FanFic.nl

Oude sa's

Dat liefde verboden is...

‘Wilt u nog wat te drinken?’ Vroeg een vrouw die voor me stond. Ik zei dat ik niks hoefde en keek om me heen. Iedereen die ik kende waren aan het dansen. Ze hadden erge lol, maar vroegen niet om mij. Ik weet niet waarom, maar ik had gezegd dat ik pijn had in mijn buik. Een van mijn vrienden keek even om, om zeker te zijn dat ik niet wou dansen. Met een sip gezicht ging hij toch maar naar zijn andere vrienden. Ik zuchtte en keek maar om me heen. Ik keek iedereen aan en toen naar de jongen die daarnet met een sip gezicht vertrok. Dat is Bill Kaulitz, de zanger van een rock band genaamd Tokio Hotel. Hij is lief en erg leuk, vind ik tenminste. Ik bekeek hem van top tot teen. Ik zag zijn glimlach op zijn gezicht en ik kreeg er ook eentje. Als ik zie dat hij een glimlach heeft of erg vrolijk is, word ik zelf ook blij. Hij had zijn haar vandaag maar plat gedaan en had gewoon zijn make-up op. Veel mensen vinden het maar raar staan,dat make-up, maar ik vind het juist leuk.
Ik voelde ineens mijn mobiel trillen in mijn broek. Een berichtje. “Heee schat!Hoe gaat het daar&hebben jullie veel plezier?Ik heb denk ik erg slecht nieuws.Ik heb daarnet weer een visioen gehad.Je snapt het verder wel.En kweet bijna bij wie.Ik twijfel tussen2mensen.T kan natuurlijk ook beiden zijn,maar ik denk er nog wel een keertje over..xx,Moos”� Stond er. Dat was dus Moosly. Ze heeft vaak visioenen enzo en ze komen allemaal altijd uit. Vaak gaan ze over leven en dood, dus dit keer zal het wel over de dood gaan. Ze kon niet komen omdat ze zei dat ze ziek was. Dus niet, ze wou mediteren en stilte hebben. Dat wilt ze vaak 1 of 2 keer per maand. Ik sloot mijn mobiel en schoof het weer in mijn linkerbroekzak. Ineens ploffen er mensen om me heen. Als ik om me heen kijk zie ik zat het mijn vrienden zijn. ‘Zijn jullie nu al moe?’ Vroeg ik toen ik de vermoeide gezichtjes zag en ze knikte allemaal. ‘Zullen we naar huis gaan?’ Vroeg eentje en uiteindelijk vertrokken we en liepen we richting huis.
Ik heb zelf geen huis. Mijn ouders zijn 11 jaar geleden, toen ik 8 was, overleden en ik was enigs kind, dus kon ik nog 8,5 jaar bij mijn familie wonen, want allemaal konden ze me niet meenemen naar Amerika, waar ze gingen wonen. En sindsdien zat ik bij mijn vriendje. Hij had het al anderhalf jaar geleden uitgemaakt. Ik zit nu al 2 en een halve maand in een zijstraatje en kan vaak eten bij mijn vrienden. Natuurlijk heb ik werk, ik werk bij Tokio Hotel. Ik help iedereen met wat dan ook. Ik help zelfs met kleding, geld en het menu voor iedereen. Het is erg leuk, goedbetaalde werk en kan daarmee leven. Binnenkort gaan ze op tour, en kan ik mee. Iedereen kent mijn probleem dus helpen ze me met van alles.
Iedereen ging zijn eigen weg en ik moest een heel groot stuk lopen samen met Bill en zijn broer Tom. Ze wonen erg dicht bij me en we praten altijd over wat de laatste tijd is gebeurt. Bill ging zitten op een bankje en zei dat hij moe was. Tom en ik gingen ook bij hem zitten en we gingen praten over interesses van elkaar. We zijn zo close met zijn drieën, dat we net familie lijken van elkaar. ‘Wil je bij ons blijven slapen totdat we op tour gaan?’ Vroeg Bill ineens en ik vrolijkte gelijk op. Met een big smile keek ik hem aan en hij snapte gelijk wat ik bedoelde. Met zijn drieën gingen we naar mijn “huis”� en pakte al mijn spullen. We vertrokken naar het huis waar Bill en Tom voor hunzelf wonen.
Er ging 2 weken voorbij en morgen is het eerste concert van de tour. Iedereen is gespannen, behalve ik. Ik ben dat nooit. Ik heb net een week met Bill en we zijn daar blij mee. We zijn van plan om het later pas te vertellen aan alle fans, maar zijn bang dat het al snel ontdekt word. Ik open mijn ogen en zie Bill slapend naast me. Er kwam een glimlach op mijn gezicht en ik draaide me om. Ik keek naar het display van mijn mobiel. ‘Het is al half 1.’ Zeg ik slaperig. Wanneer ik door heb dat het zo laat was, schrik ik wakker. ‘Bill, wakker worden! We moeten nog een paar dingen inpakken!’ Zeg ik geschrokken en Bill springt het bed uit. ‘Aaaaa, te snel opgestaan.’ Zegt Bill pijnlijk en stort gelijk weer in bed. Ik help hem omhoog en we kleden ons om. Nadat we beneden snel wat hebben gegeten rennen we weer naar boven. ‘Wat is er met jullie?’ Vraagt Tom verward. ‘We moeten nog een paar dingen inpakken, te druk, doei!’ Zeggen we tegelijkertijd en lopen snel daar de deur van Bill zijn kamer. ‘Ho ens even! We hebben met z’n allen toch alles ingepakt en 10 keer nagekeken?’zegt Tom snel en Bill en ik stoppen gelijk.‘Maken jullie je maar geen zorgen. We zijn niets vergeten.’ Bill en ik zuchten en leunen met onze rug tegen de muur aan. ‘En dan ben ik ook nog zo lekker wakker gemaakt.’ Zegt Bill en sluit zijn ogen. ‘Wat is er mis met mij?’ Vraag ik en geef hem een zachte tik op zijn neus. ‘Niets.’ Antwoord Bill en opent zijn ogen, zodat hij me een knipoog kan geven. Ik steek speels mijn tong uit, sta op en ren de trap af, naar beneden en laat me neerploffen op de bank, zodat ik tv kan kijken.
Het eerste concert van de tour is al een halve dag achter de rug en we jongens zijn aan het uitrusten. Ik ben bezig met Georg masseren, want dat doe ik elke tour. Voor en na elk concert geef ik ze alle 4 een massage ofzo. Ik sloeg Georg zacht op zijn rug. ‘Amy! Dat is toch niet masseren? Ik vond het zonder lekkerder.’ Zegt Georg lachend. Ik por hem in zijn zij en hij ligt bijna op de grond van het lachen. ‘Dat deed ik omdat ik klaar ben gekkie!’ Zeg ik en loop naar Tom. ‘En nu is het jouw beurt.’ Zeg ik. Tom gaat goed zitten zodat ik kan beginnen. Bill komt ineens binnengerend. ‘Amy? Wij hebben denk ik een klein probleempje.’ Zegt hij hijgend van het rennen. Ik stop gelijk en kijk hem vragend aan. ‘Wat is er dan?’ ‘Ze zijn erachter gekomen.’ Antwoordt hij en ik schrik. ‘Hoe kan dat zo snel?’ Vraag ik snel en krijg snel een antwoord toegefluisterd. ‘Omdat iemand ons heeft gezien, toen we elkaar een zoen gaven.’ ‘Maar dat zegt toch niet alles?’ Vraag ik en hij neemt me mee de kamer uit. Hij loopt een andere kamer in en ik achtervolg hem. Hij sluit de deur achter me en draaide zich naar me toe. ‘Niet gewoon een zoen.’ Zegt hij en ik blijf het maar niet snappen. ‘Wat voor een zoen dan?’ Vraag ik verward en ik krijg ineens een innige zoen van hem. Gelijk snap ik het, maar sloot mijn ogen om te genieten.
Sinds de fans erachter zijn gekomen is er van alles verandert. Er kwamen allemaal interviewers om de raarste vragen te stellen, we werden de hele tijd achterna gezeten door allemaal fans en er kwamen zelfs haat-hyven over mij. We gingen alsnog door met de tour en alles ging uiteindelijk wel goed.
We lopen over straat met zijn vijven en met een groep bodyguards om ons heen. We gaan naar het hotel om uit te rusten en om te eten. Er komen hordes fans achter ons aan. Ze lijken boos, kwaad en vol woede. Ze hebben allemaal borden waarop dingen staan zoals “Bill,Bill. No,no! We don’t like your girlfriend! No way, no way!”� “Haat aan haar”� “Ze kan de pot op!”� en dat soort dingen. We beginnen wat sneller te lopen, maar ik kan ze niet meer bijhouden. Al snel ben ik onbewaakt en gaan de jongens het hotel in. Ik sta nog buiten en kan niet meer lopen. Mijn benen doen zo pijn. Alle fans die achter ons aan waren gelopen komen op mij af. Ze beginnen aan me te trekken, duwen en ze begonnen te slaan en te stoppen. Al snel komt Saki aan met een grote groep bodyguards achter hem aan en begint alle fans weg te halen. De pijn giert door mijn lichaam en kan me niet meer bewegen. Snel val ik op de grond en word het zwart voor mijn ogen. Als laatste hoorde ik Bill mijn naam gillen.
Moosly had gelijk.

Reacties:

NaomiLove zei op 23 jan 2011 - 12:45:
like it
wel zielig maar wel ubermooi