Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Walking backwards.. [Bandcest] » Proloog, Part 1

Walking backwards.. [Bandcest]

29 sep 2009 - 13:03

728

2

297



Proloog, Part 1

Enjoy en reacties bitte.. =)

Het begon allemaal op de eerste dag van de middelbare school, toen ik Jack E. Strify ontmoette.

Ik ging die dag doodsbang naar school. Ik had twee vrienden, Shin en Yu, maar die gingen beide naar een andere school. Dus ik was alleen en ik was niet zo goed in het maken van vrienden. Strify en ik hadden gym samen, en onze kluisjes waren naast elkaar.

Ik kan me de eerste keer dat ik hem zag herinneren..

Hij was ongeveer mijn lengte; zijn haar was zwart geverfd met wat donkerblonde lokken erin, hij had blauwe ogen. Hij droeg een zwarte skinny jeans met patches erop en een paar handboeien die een riem moesten voorstellen. Hij had een net passend bandshirt aan en vingerloze, leren handschoenen; zijn polsen en nek waren overladen met sieraden, en hij had zelfs zwarte eyeliner op.

Hij kijk boos toen hij richting de kluisjes kwam. Hij duwde mensen aan de kant terwijl hij naar het kluisje naast de mijne liep. Hij was iets aan het vervloeken en aan het knoeien met zijn cijfercombinatie.

“Weet je wat ik haat?”¯ Vraagt hij me retorisch. Eerst had ik niet eens door dat hij tegen mij praatte, tot hij me in mijn ogen aankeek en zei, “Ik haat deze school nu al; meisjes zijn verwarrend, jongens zijn allemaal egoïstische idioten en ik kan mijn kluisje niet open krijgen!”¯ Ik twijfelde eventjes. “Kan ik je.. helpen?”¯ Vroeg ik hem. Hij knipperde even en stapte een stapje terug.

“Wat is je combinatie?”¯ Vroeg ik hem terwijl ik voor zijn kluisje ging staan. Hij keek even om zich heen, om zeker te zijn dat niemand het hoorde en leunde toen richting mij. “27-02-17”¯ Mompelde hij. Ik draaide het slot naar de 27, toen naar de 02 en toen naar de 17. Ik klikte op het slot en hij ging met gemak open. “Ta-da!”¯ Zei ik uitbundig, hij glimlachte. “Thanks.”¯ Zei hij toen hij zijn tas in zijn kluisje stopte en zijn hand uitstak naar mij. “Ze noemen me Strify.”¯ Glimlachte hij naar mij. Ik stak mijn hand uit om de zijne te schudden. “Mijn naam is Kiro.”¯ Zei ik tegen hem

X

X

Ik deed veel samen met Strify tijdens het eerste jaar. Hij was mijn enige vriend tijdens dat hele jaar. Hij had veel vriendinnetjes realiseerde ik. Niet tegelijkertijd; Strify was een flirt, maar hij was geen jongen die vreemd ging. Hij liet me realiteit zien waarvan ik alleen van had gehoord als mijn ouders praatten over wat ze in de krant hadden gelezen.

Strify kwam van een gebroken huishouden; zijn ouders waren gescheiden toen Strify klein was. Nu woonde hij bij zijn vader, omdat zijn moeder veel drugs nam en de rechter had bepaald dat ze Strify niet meer mocht zien. Daarom woonde Strify bij zijn vader en twee oudere broers.

Strify’s vader mishandelde hem. Alleen liet Strify dat nooit zien. Ik zag de blauwe plekken wel tijdens gym enzo, maar ik dacht dat hij die gewoon had gekregen hoe de meeste kinderen die krijgen, als ze met vrienden speelden en wat stoeiden, of buiten speelden.. Maar nee, zijn vader sloeg zijn kinderen als ze hem tegenspraken.

Strify heeft me wel een ontelbaar keer gezegd hoe erg hij zijn vader haatte en hoe erg hij zijn moeder miste. En dat zijn oudere broers niet echt veel om hem gaven.

Ik had nooit echt dingen als drugs, alcohol, roken, zelfmoord of mishandeling gezien tot ik Strify ontmoette. Hij gaf mijn wereld meer diepte, omdat ik nog met mijn biologische ouders woonde en mijn kleine zusje en die dingen nog nooit had gezien. Sommige had ik ook nog nooit van gehoord, tenzij mijn vader het 8 uur nieuws keek waar ik bij was.

Mijn ouder deden niet aan drugs, ze rookten niet en ze dronken alleen soms een half glas wijn voor de gezelligheid. Ze ruzieden bijna nooit, en al helemaal niet als ik of mijn zusje erbij waren. Ze hadden beiden stabiele banen. Mijn thuis was perfect, en het was zo perfect omdat ik geen idee had van wat er buiten mijn buurt gebeurde, in de echte wereld.

Maar Strify was sterk, hij had het allemaal gezien. Zijn moeder deed hard drugs en zijn vader rookte op zijn minst een pakje per dag. Zijn oudere broers dronken veel, gingen veel naar feestjes. Zijn vader en broers waren lichamelijk en mentaal erg ruw, elke dag, en dat maakt Strify hard.

X

X


Reacties:


TwinVampire
TwinVampire zei op 25 okt 2009 - 7:45:
Echt heel mooi en eindelijk een keer vanaf kiro<33
Xxx


BliebX
BliebX zei op 30 sep 2009 - 18:25:
Ik vind het een leuk verhaal =) dus ik ga verder lezen x']

Maar ik las eerst (en de 4 keer dat ik t overlas ook bij de 5e keer ging t pas goed) 'Ik had twee vriendinnen, Shin en Yu,' x']