Hoofdcategorieën
Home » Antic Cafe » NL goes to Japan (saved by the bell) » hoofdstuk 32
NL goes to Japan (saved by the bell)
hoofdstuk 32
Ik kijk Fenna die tegen Kanon aan kruipt bezorgd aan. Ik ga zelf ook tegen Takuya aan liggen. Ja liggen ja ik heb de hele bank in beslag genomen met mijn lichaam. Takuya slaat een arm om me heen. Ik kijk glimlachend om hoog naar zijn gezicht. En moet oppeens denken aan wat Kanon zij. Mischien moet ik het maar eens met Takuya over hebben. Kinderen. Eigenlijk wil ik wel van die kleine onderkruipsels. Ik zie het al helemaal voor me takuya stoeiend met ons zoontje in de woonkamer en ik met ons dochtertje aan op de bank met een van haar poppen. Ik zucht en kijk voor me.
"Wat is er?" vraagt Takuya en streelt over mijn arm.
"Ik wil zo even met je praten" zeg ik serieus.
Takuya kijkt me vragend aan. "Uh....okeej"
Ik kijk naar mijn verlovingsring.
"gaat het over trouwen?" vraagt hij.
Ik kijk weer naar ze gezicht.
"Wil je niet meer."
"Wat? Natuurlijk wel! wat denken jij nou!" roep ik.
"ow...gelukkig ik was even bang"
"dat hoeft helemaal niet, Ik houd van je!"
takuya kijkt me met een grote lach aan. en geeft me een zoen op mijn voorhoofd.
Ik kan een gaap niet onderdrukken en ik voel dat mijn ogen het moeilijk krijgen met open houden.
"Zullen we maar gaan slapen dan." zegt Takuya lachend.
Ik moet ook even lachen en knik "dat is wel een goed idee ja"
Ik sta op. "Kom we gaan slapen" zeg ik tegen de rest. Ze staan op en volgen ons naar boven.
"Waar wou je het over hebben?" vraagt Takuya als we in bed liggen.
Ik draai me op mijn zij zo dat ik hem goed kan aan kijken. "Ik moest net zo oppeens denken aan de grap van Kanon."
"Welke grap?"
"Over wanneer de kinderen komen."
"En nu vraag je je af of ik dacht dat hij het serieus bedoelde?"
"Nee...maar...Ik wil eigenlijk wel heel graag kinderen" Ik pak zijn hand en speel een beetje met zijn vingers.
"En jij vraagt je af of ik ze ook wil"
"Ja"
Hij slaat zijn arm om mijn middel. "Ik wil ze ook heel graag" zegt hij met een glimlach en geeft me een zoen.
Ik kijk hem lachend aan. "Echt?"
"Echt"
Ik kruip tegen hem aan en val met een gelukkig gevoel in slaap.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.