FanFic.nl

Walking backwards.. [Bandcest]

9. School and sex..

X

X

De volgende dag was een maandag.

School..

Normaal haat ik school maar vandaag ging wel oké zijn, want ik had een positieve kijk op het leven. Ik was extra aardig tegen de mensen om me heen; ik maakte geen grapjes over Yu deze hele morgen, ik gaf mijn moeder een kus voor ik naar school ging, en ik gaf mijn zusje ontbijt op bed omdat ze ziek thuis bleef. Ik hielp zelfs Shin met zijn Yu-problemen.

Maar natuurlijk.. Karma vind dat ik mezelf nog steeds niet had afgelost, odat Strify vandaag met Yu mee naar school kwam. Hij droeg een gele sticker waarop stond:

‘Hallo! Mijn naam is _____________ en ik ben hier op bezoek!!’

Strify schreef zijn naam in zwierige letters op de sticker en plakte die op zijn bovenbeen. Hij ging onze lessen volgen zodat hij tijd met ons kon doorbrengen. Gelukkig ging Strify eerst met Luminor mee, beeldende vorming. Mijn eerste les was geschiedenis, en het is de enige les waarin ik Shin helemaal voor mezelf had.

We waren weer bij ons gewoonlijke onderwerk, Shin’s seks dromen.

“Je moet het hem vertellen na school, of met de lunch.”� Zei ik tegen Shin toen we aan het werk waren. “Dan geef je hem tijd om te denken, het te verwerken weetjewel?”� Vroeg ik hem retorisch. Shin bromde.

“Ik kan niet geloven dat je de deal hebt volbracht, ik dacht echt dat je ervandoor zou gaan.”� Gaf Shin toe. Ik lachte.

“Ik ben helderziend, weet je nog? Ik wist wat je motieven waren toen je het me vroeg.”� Zei ik

“Verdomme.”� Schelde Shin zacht. “Hoe vertel ik hem dat? ‘Hey Yu, BTW.. Ik heb wat aardig hete seksdromen over je gehad, al een tijdje hoor. En ik dacht dat je erover moest weten, lol, ‘kay, thanks doei!’ Dat is zo elegant!”� Zei Shin sarcastisch.

“Nou loop op hem af en zeg; ‘Yu, ik moet echt even met je praten. Het is belangrijk.’ Dan sleep je hem mee, weg van de groep en zeg je wat je voelt. ‘Oké, dit is heel schaamtelijk, maar ik heb dromen over je voor een tijdje nou en het begint echt-“

“Is er een Kiro in deze klas?”� Vroeg een erg duidelijke stem. Shin en ik keken om naar de voorkant van de klas en zagen Strify voor de klas staan.

Ik keek naar het plafond.

“Waarom?”� Vroeg ik zo zacht mogelijk. De leraar wees naar mij en Shin op de achterste rij en Strify strompelde naar ons toe. Grijnzend met die Strify grijns. Die ene die ik gewelddadig van zijn gezicht wou rukken.

“Hey Strify.”� Groette Shin toen Strify bij ons aankwam en naast Shin zat, aan het puntje van de tafel. Ik dankte god dat Strify niet naast mij ging zitten.

“Hey Shin, ik hoopte dat Kiro deze les alleen zou hebben.. Ik moet met hem praten..”� Zei Strify langzaam. Shin trok zijn wenkbrauwen op.

SHIT!

“Was Lumi’s beeldende vorming niet boeiend genoeg voor je?”� Vroeg Shin lachend. Strify lachte ook.

“Ik ben niet zo’n kunstpersoon.”� Zei Strify.

X

X

Strify bleef en praatte de hele les met Shin, daarna moesten Shin en ik ergens anders heen en Strify bleef bij mij..

En dit is waar Karma haar koninklijke in elkaar slaan van mijn ziel begon, voor het liegen tegen Jake.

“Dus, hoe was het, Kiro?”� Vroeg Strify, mijn naam rolde uit zijn mond als zijde.

“G-Goed.”� Zei ik. “Ik heb Jake, dus het gaat wel makkelijk.”� Zei ik, een subtiele maar toch overduidelijke hint gevend.

“Ah ja.. Het vriendje.”� Zei Strify terwijl hij zich uitrekte. “Weet hij over mij?”�

“Ja, en zeg dat niet waar hij bij is. Ik denk dat hij jaloers is.”� Zei ik terwijl ik het volgende lokaal in liep. Ik keek rond, maar ik kon de leraar niet vinden.

“Hey, waar is mevrouw Wolf?”� Vroeg ik een andere leerling die net weg wou gaan. Hij keek naar me en knipperde.

“We hebben vervanging vandaag.”� Gaapte hij en hij liep weg. Als we een vervanger hebben wil dat eigenlijk zeggen, ‘vrije tijd’.

Een oudere dame liep uit mevrouw Wolf’s kantoor en ik pakte Strify’s hand en trok hem mee naar het vervanginglokaal. Strify liet zijn ‘bezoeker’ sticker en ze knikte met een glimlach. Daarna gingen we achterin de klas zitten.

“Dus waarom zou je boy-toy jaloers op me zijn?”� Vroeg Strify met die grijns. Hij wist al waarom, hij wou het me gewoon hardop horen zeggen.

“Hij is geen boy-toy! En dezelfde reden waarom een vriendje jaloers zou zijn op een ex vriendje,”� Zei ik. Strify leunde naar voren, naar mijn gezicht. Mijn hart maakte een gelukkig sprongetje toen ik een twinkel zag in zijn blauwe ogen.

“Hebben jullie geneukt?”� Vroeg Strify schaamteloos. Ik bloosde hevig.

“Nee!! Ik heb geen seks meer gehad met iemand sinds-!!”� Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en mijn ogen sperden open. Strify grijnsde enorm.

Ik zei dat niet bijna..

“Sinds wie?”� Vroeg Strify. Ik schudde hevig met mijn hoofd.

“Vertel het me..”� fluisterde Strify terwijl hij naar me toe boog. Hij zette zijn hand op mijn bovenbeen en kneep zachtjes.

De bel ging en leerlingen stroomden naarbinnen. Strify zat weer normaal op zijn stoel en haalde zijn hand weg. Ik voelde de streling van zijn palm door mijn broek heen.

“Vertel het me. Met wie had je het laatst seks?”� Vroeg hij zachtjes.

“Ik vertel het niet. Dat zijn mijn zaken, Strify.”� Zei ik. Strify keek verontwaardigt naar me voor zijn uitdrukking veranderde in ongeloof. Zijn mond viel open.

“Oh mijn god. Ik was het hè?”� Vroeg Strify met zijn mond nog half open, half grijnzend. Ik zweeg.

“Ohh.. Kiro, schat..”� Begon Strify, mijn adem stokte even toen hij me zo noemde. “Dat was twee jaar geleden.. Je moet zo.. gefrustreerd zijn.”� Zei Strify en hij plaatste zijn hand op mijn knie. Langzaam gleed hij met zijn hand omhoog.

“St-Strify, st-stop.”� Stotterde ik. Zijn hand gleed verder.

“Strify.”� Zei ik waarschuwend. Strify grinnikte terwijl hij zijn hand verder omhoog bewoog, over de binnenkant van mijn dij.

“Je wil dit.”� Zei Strify in mijn oor. Zijn hand was zo dichtbij.

Jake.

Ik realiseerde weer dat ik handen had en legde mijn ene hand op de zijne. Ik duwde zijn hand weg en keek naar hem. Ik voelde me verward en boos, en tot mijn schrik, een beetje opgewonden. Als ik me niet had herinnerd dat ik Jake in mijn leven had, had ik Strify door laten gaan.

Dat is een enge gedachte.

“Stop Strify.”� Zei ik, en het kwam er een stuk kalmer uit dan ik dacht dat het zou. Strify luisterde en ging weer recht zitten.

“Damn, Ik moet..”� Dwaalde hij af. Ik hoorde de rest van de zin niet.

“Wat?”� Vroeg ik.

“Ik zei: Ik moet een sigaret.”� Zei Strify en hij keek weg van mij. Mijn mond iel open.

“Pardon?”� Vroeg ik hem ongelovig. “Je moet een WAT nu?”� Vroeg ik hem. “Wie BEN je?!”�

Ik kon het niet geloven.

Zijn vader rookte!!

Strify wou niet roken omdat hij zijn vader haatte; Strify wou niet zoals zijn vader zijn. Om een tijd geleden te horen dat hij het geprobeerd had deed me pijn. Om nu te horen dat hij er een NODIG had maakte me kwaad. Ik kon niet eens naar hem kijken. Ik wilde hem slaan. Meerdere malen als het ff kon. Naar hem schreeuwen dat mijn vuisten lang niet zoveel pijn deden als longkanker zou.

“Het spijt me Kiro.”� Zei Strify. Ik zuchtte en keek alsnog naar hem.

“Zeg geen sorry tegen mij! Zeg sorry tegen jezelf!!”� Siste ik naar hem. En ik keek weer weg. “Jij bent degene die je pijn doet door te roken.”� Ik snoof. Een geschrokken stilte kwam na mijn woorden.

“…je bent verandert Kiro.”� Zei Strify na een tijdje. “Twee jaar geleden zou je de moed niet hebben gehad om het me zo te vertellen.”� Zei hij. Ik keek naar hem en mijn hart stopte.

Een lach stond op zijn gezicht. Niet een grijns, of een grimas, of een frons maar een oprechte lach. Strify lachte maar een paar keer zoals dat toen hij in Birkenfield woonde. Hij lachte zo toen ik hem de eerste keer vertelde dat ik van hem hield, en na dat we voor de eerste en laatste keer seks hadden.

“Bedankt, Kiro.”� Zei hij zacht. “Bedankt voor de zorgen.”� Eindigde hij. Ik lachte ook naar hem. Ik kon boos zijn op Strify wanneer ik wou, maar niet met die lach op zijn gezicht.

“Ik zal altijd zorgen om je maken.”� Zei ik. “Doe niet zo gek.”� Er was een kleine stilte voor ik weer sprak.

“Waarom begon je met roken?”�

“Omdat..”� Strify zuchtte. “Omdat er veel vervelende dingen gebeurde op dat moment. En iedereen om me heen deed het, dus ik zat er toch al middenin. En als ik mijn vader zie paniek ik nog steeds, en hij werd erger..”� Mompelde Strify en hij dwaalde een beetje af.

Er was iets aan de manier waarop hij die laatste woorden zei. Ik schoof mijn stoel iets naar de zijne en leunde naar voren.

“Strify.. In welke zin werd je vader erger?”� Vroeg ik hem langzaam, hopend dat het niet zo erg was als ik dacht.

“Hij werd.. seksueel mishandelend.”� Mompelde Strify, zodat niemand anders het hoorde behalve ik. Maar voor mij klonk het alsof iemand het in mijn oren had geschreeuwd, luid en duidelijk. Met een echo die het bleef herhalen.

Seksueel mishandelend..

Strify’s vader verkrachte hem..

“Strify heb je het iemand verteld?”� Vroeg ik hem. Strify zei niks. Ik plaatste een hand op zijn knie om hem gerust te stellen.

“Strify?”� Vroeg ik bezorgd.

“Ik wil er niet over praten.”� Antwoordde hij mij. Ik keek op en zag dat zijn gezicht was betrokken; pijn en woede was op zijn gezicht te lezen. Na een paar seconden werd het minder en hij keek weer naar mij.

“Ik woon nu bij Synyster,”� Zei hij. “Dus alles is goed.”�

Nee dat was het niet.

Niks was GOED.

“Dat is mooi.”� Antwoordde ik in een reflex. Eigenlijk wou ik zeggen ‘Nee, dat is niet goed,’ maar ik zei het niet. Het was Strify’s leven, en ik was een afgesloten hoofdstuk. Na deze twee weken zou ik Strify waarschijnlijk nooit meer zien. Hij zou waarschijnlijk uit mijn leven verdwijnen, en ik zou nooit meer van hem horen..

En ik weet niet hoe ik me daarbij voel..

X

X

Reacties: