Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » my one special love [TC] » 6 meeting he's problems and he's old friends
my one special love [TC]
6 meeting he's problems and he's old friends
bill pov
ik en tom zijn net terug uit school en zitten geirriteerd in de bank. gordon loop allemaal te schreeuwen aan de telefoon en simone loopt ook gestressed rond. ik kijk naar tom en merk hoe gespannen hij is.
''gaat het wel?'' vraag ik dan zachtjes.
''ik ben gewoon al dat geschreeuw niet gewent, komt wel goed.'' mompelt hij.
''lekker! komt tom om te kijken hoe het er hier aan toe gaat en dan doen jullie zo!'' roep ik dan. simone en gordon kijken me verbaast aan en dan naar tom die nog steeds gespannen in de bank naast me zit. hij heeft een enorme zenuwtik in zijn been dat snel op en neer trilt en kijkt in alle kanten behalve in iemands gezicht. ik zie hem dat wel vaker doen maar snap echt niet waarom. mama loopt op hem af en probeert hem in zijn ogen te kijken maar hij focust op een punt ver buit en haar gezicht. hij zoekt steeds weer een ander punt uit en focust tot dat hij wat anders ziet.
''kom we gaan even naar buiten.'' zeg ik dan tegen hem en neem hem mee naar buiten. we lopen naar het speeltuintje achter mijn huis en gaan op de schommel zitten. hij kijkt verdooft voor zich uit en zegt niks.
''gaat het wel?'' vraag ik dan. hij knikt flauwtjes en blijft voor zich uit staren. ik zucht en leg mijn hand op zijn knie. waar zou hij nu aan denken? en waarom kan hij niet tegen geschreeuw? ik weet dat hij ooit bij papa heeft gewoont maar zou het daar iets mee te maken hebben? hij kijkt mijn kant op en zucht.
''sorry, ik moet me niet zo aan stellen.'' fluistert hij dan.
''hoe bedoel je? er is iets gebeurt waarom je net tegen geschreeuw kan! vertel het me tom.'' zeg ik zachtjes.
''ik weet niet, ik vind het gewoon moeilijk om over te praten.'' zucht hij en kijkt weer weg. ookal kan ik zijn gezicht niet zien en verbergt hij het goed, weet ik gewoon dat hij huilt.
''kom, we gaan hier weg. ik weet een ander plekje waar je wel rustig kan worden.'' fluister ik dan en trek hem omhoog. we lopen het speeltuintje uit en gaan richting het bos. we lopen tot diep in het bos door en wringen ons dan door wat struiken heen. we komen bij een klein meertje met een grote boom langs de zijkant. we zakken tegen de boom neer en ik sla en arm om hem heen. hij zakt wat onder uit en rust met zijn hoofd op mijn borst.
''je kunt altijd met me praten als je dat wil. zo vaak en zo veel je wil. iederder moment van de dag! en natuurlijk als jij er klaar voor bent!'' zeg ik dan en druk een kus op zijn wang. hij draait zijn hoofd een beetje en drukt zijn lippen op de mijne. ik zoen hem liefde vol terug en ga helemaal op in de zoen. na zo'n 5 minuten verbreekt hij de kus en kijkt hij me aan.
''je weet dat ik bij papa heb gewoont toch?'' vraagt hij dan.
''hmja, hoezo?''
''daar heeft het mee te maken. hij schreeuwde veel en het bleef niet altijd bij een opvoedende tik als je bregrijpt wat ik bedoel.'' zegt hij dan zachtjes terwijl hij weg kijkt. ik denk even na, een opvoedende tik is gewoon een kleine tik die niet pijn doet en meer voor de schrik is dat je weet wanneer je iets verkeerd doet. maar meer dan een opvoedende tik is dus gewoon mishandeling. ik sluit mijn ogen en neem hem strakker in mijn armen.
''ik begrijp wat je bedoelt. en ik keur het zeker niet goed! hij schreeuwde zeker ook veel he?'' vraag ik dan. hij knikt en ik zoe hem proberen zijn tranen in te houden.
''huilen mag tom, hier kan niemand je zien behalve ik.'' zeg ik dan. de eerste traan rolt al over zijn wang en er volgen er steeds meer. hij komt wat hoger zitten en ik sla beide armen om hem heen. hij barst nu echt in tranen uit en ik wrijf troostent over zijn rug heen.
''wil je dat ik simone en gordon hier over vertel of mogen ze het niet weten?'' vraag ik dan. hij is even stil en met veel moeite knikt hij dan. ik druk een kus op zijn slaap en zucht. na een half uur is hij rustig geworden en lopen we langzaam naar huis. voor we het bos uit lopen zoent hij me nog snel even en dan lopen we de stad in. samen lopen we over de druk bevolkte straten. mensen kijken ons na, staren ons aan of wijzen. ik ben het wel gewent voortaan en zo te merken tom ook. ik glimlach naar hem en kijk dan weer voor me.
''Tom? he tom! lang niet gezien man!'' roept een jongen dan ineens. een blonde jongen komt naar hem toe samen met nog een paar andere.
''jack! danm je liet me schrikken!'' roept tom dan vrolijk.
''en je hebt al vrienden gemaakt zie ik.'' zegt de jongen die jack blijkt te heten.
''oh, dit is mijn broertje, bill. bill dit is jack van mijn oude buurtje''
''uhm, hallo ofziets.'' zeg ik dan maar.
''tja, uhm hey.'' zegt hij moeilijk. ik zucht en tom en jack beginnen druk te praten. ik sta er maar bij voor jan lul en zou niet weten wat te doen of te zeggen.
Reacties:
Wow,das een lange kus.. :3