Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Sing it Out! » 18. Zoete Regen.
Sing it Out!
18. Zoete Regen.
Mijn spiegelbeeld staarde me vol ongeloof aan. Ik had hem gewoon laten gaan, de jongen laten lopen waar je al die tijd smoor verliefd op was, niet bepaald een verstandige keuze. Ik zette mijn handpalmen tegen de spiegel. ‘Waar ben jij in godsnaam mee bezig?’ Het stemmetje in mijn hoofd dat vreselijk gesmeekt had Bill bij me weg te halen begon stil van mening te veranderen. Ga hem achterna. Ga naar hem toe en vertel hem de waarheid, nu het nog niet te laat is. Ik wendde mijn blik af van de spiegel en keek naar de gesloten deur. De aarzeling was verdwenen. Als een gehaaste wind rende ik de deur uit, de kletterende regen tegemoet. In mijn haast had ik er niet bij stil gestaan dat ik op sloffen, zonder jas die me zou bedekken tegen het water dat inmiddels overvloedig uit de hemel vloeide, de straat door liep. Waar kon hij zijn? En net toen ik mezelf die vraag stelde, zag ik een meelijwekkende gedaante het kruispunt oversteken. Bill. Zonder nadenken stak ik de straat over terwijl autobestuurders verbouwereerd toeterden wanneer ze abrupt moesten remmen. Zo hoog ik mijn stem verheffen kon riep ik zijn naam. Mijn ogen waren half geopend door de regen die mijn zicht hinderde. Afwachtend op zijn reactie hield ik stand op het voetpad. Vanaf dan leek alles in slow motion te gaan. De manier waarop hij zich tergend langzaam naar me toe keerde, de aangedane blik waarmee hij me bekeek en daarna die totale verbazing. Zelf door de druppels heen kon ik zijn tranen ontleden. Een frons verscheen op zijn voorhoofd. Het was alsof ik hem hoorde denken. Zijn lippen maakte zich los van elkaar.
‘Noa, wat doe je hier? Ik zou niet willen dat je -,’ Die laatste woorden heeft nooit iemand kunnen horen. Dat je nat wordt? Dat je medelijden hebt? Dat je dingen zegt die je niet meent? Wat het ook was, ik hoefde het niet te horen. Het enkele waar ik me op concentreerde was het ogenblik waarop onze lippen in contact kwamen, nadat ik op hem was afgestormd en mezelf in zijn armen gooide. Er was geen betere manier om de waarheid te vertellen. Heel mijn hart, mijn diepste, meest verscholen gevoelens heb ik in die zoen gelegd. Dit was de waarheid.
Reacties:
...
I'm in love.
Ik wil ook zo'n Bill!
[Okay Nadezh, waar sloeg dat op? x'D]
Noa is goed bezig! Eindelijk geeft ze het toe, eindelijk geeft ze eraan toe...
Me is happy voor haar!
En het einde, "Dit was de waarheid", is prachtig <3
Applaus!
<3
Wauw.
oÃâ€
Dat was... Heel mooi!
Ik vond het... prachtig!
En eigenlijk ben ik nu best sprakeloos.
Bill & Noa
Vind ik zo lief.
Aaah.
Ik ga snel doorlezen.
Maar even samengevat: Het is dus geweldig.