FanFic.nl

Rules are made to be broken [TH]

Rules are made to be broken [TH] *26*

Fijn, we hadden het eerste uur uitval. Komen ze ook lekker op tijd mee aan. Snel sms ik nog even Jimmy, dat hij niet het eerste op school hoefd te zijn. Syl en Levi waren er ook nog niet, evenals Yasmin. Jade had wel gewoon het eerste les, dus die kwamen we al snel tegen bij de kluisjes. Ze had het eerste uur CKV. Niet echt lekker om je dag mee te beginnen, en zeker niet op een maandagmorgen. De tweede bel schalde door de gangen, en Jade strompelde weer weg van ons, ze was duidelijk nog hélemaal niet uitgeslapen. Yuuki en ik lopen terug naar buiten en laten ons op het gras vallen. De zon scheen al warm op onze gezichten, en ik genoot van het mooie weer. Af en toe hefde ik me hoofd op om te kijken wie er allemaal langsliepen. Zachtjes stoot ik Yuuki aan, die me vragend aankijkt. Ik trek een kots-gezicht en ze snapt al wat ik bedoel. Die hele bende van Kathlin komt aangelopen. Die het natuurlijk über-stoer vinden dat ze het eerste uur te laat zijn. 'HAHAHA! DE HULK!' giert ze van het lachen. Ik had me blonde plukken laten vervangen door groene plukken, dat had Yuuki bij me gedaan. Ze wou later misschien wel kapster worden, in ieder geval dingen met mensen hun haar doen. En ze kon het goed, dat moest ik toegeven. De hele bende huppelkutjes barst in een schaterlach uit. Ik trek arrogant me wenkbrauw op en kijk met een droge blik terug. Ik zie Yuuki woedend naar het groepje kijken, en merk dat ze moeite heeft zichzelf in te houden. 'Hou je bek toch' mompel ik terug. 'Mijn haar zit tenminste op een goede manier, dat van jou is gewoon een uit de lucht geplukt vogelnest.' zeg ik ernog achteraan. Ik zie hoe Kathlins volgeplaarmuurde gezicht langzaam rood word van woede. 'Ga toch bij je ouders zeiken! Onee.. dat kan je niet, die hebben je uit huis getrapt' gilde ze op een sarcastisch toontje. Okee, nu was de maat vol, woedend sta ik op en loop in de richting van het groepje. Kathlin was dan wel lang met der 1 meter 75, en ik mocht dan wel heel klein lijken vergeleken bij haar, maar bang was ik zéker niet voor der! Als ze zo begon, kon ze het krijgen ook. 'Zeg dat nog eens, maar nu recht in me gezicht' grom ik kwaad, en priem me wijsvinger in der borstbeen. 'BLIJF MET JE TAKKEN VAN ME AF, VIES KIND!' gilt Kathlin hysterisch. 'Wí�T BEN IK?' gilde ik terug. Mijn gezicht stond nu écht op onweer. Nog één zo'n opmerking en ik zou der vol op der bek rammen. 'Ik zei, dat JE...EEN...VIES...KIND...BENT!' krijste ze. Meteen ram ik vol me vuist in der maag. 'Ik heb je gewaarschuwd..' sis ik nog, voordat ik weer naar Yuuki loop. Dat kind zou niet weer snel der bek opentrekken.

Reacties: