FanFic.nl

Frabinchi, Lamiko, Mintol & Jasirama: A New Generation.

Chapter 2, Wayne’s Chapter.

“Whoa! Je weet waar mijn maïgi ligt?”� Wayne springt opgewonden op en neer.
“Ik denk het wel, jaa.”� Nave knikt.
“Waar is het?”� Nynian vraagt het voorzichtig.
“De plek waar Maaike voor het eerst hoorde dat ze krachten had, dezelfde plek waar ze jou heeft gedoopt. ”�
“En dat is?”� Wayne slaat z’n armen over elkaar.
“In een kerk, de enige kerk in het dorpje waar je moeder vandaan kwam.”�
“Welk dorpje?”�
“In Gogheim.. denk ik.”�
“Je weet het niet zeker?”� Lilly’s stem klinkt een beetje onzeker.
Nave schudt z’n hoofd. “Ik kan er niet 100% zeker over zijn.”�
“Kom op!”� Wayne springt op. “Dan gaan we er nu meteen naar toe.”�
Nave kijkt Wayne doordringend aan. “Pas op Wayne, Treyt is ergens..”�
Wayne knikt. “Ik zal voorzichtig zijn, kom Lilly! Nynian!”�
“Kunnen we niet beter wachten?”�
“Waarom?!”� Wayne kijkt Lilly ongelovig aan.
“Omdat Treyt ons nu verwacht.”�
Nave knikt. “Ik denk inderdaad dat jullie beter even kunnen wachten.”�
“Dat meen je toch niet!”�
Nave knikt deze keer beslissend. “Jawel, jullie gaan morgen vroeg.”�
“Ahw.. man..”�
“Hoe komen we er?”�
“Hier..”� Nave pakt iets uit z’n zak en geeft het aan Nynian. “Is een kaart.”�
“Ga jij niet mee?”� Lilly’s stem klinkt weer angstig.
Nave schudt z’n hoofd. “Aan mij hebben jullie toch niks.”� Hij glimlacht en draait zich om. “Ik zal zoeken naar de overige maïgi.”� Nave loopt richting de deur en draait zich nog 1 keer om. “En.. succes.”�
“Bedankt.”� Wayne slaat z’n armen weer over elkaar.
Nave knikt nog een keer en loopt dan langzaam weg.
“Whoa, nog een hele dag wachten..”�
“De dag is al bijna om.”�
“Hmm.. nog steeds duurt het me te lang.”�
Lilly glimlacht. “Geduld is een mooi goed.”�
“Ja, vast.”� Wayne laat zich weer op Lilly’s bed vallen. “Maar toch wil ik liever nu weg.. het zorgt ervoor dat ik.. nou ja nergens aan denk..”�

Wayne doet zachtjes z’n deur open en loopt naar buiten, via de trap gaat hij naar de voordeur waar hij ook doorheen glipt. Hij loopt door het donker, van lantaarnpaal naar lantaarnpaal richting de speeltuin. Daar gaat hij op een schommel zitten en staart hij naar de hemel.
“Whoa.. ik kan een held worden.”� Hij glimlacht. “Wie had dat nou ooit verwacht..”�
“Kan je niet slapen?”� Wayne draait zich met een ruk om en ziet Lilly achter hem staan. Wayne glimlacht en schudt z’n hoofd.
“Jij ook niet?”�
“Nah.”� Lilly schudt ook haar hoofd en gaat naast hem zitten.
“Waar dacht je aan?”� Lilly kijkt naar Wayne en ziet dat er een traan over Wanye’s wang loopt.
“Niks.”� Wayne draait z’n hoofd weg van Lilly.
“Wayne..”�
“Ik ben er nog niet klaar om over te praten.”�
Lilly knikt naar de rug van Wayne. “Ik snap het, er is vandaag teveel gebeurd.”�
“Onze ouders..”�
“Onder andere.”�
Wayne draait zich terug naar Lilly. “Vind je het niet moeilijk dat je weet dat je nooit een moeder of vader zal hebben?”�
“Jawel.”� Lilly knikt terwijl ze naar de hemel kijkt. “Maar ik heb jou.. en Nynian..”�
Wayne glimlacht. “Thanks.. Lilly.”�
“Je moet er gewoon niet zoveel aan denken, gewoon je leven leven.”�
Wayne knikt. “Ik weet het.. maar soms denk ik gewoon aan hoe het had kunnen zijn..”�
“Wat zie je dan voor je?”�
“Ik woon in een groot, mooi wit huis.”�
Lilly lacht.
“En ik help m’n vader met hem schoonmaken van de auto, terwijl m’n moeder het eten maakt. Ze roept ons dat het eten klaar is en ik en m’n vader gaan naar binnen om te eten. Het eten is verrukkelijk en we praten over Cymia.. m’n moeder zegt dat ze Cymia heel aardig vindt en m’n vader zegt met een knipoog dat hij het goed vindt als ze bij de familie komt horen..”� Wayne’s stem stokt even en hij kijkt weer weg.
Lilly kijkt meelevend naar Wayne. “Ook al kan dat misschien niet alles daarvan meer gebeuren.. wij gaan later samen met Nynian in een mooi groot huis wonen.. en dan kan jij de auto schoonmaken.”�
Wayne glimlacht naar Lilly. “Thanks..”�

“Kom op! Schiet nou eens op!”� Wayne springt ongeduldig op en neer voor Lilly en Nynian.
“Rustig Wayne, laat ons even onze spullen pakken.”�
“Je hebt toch niks nodig.. het duurt maar een dag.”�
“Dat hoop je, misschien duurt het wel veel langer om het te vinden.”�
Wayne glimlacht vol zelfvertrouwen. “We hebben hem zo gevonden.”� Wayne doet de deur open en loopt er doorheen.
“Laten we dat maar hopen dan.”� Nynian doet haar tas om haar schouder en loopt naar Wayne, Lilly volgt haar op de voet. “Zullen we dan maar?”�
“Natuurlijk!”� Wayne sprint naar beneden en doet de deur open. “Kom!”�

“Eindelijk, ik sta hier al uren te wachten. Snelheid is niet echt jullie ding hè.”� Treyt schudt z’n lok voor z’n oog weg en glimlacht naar Wayne, Lilly en Nynian.
“Wie.. ben je?”� Wayne kijkt naar Treyt.”�
“Zolang je de naam niet weet is het allemaal ongevaarlijk.. maar voor hoelang weet je de naam niet?”�
“Die stem..”� Lilly kijkt even naar de grond. “Dat is de stem die we eerst ook hoorden!”�
“Ze besefte eindelijk het overduidelijke.. nou.. zeg je gebeden en maak je klaar voor je dood!”�
“Lilly, Nynian.. maak dat je weg komt.”�
“Wayne?”�
“Zorg ervoor dat je mijn maïgi vindt.”�
“Wayne we laten je hier niet alleen!”� Lilly wil naar Wayne toe rennen maar Nynian houdt haar tegen.
“Kom.”�
“Nynian?! We gaan hem toch niet zomaar alleen laten.. het wordt z’n dood!”�
Nynian schudt z’n hoofd. “We moeten gewoon in hem geloven.. dan komt alles goed.”� Nynian pakt Lilly’s hand en neemt haar mee, weg van Wayne en Treyt.
“Voordat we beginnen.. weet je eigenlijk wel hoe je ouders zijn omgekomen?”�
Wayne kijkt Treyt kwaad aan. “Hou je bek over m’n ouders!”� Wayne springt op Treyt af, maar Treyt slaat hem weg.
“Niet zo agressief Wayne, we zijn nog niet eens begonnen.”� Treyt loopt naar Wayne toe en zet z’n rechtervoet op z’n borst. “Je zou kunnen zeggen dat je ouders een ongeluk hadden.. maar.. noem je het ook een ongeluk als iemand ze express vermoordt?”�
Wayne’s ogen worden groot. “Jij..”�
“Ja, ik.. ik heb ervoor gezorgd dat je in het weeshuis moest leven Wayne.”�
“Ik.. aargh.”� Wayne pakt Treyts been beet en draait hem om.
“Uh..”� Treyt valt op de grond, maar staat meteen weer op. “Wil je echt beginnen Wayne? Maak je dan maar klaar..”� Treyt knipt met z’n vingers er verdwijnt. “Je bent geen partij voor me.. probeer hem is.”� Uit het niks verschijnt Treyt weer.
“Vertel me waarom je m’n ouders hebt vermoordt Treyt!”�
Maar Treyt antwoord niet en loopt alleen op Wayne af.
“Treyt! Praat!”� Treyt rent op Wayne af en probeert hem omver te beuken, Wayne rolt naar de zijkant en blijft even liggen. “Het is.. een kloon.”�

“Hoe hebben we het kunnen doen.. hoe hebben Wayne kunnen laten?”� Lilly kijkt naar Nynian en kijkt haar aan, er loopt een traan over haar wang. “Hij heeft toch geen kans tegen hem..”�
Nynian schudt haar hoofd. “Zo moet je niet denken Lilly, We moeten vertrouwen hebben in Wayne.”�
Lilly kijkt twijfelend naar de grond. “Als hem iets overkomt.. dan vergeef ik het mezelf nooit.”�
“Lilly! We gaan gewoon naar de maïgi zoeken en dan gaan we terug naar Wayne.”�
Lilly kijkt twijfelend naar Nynian. “Maar wat als..”�
Nynian legt haar wijsvinger op Lilly’s lippen. “Niet meer aan denken, kom op we moeten naar die kerk.”�
Nynian loopt weg van Lilly en Lilly kijkt nog steeds naar de grond.
“Lilly!”�
“Ik.. ik kom eraan.”�

“Uh..”� Wayne krijgt een klap in z’n maag en rolt op z’n zij. De kloon van Treyt houdt z’n hoofd schuin en glimlacht naar hem. Wayne schudt z’n hoofd en probeert op te staan, maar voordat hij kan opstaan schopt de kloon van Treyt hem weer neer.
“Hmm.. nooit gedacht.. dat.. m’n heldendom zo snel zou overgaan..”� Wayne glimlacht en rolt weg van de kloon. “Ugh..”� Hij staat op maar zakt ook meteen weer door z’n voeten. De kloon loopt op hem af en zet z’n voet op z’n borst, net zoals de echte Treyt deed. De kloon knijpt in Wayne’s keel en langzaam vallen z’n ogen dicht.. het wordt zwart voor z’n ogen.
“Dus.. dit is.. de.. dood..”�
“Wayne, je mag niet opgeven.”�
“Cy.. Cymia..?”�
“Wayne, je bent een held.. en helden geven niet op.”�
Wayne ziet nog steeds niks anders dan zwart, een pikzwarte omgeving.
“Het spijt me Cymia.. het lijkt erop dat ik toch geen.. held ben.”�
“Doe niet zo gek Wayne.”�
“Het lijkt erop.. dat.. we.. elkaar.. weer gaan.. zien..”� Wayne komt moeilijk uit z’n woorden.
“Hoe graag ik je ook weer wil zien, je moet je ogen weer open doen.”�
“Dat.. lukt.. me niet..”�
“Je kan het Wayne, ik geloof in je..”�
“Bedankt.. Cymia..”� Opeens gaan Wayne’s ogen weer open en kijkt hij recht in het gezicht van de kloon van Treyt. Er zit bloed op z’n gezicht en hij valt langzaam achterover.
“Wat..?”� Wayne gaat op z’n ellebogen zitten en kijkt om zich heen. “Whoa.”� De kloon van Treyt verdwijnt langzaam en Wayne zit weer alleen op de bergtop. “Wat the hell is er gebeurd..?”�
Wayne schudt met z’n hoofd en woelt door z’n haar.
“Alles goed?”� Er steeds een hand naar hem uit, de hand is afkomstig van degene die de woorden uitsprak. Hij herkent de stem en ziet dat het Nave is.
“Nave?”�
Nave knikt. “Kom.”� Nave pakt Wayne’s hand en trekt hem omhoog.
“Wat is er gebeurd?”�
“Ik weet het niet..”�
Wayne slaat z’n armen over elkaar heen. “Iemand heeft me in ieder geval gered.”�
“Misschien was jij het zelf wel.”�
Wayne schudt z’n hoofd. “Dat kan niet..”�
“Waar zijn Lilly en Nynian?”� Nave speurt de top met z’n ogen af.
“Mijn maïgi zoeken.”�
“Zijn ze weggegaan?”�
“Ik heb ze weggestuurd eigenlijk.”� Wayne wrijft weer door de achterkant van z’n haar.
“Je moet niet.. te vol van zelfvertrouwen raken Wayne.”�
“Ik weet het, maar ik wilde ze beschermen.. ze.. betekenen veel voor me.”�
Nave glimlacht. “Weet ik.. maar nog.”�
Wayne knikt. “Ik zal het niet meer doen.”�
Nave glimlacht tevreden. “Mooi zo.”�

Lilly kijkt Nynian en ze haalt haar schouders op. “Geen idee waar de kerk is..”�
“Ik ook niet..”� Nynian zucht.
“Wat doen we dan?”� Lilly kijkt gepikeerd voor zich uit.
Deze keer haalt Nynian haar schouders op.
“Maar we kunnen Wayne niet teleurstellen..”� Lilly kijkt naar de grond voordat ze naar een voorbijganger kijkt. “Kom, we vragen het aan hem.”�
Nynian kijkt haar even bang aan. “Weet je dat zeker, misschien werkt hij wel samen met Treyt.”�
Lilly glimlacht. “1 ding weet ik wel zeker, als we hier blijven staan vinden we de kerk sowieso niet.”�
Nynian knikt. “Dat is waar, weet je normaal ben jij altijd de bangere.”�
Lilly knikt. “Klopt, maar ik weet het niet.. ik voel gewoon dat dit niet het moment is om bang te zijn.”�
“Hmm.. daar heb je wel gelijk in..”�
Lilly rent naar de voorbijganger toe. “Uhm.. sorry maar mag ik u iets vragen?”�
De man knikt. “Natuurlijk.”�
“Weet u toevallig waar de kerk is?”�
Nynian gaat naast Lilly staan en ze kijken de man allebei vragend, bijna smekend aan.
“Hmm.. er zijn twee kerken..”�
“Nee hè..”� Lilly zucht. “Wat doen we nu?”�
“Liggen de twee kerken.. in de buurt?”�
De man schudt z’n hoofd. “Sorry.”�
De man wil verder lopen maar Lilly houdt hem tegen. “Kunt u ons vertellen waar ze zijn?”�
“Allebei?”�
Lilly knikt. “Alstublieft.”�
“Okée, de meest bekende is deze straat doorlopen en dan rechts.”�
“En.. de andere?”�
“De andere is helemaal aan de andere kant van de stad.. bij een bergtop.”�
“Bergtop..?”� Nynians ogen worden groot.
De man knikt, verbaasd waarom die woorden zo’n reactie losmaken.”�
“Bedankt meneer.”�
De man knikt en loopt snel door.
“Zei Nave niet dat er maar 1 kerk was?”�
Lilly knikt naar Nynian. “Misschien is het lang geleden dat hij hier is geweest..”�
“Hmm.. kan.”�
“Maar.. zullen we proberen die kerk te vinden?”�
Nynian knikt. “Is goed.”�
“Goed, welke doen we eerst?”� Lilly kijkt naar Nynian.
“Ik zeg.. diegene hier in de buurt.”�
Lilly knikt. “Ik ook, dan kunnen we het zo lang mogelijk uitstellen..”�
Nynian knikt terug. “Kom op dan.”�

“Hmm, je zei toch dat ze jou maïgi aan het zoeken waren?”�
Wayne knikt ontzet en rent naar de andere kant van de kerk. “Ik snap het niet.. ze moeten hier zijn.”�
Nave kijkt meelevend naar Wayne. “Misschien zijn ze de weg kwijt ofzo.”�
Wayne slaat z’n armen over elkaar. “Kan..”�
“Anders bel je ze.”�
Wayne’s ogen worden groot en hij woelt door de achterkant van z’n haar. “Whoa, dat ik daar niet aan heb gedacht.”� Hij pakt z’n mobiel en draait Nynians nummer.
“Hmm.. ze neemt niet op.”�
“Wie? Nynian?”�
Wayne knikt.
“Die nam bij mij ook al niet op, misschien is d’r mobiel kapot.”�
Wayne knikt. “Ik bel Lilly.”�
“Met Lilly.”�
“Lilly - met Wayne.”�
“Wayne?! Is alles goed?”�
“Natuurlijk.”�
“Heb je.. Treyt verslagen?”�
“Niet helemaal.”�
“Niet helemaal?”�
“Ik leg het uit als jullie hier zijn, goed?”�
“Als wij waar zijn?”�
“Bij de kerk.”�
“Maar we staan nu bij de kerk.”�
Wayne kijkt om zich heen. “Nu-uh, ik sta bij de kerk.”�
“Ooh.. sta jij bij de kerk op de bergtop?”�
“Bij welke andere kerk zou ik moeten staan?”�
“Er is nog een andere kerk in het stadje.”�
“Echt waar?”�
“Uhuh, maar wij komen naar jou toe goed?”�
“Ja is goed, ik sta hier met Nave en..”� Wayne draait zich om en ziet dat Nave weg is. “Whoa! Nave is weg.”�
“Weg?”�
“Ja, hij stond net nog achter me.. maar hij is verdwenen.”�
“Misschien had hij het druk.”�
“Hmm..”�
“Maar we zien je zo okée.”�
“Is goed.”� Wayne hangt op en gaat tegen een muurtje aanzitten. “Waarom is Nave opeens weg..”�

“Ugh.”� Treyt voelt een steek in z’n zij en plaatst z’n hand op de pijnlijke plek. “Het lijkt erop dat.. ik de nieuwe helden heb onderschat.”� Treyt doet z’n lok goed met z’n linkerhand en pakt iets uit z’n zak. “Agh, 1 kloon meer of minder maakt toch niet zoveel uit.. zolang ik hun kracht in mijn bezit heb.”� Treyt gooit en vangt de steen op en neer. “Kom, kom kleine helden.. en laat me jullie pijn in jullie zielen zien.. ruiken.. voelen.. genezen..”� Treyt kijkt op van de grond en glimlacht.

“Wayne!”� Lilly rent naar Wayne toe en omhelst hem, Nynian komt glimlachend achter Lilly aanlopen en omhelst de 2.
“Nou vertel op! Hoe heb je het gedaan?”� Lilly laat los en kijkt hem met bewondering aan.
“Eerlijk gezegd..”� Wayne woelt weer door de achterkant van z’n haar. “Heb ik niet zoveel gedaan.”� Hij glimlacht.
“Wat is er dan gebeurd?”� Nynian gaat op hetzelfde muurtje als Wayne zitten.
“Nou.. Treyt verdween toen hij met z’n vingers knipte en toen kwam er opeens een kloon.”�
“Verdween?”�
“Uhuh.”� Wayne knikt. “Ik wilde nog aan Nave vragen of dat normaal is.. maar hij was opeens weg.”� Wayne slaat z’n armen over elkaar en kijkt verwijtend naar de lege plek naast hem.
“Misschien verdwijnt de echte als er een kloon is of komt.”�
“Hmm.. kan.”� Wayne kijkt Lilly niet aan als hij antwoord geeft maar blijft naar de lege plek staren.
“Maar hoe heb je dan die kloon verslagen?”� brengt Nynian het groepje weer terug op het onderwerp.
“Nou.. die kloon viel me aan en raakte me, ik lag op de grond en wilde opstaan.. maar het lukte niet.”�
Lilly en Nynian knikken, nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal.
“En toen kneep hij m’n keel dicht en werd langzaam alles zwart.”�
Lilly slaakt een gilletje.
“Hoe.. heb je dan gewonnen?”� Nynians vraag is onzeker, alsof het helemaal niet zeker is dat Wayne wél wint.. ook al zit hij naast hen.
“Nou.. ik hoorde Cymia’s stem..”�
Lilly en Nynian kijken hem meteen meelevend aan maar Wayne schudt z’n hoofd. “Ik heb me eroverheen gezet, jullie hoeven niet steeds naar me te kijken alsof ik elk moment dood kan gaan.”�
Lilly en Nynian mompelen iets verontschuldigends en kijken hem normaal aan.
“Kijk, dat is beter.”� Wayne grijnst even voordat hij verder gaat. “Nou, Cymia zei dat ik m’n ogen open moest doen, zoals een echte held zou doen. Ik kon het niet, maar op een gegeven moment lukte het me.. en toen ik ze opendeed zag ik dat Treyts kloon bloed op z’n wang had en langzaam ging de kloon neer en verdween.”�
“Wie heeft je dan geholpen?”�
Wayne schudt z’n hoofd en slaat z’n armen over elkaar. “Geen idee..”�
“Was er niemand in de buurt?”�
Wayne schudt z’n hoofd. “Ja, toen op een gegeven moment kwam Nave en die hielp me overeind.”�
“Misschien was het Nave wel.”� Doet Lilly een suggestie.
Wayne lacht. “Nou ik denk het niet, zie jij hem al iets doen? Daar is hij veel te oud voor.”�
Lilly en Nynian lachen mee met Wayne.

“Klaar?”� Wayne staat voor de kerkdeur en kijkt Lilly en Nynian vragend aan.
Die knikken en Wayne trapt de deur open. Snel rent Wayne naar binnen en kijkt de kamer rond. “Hmm.. ik zie niemand.”�
Lilly en Nynian gaan aan Wayne’s weerzijden staan.
“We hoeven ook niemand te zien, zolang we de maïgi maar zien.”� Lilly stapt naar voren en loopt richting het altaar.
“Maar dat zie ik ook niet..”� Wayne slaat z’n armen weer over elkaar en zucht. “Waarom moeten ze het dan ook verstoppen.”�
“Omdat het anders in verkeerde handen valt.”� Nynian loopt ook weg en gaat in de rechterhoek zoeken.
“Ga jij ook nog zoeken of blijf je daar gewoon staan?”� Lilly draait haar hoofd richting Wayne en grijnst naar hem.
“Ik ben al bezig.”� Wayne gaat z’n handen in de lucht en kijkt onder het bankje rechts van hem. “Whoa! In 1 keer raak.”�
“Wat?! Heb je je maïgi al?!”� Lilly en Nynian rennen op naar Wayne toe.
“Nee.. een briefje.”� Wayne houdt het briefje omhoog.
“Wat staat erop?”�
Wayne kucht even voordat hij Nynians vraag beantwoord. “Goed, 'Jullie hebben 1 stap gezet, maar er moeten nog meer stappen worden genomen. Voelen jullie je er klaar voor? Draai het briefje om en kijkt hoe je een held kan worden.. doe wat het briefje zeg en redt de wereld.. voordat het te laat is.' ”�
Wayne draait het briefje om. “Hmm, m’n moeder had het ook best normaal mogen neerzetten.”�
Lilly lacht.
“Wat staat er op de achterkant?”� Nynian kijkt Wayne aan.
“ 'Voor de volgende stap tot het heldendom moet je naar een plek, een plek die donker is.. net zo donker is als de wereld kan worden als jullie falen. Zorg er dus voor dat jullie niet falen en laat het licht zegevieren. Ga naar de begraafplaats die jullie het bekendste is, de begraafplaats in de buurt van jullie weeshuis.' ”�
“Dude, dit klopt niet.”� Nynian kijkt ontzet naar het briefje.
“Wat klopt er niet?”�
“Hoe kan jouw moeder weten dat je in een weeshuis komt op het moment dat je de maïgi verstopt.. weet ze dan al dat ze dood gaat in die lawine ofzo?”�
“Whoa.”�
“Dit briefje is niet van je moeder Wayne..”� Lilly kijkt Wayne aan. “Besef je wel wie er op de begraafplaats ligt?”�
Wayne knikt langzaam en wrijft even in z’n oog. “Cymia..”�
“Inderdaad, en die lag er ook nog niet voordat jouw moeder dood ging.”� Nynian staat op en kijkt de kamer rond. “Er is hier iemand geweest, die iemand heeft de maïgi.”�
“Dan kan er maar 1 iemand zijn hè.”� Wayne kijkt van de grond op naar Nynian.
Nynian knikt. “Dat denk ik wel.”�
“Treyt..”� Wayne springt woedend op en kijkt naar Lilly en Nynian. “Kom, we gaan er naar toe.”�
“Wayne, weet je nog wat er vorige keer gebeurde?”�
Wayne knikt. “Dat weet ik nog.. jaa.. maar.. nu gaat het anders.”�
“Dat hoop ik maar.”� Nynian kijkt Wayne angstig aan.
“Er is iets met hem.”� Fluistert Lilly.
Nynian knikt. “Maar wat..?”�

Lilly schudt haar hoofd om aan te geven dat ze het niet weet.
“Kom op!”� Wayne staat al in de deuropening en gebaart dat Lilly en Nynian ook moeten.
“Misschien.. moeten we iets voorzichtiger zijn Wayne.”�
“Ik ben voorzichtig, Lilly, maar.. we moeten die maïgi toch in handen krijgen.”�
“Hmm.”� Lilly en Nynian kijken Wayne niet-overtuigd aan.
“Ik weet dat het moeilijk wordt, maar als we erin geloven.. dan kan het.”� Wayne kijkt Lilly en Nynian overtuigd aan.
“Hmm.”�
“Okée, we gaan.”� Lilly stapt naar voren en trekt Nynian mee. “We moeten het wel doen, niet alleen voor de wereld.. maar ook voor Wayne..”�
Nynian knikt. “Ik benieuwd hoe hij zich houdt tegenover Cymia’s graf..”�

“Goed, we zijn er.. denk ik.”� Wayne kijkt om zich heen naar de graven die er liggen.
“Wayne.. waar.. eh.. ligt Cymia?”� Lilly kijkt Wayne moeilijk aan.
“Nog een stukje verder.”� Wayne kijkt weg van Lilly en Nynian en begint te lopen.
“Pas op Wayne.”� Sist Nynian als ze naast hem gaat lopen. “Treyt is hier.”�
“Hmm.”� Wayne reageert verder niet en loopt voorzichtig door richting Cymia’s graf.
“Een leugen, een graf.. en nog veel meer geheimen..”�
“Treyt!”� Wayne kijkt op en om zich heen maar ziet niemand.
“Hoe kan hij toch steeds onzichtbaar zijn?”� Nynian kijkt angstig om zich heen terwijl ze woorden richting Wayne en Lilly fluistert.
“Geen idee, maar ik vind het wel een eng idee.”�
“Zijn jullie er klaar voor? Een spectaculaire show die sluiers van de leugens gaat oplichten?”�
“Waar heeft hij het toch over?”� Lilly kijkt vooral dringend richting Wayne.
“Hmm..”� Wayne slaat z’n armen over elkaar. “Treyt, als je het hebt over.. Cymia..”� Wayne’s stem stokt even. “Laat je dan maar zien, de show is allang geweest.”�
Treyt verschijnt opeens op het graf van Cymia. “Weet je zeker dat alle aspecten die kunnen worden bekeken ook echt bekeken zijn?”�
Wayne knikt en lijkt zich schrap te zetten voor een aanval.
“Wayne..”� Treyt heft z’n hand op. “Weet jij eigenlijk wel wie Cymia was?”�
Wayne slikt en kijkt Treyt kwaad aan. “Natuurlijk weet ik dat verdomme.”�
“Zonder enige twijfel in z’n stem roept hij de woorden.. maar kan hij dat wel? Is het wel juist dat hij zegt dat hij iemand kent.. waarvan hij eigenlijk de echte naam niet eens weet?”�
“Wat lul je nou man!”� Nynian gaat naast Wayne staan om hem eventueel tegen te houden als hij iets gaat doen.
“Ik weet waar ik over praat, in tegenstelling tot jullie.”� Treyt schudt z’n lok weg en grijnst. “Willen jullie het horen?”�
“Nee, Treyt.. dat willen we niet.”�
“Dan niet.”� Treyt knipt met z’n vingers en verdwijnt weer. “Maar.. onthoudt dat je zonder de waarheid ook de leugens niet kan vinden.”�
“Waar slaat dat nou weer op?”� Wayne kijkt zenuwachtig naar de grafsteen waar een paar seconde geleden Treyt nog stond.
“Hmm, ik denk dat hij al weg is.”� Wayne slaat z’n armen over elkaar en kijkt de begraafplaats nog een keer goed rond.
Lilly knikt er raakt voorzichtig Wayne’s schouder aan. “Wayne.. snap jij waar het over gaat?”�
Wayne schudt z’n hoofd. “Nee.. nee ik snap het niet.. waarom zou Treyt willen dat we hierheen komen?”�
“Geen idee.. misschien wilde hij ervoor zorgen dat je mentaal zou instorten..”� Lilly loopt naar het graf van Cymia toe en kijkt op de steen.
“Wacht eens.. Wayne.. waarom.. staat.. er een andere naam?”�
Wayne loopt verbaasd naar de grafsteen toe. “What the hell.. ik..”� Wayne staart ontzet naar de grafsteen.
“En.. zijn jullie al benieuwd naar het verhaal?”�
“Hou je bek Treyt!”� schreeuwt Nynian naar het niks.
“Hmm.. goed, als jullie dat willen dan zal ik mezelf in stilte dompelen.”�
“Nee.. nee ik wil het weten.”�
“Wayne..”�
“Lilly, ik moet het weten..”�
“Het is Treyt! Hoe kan je die nou vertrouwen?”�
“Jullie..”� Treyt verschijnt weer, achter Lilly, Nynian en Wayne. “Kennen mij niet eens.. hoe weten jullie dan of ik lieg of niet?”�
“Daar gaat het nou niet om, vertel me verdomme over Cymia.”�
Treyt grijnst. “Goed, ik zal jullie het hele verhaal vertellen.”�
“Je hebt Cymia gekend Wayne, niet geloven wat hij zegt.”� Fluistert Nynian voordat Treyt kan beginnen.
“Wat je wel en niet gelooft.. moet je helemaal zelf weten.”� Treyt kijkt op en grijnst. “Maar.. het feit dat jullie krachten hebben is al langer bekent.. veel langer.”�
“Bij wie?”�
Treyt steekt z’n hand op. “Ik heb liever dat je me niet onderbreekt.”� Treyt kijkt op naar Wayne en grijnst. “Maar.. ik kan het jullie niet vertellen.. ook al zou ik dat willen.”�
“Waarom niet?”�
“Omdat.. ik er nog niet achter ben.”� Treyt schudt z’n lok weg terwijl hij naar Lilly kijkt.
“Maar ik weet wel dat die mensen het belangrijk vonden dat jullie.. bewaakt zouden worden.”�
Wayne kijkt op en doet z’n mond open om iets te zeggen, maar hij bedenkt zich en kijkt Treyt alleen aan.
“En dan vragen jullie je natuurlijk af door wie.. dat.. was Cymia. Nou ja, het meisje dat jullie kende als Cymia. Maar.. de mensen van wie ze de opdracht had gekregen hadden er niet op gerekend dat onze kleine Cymia iets zou gaan voelen voor.. Wayne.”�
Wayne slaakt een snik voordat Treyt verder kan gaan.
“En omdat Cymia gevaarlijk begon te worden moest ze weg, zo snel mogelijk.”�
“Maar Cymia heeft..”�
“Geen zelfmoord gepleegd, inderdaad. Ze is vermoord.. door.. dezelfde mensen die haar de opdracht hadden gegeven.”�
Wayne slikt nog een keer.
“Wie doet er nou zo iets?!”� Lilly’s stem trilt.
“Iemand.. die 1 dood niet erg vindt.. zolang hij er meerdere mee kan redden.”� Treyt knipt met z’n vingers en verdwijnt.
“Treyt! Vertel me wie het gedaan heeft!”�
“Dat.. kan ik echt niet zeggen.. geloof me. Hier.. is.. je maïgi.. zorg ervoor dat je het pad beloopt dat jij als de juiste ziet Wayne.. wat de andere ook zeggen.”�
Uit het niks verdwijnt er een steen, Wayne loopt er naar toe en pakt hem op.
“Ook al is de steen met een groot verlies verkregen.. hij is belangrijk.. vergeet dat niet.”�
“Treyt..”�

“Kom op, we moeten praten.”�
“Nave?!”� Lilly draait zich springend om en kijkt inderdaad in het gezicht van Nave.
“Wat doe jij hier?”� Nynian komt dichterbij en kijkt Nave twijfelend aan.
“Ik heb gehoord dat jullie je maïgi hebben gevonden?”�
Wayne knikt en komt langzaam ook naar hen toe. “Maar.. ik kan niet zeggen dat ik er blij mee ben.”�
“Waarom niet?”�
“Omdat.. iets wat ooit een stabiele factor bleek te zijn.. nu een wankelend geheel is geworden.”�
Nave glimlacht. “Treyt heeft jullie zeker iets vertelt.”�
Lilly knikt.
“Laat me raden, een complottheorie waar Cymia in zit verstopt?”�
“Hoe ken jij Cymia?”�
“Ik ken Treyt, Wayne.”�
“Dus hij heeft het ook aan u vertelt?”�
Nave knikt. “Maar geloof hem niet, hij is gek.”�
“Maar..”�
“Wie vertrouw je eerder.. mij of een gek die de wereld wil domineren?”�
“Jou..”� Nynian knikt. “Okée, dat is waar. Het is en blijft Treyt.”�
“Hmm.”� Wayne lijkt niet helemaal overtuigd.
“Wayne, geef mij die steen eens.”�
“Whoa, denk je dat we zomaar van onderwerp kunnen veranderen?! Ik wil verdomme weten wat er met Cymia gebeurt is!”�
“Geloof mij Wayne, Treyt weet niet waar hij over praat.”�
“Het klinkt ook wel erg raar vind je niet?”� Lilly knikt overtuigd op de woorden van Nynian.
“Hoe erg het ook is.. wat er gebeurt is gebeurt Wayne.”�
“Hmm..”� Maar Wayne knikt. “Okée.. ik denk dat jullie gelijk hebben.. maar.. waarom zou Treyt mij dan m’n maïgi geven?”�
Nave glimlacht. “Omdat jullie zonder geen partij voor Treyt zijn.”�
“Whoa, wat is dat!?”� Wayne rent opeens naar voren.
“Wayne! Wacht!”� Lilly rent erachteraan, Nynian wil ook wegrennen maar Nave pakt haar beet.
“Nynian.. hier moeten jullie dadelijk naar toe.. voor Lilly.”�
“Okée.”� Nynian pakt vertwijfeld het briefje aan.
“Ga nu maar, voordat Wayne en Lilly domme dingen doen.”�
“Okée.”� Nynian glimlacht en draait zich om.

“Wayne, wat the hell ben je aan het doen man?”�
“Hmm..”� Wayne staat stil en dat geeft Lilly de kans om weer bij hem te komen, Wayne slaat z’n armen over elkaar.
“Wayne?”�
“Ik dacht.. dat.. ik Cymia zag.”� Wayne’s stem trilt, Wayne wrijft in z’n ogen m de opkomende tranen te onderdrukken. “Ik.. weet het niet.. meer.. snap je..”�
“Ik snap het..”�
“Wayne! Lilly!”� Nynian komt aangerend en gaat naast Lilly staan.
“Waarom zou Treyt zoiets verzinnen.. en.. is het.. wel een verzinsel?”�
“Natuurlijk is het een verzinsel Wayne! Cymia.. zou.. zoiets nooit doen.”� Nynian kijkt Wayne overtuigd aan.
“Dat wil ik ook graag geloven.. maar waarom zou Treyt dat dan zeggen?”� Wayne kijkt naar de sterren die de hemel hebben overgenomen. “Wat wordt hij er beter van..?”�
“Hij wil je aan het twijfelen krijgen.”�
Nynian nikt. “Inderdaad, want als je aan het twijfelen bent.. dan kun je nergens anders aan denken.”�
“Hmm..”� Wayne doet z’n handen in z’n zij en kijkt Lilly en Nynian allebei even kort aan. “Ik weet het niet hoor..”�
“Je hebt gehoord wat Nave zei, Treyt is gek.”�
“Maar is Treyt wel echt gek.. of worden wij gewoon voor de gek gehouden?”� Wayne zucht.
“Wayne.”� Lilly stapt gedecideerd naar voren. “Cymia was een goed persoon.. ze hield van je.. hoe kun je Treyt geloven?”�
“Ik..”� Wayne laat een traan over z’n wang lopen en kijkt haar gekweld aan. “Eigenlijk is het slecht dat ik aan haar twijfel hè..”�
“Het is menselijk.. maar je moet gewoon aan Cymia denken zoals je haar kende.”�
Wayne knikt naar Nynian. “Right. Treyt.. is niet te vertrouwen. En.. we gaan hem laten zien dat je met ons niet moet spotten. Met m’n nieuwe krachten.. zal ik hem eens laten zien wie ik ben.”� Wayne kijkt op naar de hemel. “Waar je ook bent Treyt.. je zal boeten.. voor m’n ouders.. en voor Cymia.”�
“Wat heeft.. Treyt met je ouders te maken?”� Lilly kijkt onzeker naar Wayne.
“Niks, maar het is niet juist.. dat ze dood zijn.”�
“Hmm.”�
“Kom, dan gaan we m’n nieuwe kracht testen.”�
Nynian knikt. “Ik begin wel moe te worden.”�
“Hierna gaan we slapen, dat beloof ik.”� Wayne glimlacht en loopt naast Nynian weg.
“Wayne’s ouders.. en.. Treyt?”�
“Kom op Lilly.”�
Lilly knikt en loopt achter de anderen aan.

“Whoa.”�
“Wat?”�
“Ik weet eigenlijk niet eens hoe ik het moet doen.”� Wayne woelt door de achterkant van z’n haar.
Nynian glimlacht. “Hmm.. ik denk dat je je gewoon goed moet concentreren..”�
“Ik zal het proberen.”� Wayne knijpt z’n ogen dicht.
Lilly kijken elkaar aan en schieten in de lach, Wayne doet z’n ogen weer open en zucht.
“Sorry.”� Lilly en Nynian kijken hem verontschuldigend aan. “Het zag alleen.. een beetje grappig uit.”�
“Hmm..”� Wayne slaat z’n armen weer over elkaar. “Misschien kan ik beter oefenen zonder jullie.”�
“Nee, het zal niet meer gebeuren.”� Nynian kijkt Wayne verontschuldigend aan. “Echt niet.”�
“Hmm..”� Wayne kijkt van Lilly naar Nynian. “Whoa!”�
“Wat?”� Lilly kijkt Wayne vragend aan.
“Hell yeah! Dit.. is het..”� Wayne steekt z’n hand plat uit richting Lilly en Nynian. Wayne grijnst en opeens gaan Lilly en Nynian langzaam naar achter.
“Doe jij dit Wayne?”�
Wayne knikt. “Maar.. het is nog niet echt waar het moet zijn hè.”�
Lilly glimlacht. “Agh, het is een begin.”�
“Waarschijnlijk wordt het sterker als je het vaker gebruikt.”�
“Vast wel.. en dat moet ook wel.”� Wayne laat z’n hand weer zakken. “Want hiermee.. gaan we Treyt niet verslaan.”�
Lilly en Nynian lopen weer terug richting Wayne. “Kom we gaan slapen.”�
Wayne knikt naar Lilly. “Is goed.. maar.. waar?”�
“We zijn in een vreemde stad, zonder een slaapplaats..”�
“Dat eerste is misschien waar, maar dat tweede niet.”�
“Nave!”� Nynian draait zich om naar Nave. “Waarom kom en ga je toch steeds zo onverwachts?”�
“Ik kom als jullie me nodig hebben en ga als ik niet meer nodig ben.”� Nave glimlacht. “Kom, ik heb hotelkamers voor jullie.”�

“Eeh.. Nave..?”� Wayne kijkt Nave een beetje ongemakkelijk aan.
“Wat is er?”� Nave blijft in de deuropening staan en kijkt naar Wayne die op het tweepersoonsbed ligt.
“Over Cymia..”�
Nave loopt naar Wayne toe en legt z’n handen op Wayne’s schouders. “Wayne, je moet Treyt niet geloven.”�
“Weet ik.. maar.. hoe kent Treyt haar?”�
“Ze heeft in de krant gestaan.. met jouw naam erbij.”�
“Hmm.”� Wayne slaat z’n armen over elkaar. “En.. die steen.”�
“Haar meisjes naam, ongetwijfeld.”�
Wayne knikt. “Ooh.. en nog een laatste ding. Mijn krachten zijn nog zo.. zwak.”�
Nave glimlacht. “De maïgi moet nog aan je wennen, na verloop van tijd gaat het beter.”�
“Dus het maakt niet uit of ik oefen of niet?”�
Nave schudt z’n hoofd.
“Hmm okée.”�
“Nou.. zorg ervoor dat je goed uitrust.”�
Wayne knikt. “Zal ik doen.”�

“Hoe denk je dat Wayne zicht gaat houden?”� Lilly valt op wat voor vanavond haar bed is en kijkt naar Nynian.
“Ik weet het niet.. het is ook wel moeilijk voor hem.”�
“Heel moeilijk, maar ik kan het gewoon niet geloven.”�
“Geloof het dan niet, dat doe ik ook. De Cymia die ik heb gekend.. die zou zoiets nooit doen.”�
“Inderdaad.”� Lilly knikt. “Ik hoop maar dat Wayne niet gaat twijfelen..”�
“Vast niet, hij weet dat Cymia van hem hield.”�
“Laten we dat maar hopen dan..”�
“Het komt wel goed, Wayne is meestal vrij zeker van z’n zaak.”�
Lilly glimlacht. “Dat is waar.”�
“Maar ik ga even douchen.”�
“Is goed.”�
Nynian loopt de kamer uit en Lilly doet haar ogen dicht. “Cymia.. wie was je echt?”�

Reacties: