Hoofdcategorieën
Home » Cinema Bizarre » your love is a lie (Slash) » I miss the real Strify...
your love is a lie (Slash)
I miss the real Strify...
"Als Kiro dit gedaan heeft! dan....dan.."
"Hé wie zegt dat Kiro haar hier heen heeft gehaald?" Strify gaat voor me staan.
"Nou hij wouw ons het huis uit vanmiddag"
Ik zie Steffie onze kant op komen. Ik loop om Strify heen. "Wat doe jij hier?" vraag ik kwaad aan haar.
"Ik miste je" zegt ze zwoel en wilt haar armen om me heen slaan. Ik duw haar achter uit. "Wanneer dringt het tot je kop door dat ik je niet meer hoef!" schreeuw ik naar haar.
"Schatje toch, wint je niet zo op" zegt ze en wilt weer naar me toe komen.
Ik laat mijn tassen vallen en sla met mijn vuist in haar gezicht. Ze valt op de grond.
"Aaw...Klootzak!" Kreund ze en slaat haar handen voor haar gezicht.
Strify pakt mijn armen vast. "Shin...Stop...Rustig aan."
"laat me los" Sis ik.
"Nee, jij moet rustig doen"
Steffie staat moeizaam op, spuugt voor mijn voeten en rent weg.
Ik laat mijn hoofd zakken en kijk naar de grond. Ik voel de tranen al op komen.
"Kom, dan gaan we naar binnen. Dan krijg je een kop warme chocolademelk, goed?" Zegt Strify zachtjes in mijn oor.
Ik knik. Ik pak de tassen en loop samen met Strify het gebouw in.
"Zo dit heb je wel verdient" zegt Strify die zo als beloofd een kop warme chocolade melk voor me op de tafel zet. Hij gaat naast me zitten en neemt een slok uit zijn eigen kop. Maar zet hem snel naast de mijne op de tafel, omdat het toch nog te heet is.
We kijken allebij in onze eigen gedachten voor ons uit.
"Waar is Kiro eigenlijk?" vraag ik als ik het toch te stil vind worden.
"Geen idee"
"Hij wou toch het huis voor hem alleen hebben?"
Strify kijkt op zijn horloge. "Het is al half 6 hoor Shin, de middag is voorbij. Hij zal wel naar iemand toe zijn gegaan"
Ik haal mijn schouders op en pak de kop van de tafel en neem een slok. Strify volgt mijn voorbeeld.
Ik kijk naast me en zie dat Strify gelijk zijn gezicht blozend weg draait. Ik zal het wel verbeeld hebben. Strify en blozen. Jeah, right.
"Shin?" hoor ik dan naast me.
"Ja?"
"ach, nee, laat maar"
Nu doet hij het weer. Weer zo vaag. "nee wat is er?"
"Niks, niks, laat maar zeg ik toch!" Hij staat op en loopt naar zijn kamer. Okee.
Ik sta op en loop naar de deur. "Strify?"
"Nee, je mag niet naar binnen" hoor ik hem zeggen.
"Ow, oke. Dan blijf ik wel hier zitten"
"Nee, ga maar gewoon naar de woonkamer zet een muziekzender op ofzo, of ga iets leuks doen buiten" Het lijkt wel of hij ergens bang voor is.
"Strify, wat is er met je aan de hand? Als er iets is kan je het me altijd vertellen hè"
"ja, ja. Maar ga nu maar weg."
"Het is dat je het zo lief vraagt." zeg ik boos, omdat ik wil weten wat er met hem aan de hand is. Ik sta op en loop naar de woonkamer. Ik pak mijn Ipot en doe de oortjes in mijn oren. Ik ga op de bank zitten en trek mijn benen op. Ik leg mijn kin op mijn knieën en kijk naar de de deur van de woonkamer, wachtend op dat de deur open gaat en Strify vrolijk komt binnen huppelen met een reep chocola in zijn hand en druk pratend over wat hij vandaag heeft mee gemaakt. Ik mis de oude Strify.
Snel verder<3