

"Opstaan!"

Déjí  Vu?
Nee.
Mijn moeder stond gisteren aan me...
Te plukken... Ik heb niks gedacht.
Waarom moet ze nu altijd aan me staan trekken.
Ik word heus wel van zelf wakker.
Eigenlijk niet maar...


"Mam!" gromde ze.
"Ja anders kom je te laat!"
"Echt niet!" schreeuwde ze terug.
"Ik ken je!"

Kende mijn moeder me?
Nee, wat een schok!

"Goh... hoe kan het ook anders" mompelde Dex.
Haar moeder vertrok en mopperend zocht ze wat kleding bij elkaar.

Het ontbijt ging anders dan gisteren.
Zonder woorden en met een hels ochtend humeur rende Dex naar buiten, snel griste ze de autosleutels van haar moeder mee.
Zonder pardon startte ze de motor en scheurde weg.
Met gierende banden door elke bocht.
Slippend door de ijzige weg.
Toen ze bij de school was drukte ze al haar gewicht op de rem.
Mensen keken verschrikt en hielden hun neuzen dicht.
De geur van geschroeid rubber op de ijskoude weg maakte een stank.

Geweldig. Fijn. Geweldig. Fijn.
Wat een positieve gedachten toch...
GEWELDIG.
En weer begint het hier te schreeuwen.
Waarom?
Omdat ik het even zat ben.
En waarom?
IK HEB OOK WERKELIJK GEEN IDEE!
Wat ben ik ook een hysterische trut en wat staat hij nu weer te lachen?

"Je bent fenomenaal"
"Niet. En waarom praat je eigenlijk tegen me? Ga lekker bij je perfecte familie zitten. En neem dat jonge perfecte broertje met je mee"

Fout geantwoord Fout geantwoord. Je gaat niet door naar de volgende ronde. Oh leuk humoristisch ten top. Niet.
Maar... hij is zo perfect maar hij laat het zo komen dat ik hem niet uit kan staan.
En hoe wist hij dit nu weer...
Gedachten lezen?
Ik geloof het niet meer.
Is er soms meer?
Even lijkt hij te perfect om mens te zijn.
Fijn, zelfs mijn gedachten lachen me nu uit omdat ik denk dat hij geen mens is. En waarom loopt hij nu weg? En waren zijn ogen echt anders?
Ach hou er ook over op. En waarom ben ik zo druk?
Waarom denk ik toch zo... veel.
Waarom... ja iedereen denkt. Niemand kan niet denken. Want telkens wanneer mensen denken dat ze niet denken denken ze want ze denken dan dat ze niet denken en... laten we hier maar mee stoppen. Wacht Smeagol?
Waarom zou Smeagol in mijn hoofd zitten. ... Omdat we met wij praten weet je wel. Oh haha grappig dat deed je bewust. Wacht waarom is het schoolplein leeg?

"Omdat de lessen beginnen, en sorry dat ik zo bot weg liep"
Verschrikt draaide Dex zich om.
Achter haar stond Edward weer.
"Kom" zei hij toonloos.
Ze volgde hem naar de les.

Als mensen dus zeggen dat ze de hele les aan iemand hebben gedacht.
Hoe doen ze dat dan?
Is het dan ook echt zo dat mensen dan alleen maar dat persoon in hun hoofd zien? En hoe zien gedachte lezers dat? Zien die die foto dan ook?
Wat als ik nu dus uitgebreid en ongestoord dus aan Jasper denk...
Aan Jasper en alles wat ik met hem zou kunnen doen?
Edward nog geen reactie?
Hmm wat als ik er nog gedetailleerder aan ga denken nog uitgebreider. 'Oh Jasper', 'h...'
Haha het werkt. Je hoest.

Edward begon opvallend te hoesten.
"Ik weet niet wat het met je is. Maar gedachten lezen? Volgens mij niet alleen dat!"
"Nee. Het is gewoon gedachte lezen. Google't maar"
"Oh ja natuurlijk... Google. Daarmee krijg je een heleboel links naar je hoofd geslingerd en die verwijzen je naar sites door mensen opgezet hoe weet je dan dat iets echt is"
"Ja geen idee" antwoordde de leraar plots.

Fijn. Meneer ruik-mijn-adem-en-val-dood-neer staat voor me.
Alsof hij verrotte vis gegeten heb. Of erger. Kattenvoer. Dat is goor. Nou die droge brokken nog niet eens... en waarom denk ik daar aan? Ja toen ik veertien was heb ik het inderdaad geproefd, Edward. Maar zijn adem stinkt. En ... dit is ridicuul. Ik praat dus met jou via mijn gedachten? Nee ik word gewoon gek... En waarom bewegen de lippen van de leraar nu.

"Omdat hij je strafwerk geeft" fluisterde Edward.
"Slim opgemerkt, meneer Cullen"
Beide liepen met gebogen hoofden de klas uit.
Beide fronsend en naar beneden kijkend.
"Fijn"
"Mee eens"
"Wat kan je nog meer?"
"Piano spelen"

Geniaal antwoord.
Zou ik ook doen als iemand mij dat vroeg.
En hij is slim genoeg om te weten dat ik dat andere bedoelde maar.
Waar zit nu mijn uit-knopje?

'Ja ik weet dat je dat andere bedoelde alleen wat ik niet weet is wat ik er op moet antwoorden', zei hij.
'Ah', zei Dex fronsend.
'Kon je het wel volgen?'
'Ja...'

Altijd hebben we logica altijd, altijd! Waarom nu niet?
Waarom niet zo'n nutteloze niet logica logica....
Zoals denken dat je niet denkt terwijl je denkt want je denkt dat je niet denkt... en etcetera. Dat moet er toch ook met weten zijn nietwaar?
Vast niet...

Edward begon te lachen.
'Ja ik vind het ook zo leuk, het nablijf lokaal'
'Om strafwerk te schrijven', voegde hij er aan toe.

...
Mijn hersens vallen uit.
Of ik heb mijn uit knopje gevonden.

Reacties: