Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » crazy little thing called love CB (gestopt) » 89 going to movie park germany!

crazy little thing called love CB (gestopt)

27 okt 2009 - 13:36

2133

0

258



89 going to movie park germany!

jason pov
zuchtend staat jasper op en trekt hij een broek aan. hij loopt naar beneden en iets later komt hij terug met andreas in zijn armen. hij komt bij me op bed zitten en legt hem om het bed.
''heeft hij al gegeten?'' vraag ik hem.
''ja een uur geleden nog.''
''schone luier?''
''al gechekt.''
''hey, kleine man. wat is er?'' zeg ik dan op een kinderachtige toon tegen andreas. jasper glimlacht lief en geeft me een kus. hij trekt zijn broek weer uit en komt naast me liggen. ik leg andreas op zijn borst en druk en kus op jasper lippen. dan ga ik terug liggen en kijk toe hoe liefhebbent jasper naar andreas kijkt. ik pak mijn mobiel en maak een foto.
''niet nu! ik zie er niet uit.''
''maar je bent zo schattig.''
''ik ben niet schattig!''
''heel schattig.'' grijns ik en druk een kus op zijn lippen. niet veel later valt andreas in slaap en leggen we hem in zijn wiegje.

*2 weken later*
jasper pov
ik wordt langzaam wakker van jason.
''kom, je moet weer aan het werk!''
''hmpf, nog 5 minuten.''
''nu komen of je krijgt 2 weken geen sex!'' drijgt hij.
''oke, ik kom al!''
''je hebt weer getraint he?''
''ja hoezo?''
''dat zie je.''
''eerst was het meer.''
''hmm, je bent nog steeds sexy.''
''je bent zo lief.'' fluister ik en begin hem te zoenen. hij kleed zich half aan en loopt te piekeren over welk shirt. dan gaat de deur open en komt corry binnen wanneer ik net mijn broek aan trek.
''en waar is mijn kleinzoon?'' glundert ze.
''andreas is hier!'' zeg ik vrolijk en hijs hem uit zijn wiegje. ik kleed hem snel even aan en geef hem aan corry.
''wel lief zijn voor oma he?'' zeg ik tegen hem op een kleuterstemmetje.
''uhm, wat moet ik doen als hij zomaar begint te huilen?''
''uhm, muziek helpt heel er goed, dus als het zingen niet werkt moet je yu of kiro bellen en een van die twee met strify laten komen en dan weten ze wel wat ze moeten doen. hij wordt vaak rustig van mannenstemmen en een gitaar.''
''oke, ik zal mijn best doen.''
''weet je dat, dat van die mannen stemmen al bewijst dat hij homo is!'' roept jason lachend.
''nou en? kunnen we nog over jongens praten!''
''jasper!'' roept hij lachend.
''trek jij nou maar een shirt aan!''
''welke?''
''gewoon een! maakt niet uit welke!'' roep ik en loop de kamer uit met corry. we gaan naar beneden en ze vertrekt.
''weer lekker aan het werk vandaag?'' roept yu als ik binnen kom.
''ik haat het als ik andreas alleen moet laten.'' zucht ik.
''ah kom op hij is bij zijn oma, er gebeurt echt niks!'' roept strify.
''als jij een zoon had zou je weten wat ik zou door maken.''
''pardon?''
''ik bedoel een biologiesche!''
''oke, maar officieel ben je wel mijn zoon!''
''sinds mijn 16de! dat teld eigenlijk niet! ik heb andreas pas 2 weken en moet hem nu al alleen laten met corry!'' zeur ik.
''ach zeur niet zo ik moest hem al alleen laten na de eerste dag!'' roept jason
''dat deed je zelf! jij moest zo nodig ruzie maken!''
''wie heeft hier zo'n beetje zelfmoord gepleegt?''
''begin je daar nu al weer over?!'' roep ik en loop de keuken uit.
''jasper wacht nou!'' roept jason me na en loopt achter me aan.
''wat wil je?'' vraag ik licht geirriteert.
''sorry, ik moet er niet steeds over beginnen.''
''laten we er over op houden. nu echt.'' zucht ik. hij glimlacht en opent zijn armen. ik neem de knuffel aan en zucht opgelucht.
''het spijt me zo erg.''
''mij ook.''
''kom we gaan eten en dan maar eens werken. en we hebben schoolreisje vandaag. dus we kunnen er tussen uitknijpen.'' grijnst hij. dan komt corry binnen en duwt ze andreas in mijn armen.
''sorry jongens maar ik krijg hem niet stil!'' roept ze en ze gaat weer zonder wat te zeggen. jason pak zijn gsm en begint te bellen.
''hallo meneer snoeren, ik wilde vragen of ik mijn zoon mee kon nemen op school reisje want ik en jasper kunnen niet voor een oppas zorgen.''
''....''
''oke, dank u!''
''en?''
''hij mag mee.''glimt hij. we maken wat eten voor hem klaar en jason pakt een tas in met baby spullen.

marienka pov(mentor leerling van jasper)
''waar blijft menneer gimbrere nou weer?'' zeurt jolien in mijn oor.
''pff geen idee! oh is dat zijn auto niet?'' roep ik.
''jawel, maar waarom hebben ze een kind bij?''
''jongens kom er even bij!'' roept onze mentor luid.
''ik heb mijn zoon meegenomen dus als jullie mijn man even lief aan kijken kan ik misschien toch mee in de supperman!'' roept hij.
''uw zoon?''
''waarom denken jullie dat ik er zo'n 3 maanden niet geweest ben? niet omdat ik ziek was hoor.''
''wow! u was zwanger? maar u bent toch een man! toch?'' roept job dan.
''tja, mannen kunnen dat tegenwoordig ook!'' roept onze mentor.
''en hoe heet hij of zij?'' roep ik.
''het is een jongen, volgens z'n andere vader ook homo en hij heet andreas.''
''oh zo heet de zanger van cinema bizarre ook!'' roept selina.
''nou en?''
''uhm, ja dat is mijn adoptie vader.'' zegt onze mentor dan. meneer Json neemt zijn mobiel ineens op en begint heftig te dicuseren.
''ja maar hannes daar kan ik toch niks aan doen!''
''....''
''alsof jasper er wat aan kan doen dat hij alles onder heeft gekotst!''
''...''
''dat is klote voor je, we moeten zo naar movie park germany!''
''...'' en zo gaat het maar door tot meneer gimbrere zijn mobiel afpakt.
''zeg houd je smoel en doe niet moeilijk. je mag wel eens wat terug doen! weet je nog afgelopen week dat jij schijt ziek in bed lag en ik alles heb op kunnen ruimen en dat ik ook nog eens voor dat kind moest zorgen! nu is het jou beurt om eens een goede daad terug te doen! dus niet zijken'' roept jasper en klapt de telefoon dicht.
''hij slaat je vanmiddag helemaal kapot!''
''niet als strify erbij is!''
''oh jawel!''
''niet als jij er bij bent!''
''klopt, dan slaat hij mij!''

jason pov
ik zit met andreas achter in en jasper een beetj een het midden. ik zit tussen een paar jongens die rare vragen stellen over hoe jasper nou zwanger is geworden.
''zeg jasper! deze komen uit jou mentor klas toch?'' roep ik dan.
''he? oh ja! die komen uit mijn klas!'' roept hij terug. ik zucht en kijk naar andreas die net zijn flesje op heeft. ik probeer hem te laten boeren maar dan zet hij het op een huilen.
''oh shit! jasper! het huilt!'' roep ik en iedereen schiet in de lach. jasper komt mijn kant op en neemt hem over.
''jack, ga jij even daar zitten dan zorg ik dat HET ophoud.'' zegt jasper en ze wisselen van plek. jasper neemt hem schattig in zijn armen en wiegt hem hen en weer en na nog geen 2 minuten is hij al stil.
''dat doe je snel!'' roep ik uit.
''ik noem onze zoon ook niet het!'' zegt hij dan. jasper zet andreas op zijn rechte boven been en andreas kiert het uit van plezier.
''ah hij is zo schattig!'' roept mariska voesenek dan.
''wil je hem even vast houden?'' vraagt jasper dan.
''oh ja, hij is zo lief!'' roept ze en neemt hem over. andreas kijkt haar even verbaast aan en kijkt dan angstig rond. op zijn beurt begint hij te huilen en te krijsen.
''papa!!!!'' huilt hij dan ineens. ik neem hem terug over en glimlach naar hem.
''sssst, papa is hier.'' zeg ik tegen hem en hij houd op met huilen.
''hmmm, papa.'' zucht hij en hij legt zijn kleine armpjes om me heen.
''zegt hij nou papa?'' vraag ik verbaast aan jasper.
''volgens mij wel!'' zegt hij zachtjes en hij drukt een kus op mijn wang.
''mama?'' vraagt andreas dan en kijkt jaspers richting op. jasper kijkt even moeilijk en dan verbaast.
''ik ben mama?'' zegt hij dan en een paar jongens schieten in de lach.
''MAMA!'' roept andreas vrolijk en hij porbeert bij jasper te komen.
''ah hij praat!'' zegt jasper dan en hij neemt andreas over. ik glimlach en sla een arm om hem heen.
''ik zie er ook mannelijker uit.'' grap ik en weer een paar jongens liggen strijk.
''ja je vraagt ook nooit of je kont dikker is geworden!'' zegt hij dan sarcastiesch.
''ik ook heel veel van jou hoor!'' grijns ik dan. jasper rolt met zijn ogen en ineens laat andreas een boer.
''goed zo!'' roept hij meteen.
''en wij moeten altijd pardon zeggen!'' roepen een paar jongens dan.
''ja maar een klein babytje krijgt buikkrampen al ze niet boeren na het eten en ik ga niet weer 3 uur met hem rond lopen en ik wil vandaag ook roken, ik en jason wisselen steeds af met hem bij houden als we willen roken.'' legt hij uit.
''dus meneer Json heet dus ook gewoon jason?'' vraagt een jongen.
''hmja mijn naam is ook gewoon jasper hoor.''
''wow, de meeste leeraren hebben allemaal rare voornamen zoals saks harbers enzo en jullie heten gewoon heel normaal.''
''maar wij zijn ook gewoon heel normaal! dat verschilt tussen ons en de andere leraren!'' grapt jasper.
''nou als je een mannelijke leeraar die zwanger is normaal noemt!'' spot een leerling dan.
''en jij mag pas praten als je dat stuk eizer uit je lip haalt!'' roept jasper dan terug.
''ken je haar?'' vraag ik dan.
''die geef ik les. KA4f is het niet? samantha?'' zegt hij dan. ik rol met mijn ogen en kijk naar andreas die me niet begrijpent aan kijkt. ik druk een kus op zijn voor hoofd en hij kirt weer van blijheid. jasper draait hem naar zich toe en bekijkt hem even.
''hoe zeggen ze dat altijd, lelijk in de luier mooi in de sluier?'' vraagt hij dan.
''wat wil je daar mee zeggen?'' vraag ik hem dan.
''dat ik hoop dat het waar is!'' zegt hij dan en een paar jongens schieten in de lach. ik kijk hem even aan en rol dan met mijn ogen.
''als ik foto's van jou als kind zie klopt het ook!'' zegt hij dan en weer schieten de jongens in de lach. ik zucht en zak onderuit. hij porbeert me even aan te kijken maar ik draai steeds weg. hij zucht en kijkt ook de andere kant op.
''hebben jullie veel ruzie?'' vraagt een meisje twee stoelen voor mij dan.
''ruzie hebben en maken is een verschil he!'' roept jasper dan.
''oh ja?''
''ja als je ruzie hebt dan ben je boos om een of andere reden en praat je niet meer tegen elkaar. als je ruzie maakt dan loop je even te bek vecten en is het vaak zo weer opgelost.'' legt hij uit.
''en hebben jullie veel ruzie, maken jullie veel ruzie of is het geen van bijde?'' vraagt ze dan op haar beurt. jasper kijkt even naar mij en ik haal mijn schouders op. hij zucht en drukt een kus op mijn wang.
''we maken een beetje ruzie!'' zegt hij dan. ze kijkt hem even aan en kijkt dan bedenkelijk.
''of we nou ruzie heben of maken, des noods gaan we er door uit elkaar. ik blijf toch altijd van alleen hem houden.'' zegt hij dan.
''sirieus?''
''als ik en jason ooit uit elkaar gaan zou ik alleen blijven tot dat hij me weer terug wil!'' zegt hij dan klef.
''oke, het is al goed!'' roep ik uit en weer de zelfde jongens schieten in de lach. ik zucht en druk snel een kus op jasper's wang.
''waarom mogen we eigenlijk niet zoenen op school?'' vraagt een jongen in de hoek dan.
''geen idee, jullie mogen helemaal niks, niet ruzie maken maar ook niet lief zijn voor elkaar dus eigenlijk vind ik het maar een kut regel!'' roep ik dan uit. jasper glimlacht en slaat een arm om me heen. dan stopt de bus en stappen we allemaal uit. we gaan het pretpark in en vinken alle namen aan van de leerlingen die er zijn.
''oke, jullie kunnen gaan!'' roept jasper en zijn klas vertrekt. dan doe ik ook mijn klas en ook mijn leerlingen vertrekken. ik en jasper zorgen dat andreas goed in zijn 'zitje' zit en lopen het pretpark in. we gaan ergens afgelegen op een bankje zitten en hij drukt een kus op mijn wang.
''hmm, jammer dat we het niet hier kunnen doen.'' fluister ik en druk een kus op zijn mond.
''heel jammer ja. ik maak het vanavond wel goed met je.''
''ik kan nu al niet wachten.'' fluister ik en begin hem zachtjes te zoenen en kijk uit voor andreas. hij zoent me verlangend naar meer terug en legt zijn hand in mijn hals. ik voel hoe zijn adem zachtjes langs mijn gezicht een weg baant en hoe zijn tong langs de mijne streelt. dan horen we van niet heel ver weg gelach en we kijken geschrokken om. een paar jongens uit mijn en jasper's mentor klas komen aan lopen met een breede grijns.
''en wij maar denken dat het hier saai zou worden!'' lachen ze en laten ons een foto van mij en jasper toenet zien. we kijken ze even aan en dan lopen ze weer door. ik zucht en kijk jasper aan. hij zucht ook en kriebelt bij andreas onder zijn kin.
''oke, hij is lelijk! maar wel schattig.'' geef ik dan toe. hij glimlacht en legt een arm om me heen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.